Recensie IT: Welcome to Derry

IT: Welcome to Derry - HBO Max

IT: Welcome to Derry geeft fans van de franchise precies wat ze willen. De horror wordt flink opgevoerd en het begin jaren zestig Amerika klopt tot in de muziek en uitstraling. Maar zoek je wat nieuws? Dan gaat deze serie je weinig verrassen. Solide genrewerk, maar wel meer van hetzelfde.

Vanaf 27 oktober wekelijks een nieuwe aflevering te streamen op HBO Max.

(Op basis van de eerste vijf van de acht afleveringen.)

De perfecte Amerikaanse nachtmerrie van 1962

Terugblikken op het verleden zijn vaak rooskleurig. We vergeten de vervelende dingen en laten het lijken alsof alles beter was. Stephen King heeft hier zijn handelsmerk van gemaakt. Small town USA met de pastelkleurige auto's, gezellige kruideniers en de pittoreske dorpskernen zijn meestal het toneel in zijn verhalen. Maar niets is wat het lijkt. Onder dit romantische laagje ligt een rotte fundering. En dat geldt helemaal voor Derry.

Kinderen leren onder hun bureau te duiken voor als de atoombom valt, zwarte Amerikanen worden argwanend behandeld door de blanke bevolking. En alsof dat niet genoeg is, woont er onder Derry ook nog eens een eeuwenoude duistere kracht dat jacht maakt op de jongsten van het dorp.

Meerdere verfilmingen van het boek van Stephen King

Dit is IT: Welcome to Derry. Misschien wel de meest spot-on King-verfilming van de afgelopen jaren. Na de miniserie IT uit 1990 (met Tim Curry als Pennywise) kwamen in 2017 en 2019 de films IT en IT: Chapter Two. De eerste film zat goed qua sfeer en verbeelding van Kings' boek. Het vervolg viel tegen: de film zat vol pretparkachtige jumpscares en ging van de ene spookhuisactie naar de andere. Daardoor verloor de film uiteindelijk de impact die IT (2017) wel had gemaakt.

De serie IT: Welcome to Derry gaat in de herkansing. Door de langere tijdsduur is er meer ruimte voor karakterontwikkeling en meer rust tussen de horrorscènes. Dit komt het verhaal ten goede, want op deze manier bouwt de onrust die IT veroorzaakt beter op. De angsten van de jonge hoofdpersonen worden genadeloos in beeld gebracht; van demonenbabies die frontaal worden geboren tot aan lampenkappen gemaakt van mensengezichten. De serie houdt zich niet in. Iedere aflevering heeft minimaal twee sterk in elkaar gezette horrorscènes die impact maken. Dit maakt de dreiging van IT stukken realistischer en dus ook enger; er hangt echt iets van af voor de hoofdpersonen.

We volgen twee hoofdlijnen in de serie. Een groepje kinderen dat te maken krijgt met de kwaadaardige IT en een zwarte soldaat die op de legerbasis in aanraking komt met een geheime missie. Het blijkt namelijk dat het Amerikaanse leger op de hoogte is van wat er in Derry te vinden is. Mogelijk is het als wapen in te zetten. Het leger zet alles op alles om IT onder controle te krijgen. In tegenstelling tot de films, waar de kinderen in hun jonge jaren relatief beschermd zijn, voelt de dreiging in Welcome to Derry veel directer. De serie is meedogenloos en niemand is veilig.

Niet op alle vlakken even overtuigend

Maar niet alles is even goed opgebouwd. In de loop van de afleveringen wordt er wel riant gestrooid met uitleg over wat IT is en waar het vandaan komt. In een wat knullerige voice-over wordt het mysterie onthult en dreigt er weinig over te blijven voor de verbeelding. Het sterke aan IT is juist de vraag wat het is, waar het vandaan komt en wat het hier doet.

De serie legt ook een sterke nadruk op het racisme van die periode in de Amerikaanse geschiedenis. Interessant als tijdsbeeld, al wordt het soms vanuit een duidelijk hedendaags perspectief behandeld. Het is een dominant element dat niet iedereen even effectief zal vinden.

Als laatste knaagt er constant een gevoel: is dit een kinderserie met volwassen horror of een volwassen serie met kinderelementen? De alledaagse momenten waarop de kinderen met elkaar keuvelen over de schooldag of door het dorp heen fietsen kunnen niet heel erg boeien. Daartegenover staat relatief heftige horror: iemand snijdt de ogen eruit met een snijmachine. Die wisseling voelt niet altijd natuurlijk.

Vakmanschap met wat televisiebeperkingen

De kinderen acteren meestal overtuigend, hoewel niet alle kinderen even sterk overkomen. De scènes zijn gefilmd in romantische kleuren en zomers licht waardoor de schijnbare vrolijkheid van Derry mooi sterk in contrast staat met de gruwelijke horror die vaak dreigend en dominant met harde schaduwen in beeld wordt gebracht. De sets zijn van hoge kwaliteit en er is duidelijk moeite in gestoken om Derry van de jaren zestig overtuigend neer te zetten. De CGI valt op momenten tegen, zeker wanneer de horror extremer wordt. Dit is helaas wat je krijgt bij een televisieserie in plaats van een film.

IT: Welcome to Derry levert precies wat het belooft: meer IT, maar dan met scherpere tanden en beter uitgevoerd dan de films, vooral de tweede. Voor fans van het boek en de eerdere verfilmingen is dit een feest van herkenning. Wie op zoek is naar vernieuwing binnen het Stephen King universum moet elders zoeken, maar voor liefhebbers van small town horror is dit absoluut goed vermaak.