Regisseur Alex Garland, die we vooral kennen van zijn films Ex Machina en Annihilation komt nu met de volbloed horrorfilm Men. Garland die in zijn eerste films vooral elementen van sciencefiction, drama en filosofie liet zien, richt zich nu meer op de horror elementen. In combinatie met camerawerk, kleur, muziek en zijn acteurs levert hij een mystieke folk horrorfilm af die steeds naargeestiger wordt.
Gewelddadig huwelijk
Harper (Jessie Buckley) trekt zich na een mislukt huwelijk terug in een Engels landhuis om alles te verwerken. Daar maakt ze kennis met Geoffrey (Rory Kinnear), de ietwat vreemde verhuurder van het huis. In vakkundig gesneden montage zien we steeds flarden van haar gewelddadige huwelijk met James (Paapa Essiedu) en hoe deze is geëindigd. Logisch dat ze even op adem moet komen. De film begint lieflijk als ze de omgeving gaat verkennen. De enscenering en het camerawerk in combinatie met de muziek zijn hier werkelijk prachtig. Niet veel later ziet ze een gedaante. Zo te zien een man. Ze krijgt steeds meer het gevoel dat ze achtervolgd wordt.
Men heeft een duidelijk feministisch karakter. Dat de mannen niet deugen is wel duidelijk. Alle mannen die Harper tegenkomt zijn of neerbuigend of seksistisch. De kijker ziet dat al deze mannen één man zijn. Ze worden namelijk allemaal gespeeld door Kinnear en dat doet hij voortreffelijk. Zij ziet het niet en misschien duurt het even voor je het zelf ziet. Is wat zij ziet en zo interpreteert werkelijk zo, of zit het allemaal in haar verbeelding? Dat blijft lang onduidelijk.
Bijbelse verwijzing
Aan het begin van de film zie je Harper de tuin van het landhuis binnen lopen. Ze ziet een appelboom, plukt een appel en zet haar tanden erin. Geoffrey kijkt vanachter het raam mee. In de keuken, als hij de appel opmerkt, verontschuldigd zij zich. ”Niet aan het fruit zitten”, zegt Geoffrey. ”Verboden fruit”. Ze schrikt op. Geoffrey lacht en zegt dat hij een grapje maakt. Het lijkt een onbelangrijke scène maar wie de bijbel een beetje kent, weet dat God zowel Adam als Eva verbood om fruit te eten uit de boom van goed en kwaad. En kwaad is voortdurend om haar heen in de vorm van een mannelijke aanwezigheid. Of dat nu de dominee, de politieagent of de naakte man in haar tuin is, die ze tegenkomt.
De film drijft op slechts een handvol acteurs. Buckley is een actrice die juist heel ingetogen of heel extravert een rol kan spelen. Ze past zich moeiteloos aan. Kinnear laat in meerdere rollen uiteenlopende types zien en bijrollen zijn er voor Paapa Essiedu als haar echtgenoot en Gayle Rankin als haar beste vriendin Riley. De finale is grotesk en lijkt op de werkwijze van David Cronenberg. De film doet denken aan werk van David Lynch, Cronenberg en aan de film The Wicker Man.
Men verschaft niet meteen antwoorden en zal ook zeker niet voor iedereen zijn. Garland weet echter wel een mystieke filmische horrorfilm met verschillende horror stijlen van occultisme, religie en body horror neer te zetten die je aandacht tot het einde van de film vasthoudt.
Men draait vanaf nu, 15 juni, in de bioscopen.
Ex Machina en Annihilation vind ik erg goede films. Ik keek dus uit naar de nieuwe Alex Garland. Deze film is echter heel iets anders. De mooie filmstijl blijft, maar het onderwerp is wel een stuk meer “in your face”. Alle mannen zijn misogynisten en dat werd op een gegeven moment wel wat vermoeiend. Dat (bijna) alle mannen door Rory Kinnear worden gespeeld had ik in eerste instantie niet eens door. Ik vond het al zo vreemd dat hij zo’n belangrijke credit kreeg voor de bijrol van de priester, wat de enige rol was waarin ik hem gelijk herkende. Later viel dat kwartje pas 🙂
De beginscene was prima en maakte nieuwsgierig naar wat er zich hiervoor had afgespeeld, iets dat langzaam gedurende de film uit de doeken wordt gedaan.
De scenes in het huis en tijdens de wandeling vond ik persoonlijk wat te langzaam. Zeer A24. En hoewel je eigenlijk niets zag, was dat uiteindelijk best spannend. De “zing scene” was, hoewel fysisch gezien niet mogelijk, wel goed gevonden.
En het einde. Gisteren heb ik “Crimes of the Future” van Cronenberg gezien en dit einde lijkt inderdaad rechtstreeks door de diens bodyhorror traditie geïnspireerd, wat overigens geen slechte zaak is… Maar het ging mij wat te lang door. Tijdens die scene liep er overigens iemand de zaal uit. Die vond het waarschijnlijk wat te ver gaan.
En dan de laatste scene. De boodschap was nog niet duidelijk genoeg dacht Alex (ten onrechte). Ietwat overbodig.
Al met al een film die ik wel even moest laten bezinken, met absoluut goede momenten. Maar uiteindelijk had ik toch meer SF verwacht denk ik, gezien zijn eerste films. Ik kom nu op 2 sterren, maar mogelijk wordt dat nog wat meer als hij echt goed bij me is geland.
Hallo Rob,
Dank voor je uitgebreide reactie. Fijn dat je de film op de meeste punten prima vond. Een film moet je sowieso laten bezinken dus wie weet komt er nog wel een half sterretje bij.
Tja, ik had via de ideeënbusje optie hiernaast zelf gevraagd om een review. En dan voel ik me wel verplicht om daar in elk geval even op te reageren.
Leuk trouwens dat er zo snel werd gereageerd, hoewel ik vermoed dat deze al in de pen zat 😉