De veengebieden in het noorden van Nederland werken als perfect conserveringsmiddel; er zit weinig zuurstof in deze natte gronden en lijken ontbinden bijna niet. Dat lijkt al op een ideale setting voor een horrorfilm, toch? Regisseur Nico van Den Brink combineert, samen met scenarioschrijver Daan Bakker, deze veenlijken met het thema familietrauma in de nieuwe horrorfilm Moloch.
Verkrijgbaar bij:
Een nieuwe Nederlandse legende
Voor de lezers die van onze rubriek lokaal spookverhaal houden kan ik zeggen dat deze film goed nieuws is. Nico van Den Brink en Daan Bakker hebben namelijk de keuze gemaakt om met Moloch een nieuwe Nederlandse horrorlegende te introduceren, namelijk de legende van vrouw Feike.
Vrouw Feike, zo gaat het verhaal, werd ten onrechte in de kerker gegooid nadat ze vreemdging met de man van een belangrijke aristocratische vrouw. Alleen opgesloten in de kerker besluit vrouw Feike vervolgens uit wanhoop, en een poging tot wraak, om een akkoord te sluiten met de God van kinderoffers, Moloch. Moloch geeft Feike krachten mits ze haar eerstgeboren meisje aan hem offert door de keel door te snijden. Een offer dat van generatie op generatie moet worden overgebracht.
Nog jaarlijks wordt deze legende gevierd in het dorp van Betriek, om deze reden is ze aan het begin van de film druk bezig met de voorbereiding van een toneelstuk terwijl haar moeder zich steeds vreemder begint te gedragen. Ook wordt Betriek op een avond aangevallen door een man welke bezeten lijkt te zijn. De spanning wordt alleen maar intenser wanneer er steeds meer vrouwen in het veen worden gevonden met een doorgesneden keel…
Is deze reis naar het noorden van Nederland, de moeite waard?
De cast van Moloch schiet niet te kort. Sallie Harmsen (Het echte leven, de Heineken ontvoering) zet de rol van Betriek op een sympathieke, geloofwaardige manier neer. Jack Wouterse speelt op overtuigende personage het personage Hans, Betrieks vader en de beschermer van het gezin. Aan de rest van de cast waaronder Anneke Blok (als Elske), Alexandre Willaume (Jonas), Fred Goesens (Roelof) en Markoesa Hamer (Sonja) merk je dat ze flink hun best doen, maar door het script missen de personages diepgang en kunnen maar weinig aan het verhaal toevoegen. Wanneer zo’n groot deel van de personages als overbodig aanvoelt heeft dit echt impact voor de belevenis van de kijker.
Het neerzetten van deze nieuwe legende lukt dus maar deels. Het script mist een goede opbouw en hierdoor voelt het soms alsof de cruciale momenten uit het niets gebeuren. Een sterk aspect aan Moloch is wel het einde van de film, waar het script aan veel kanten wankelt slaagt het wel erin om de film goed te laten landen. Ik kan natuurlijk niet te veel zeggen over het einde van de film maar het is iets wat de kijker nog lang bij gaat blijven. Helaas acht ik de kans klein dat Moloch zich over een eeuw heeft gevestigd tussen alle andere veenlegendes. Dit is jammer want op de momenten dat de film erin weet te slagen om de kijker bang te maken, slaagt die enorm.
Ondanks deze minder positieve aspecten blijft het een zeer goed initiatief dat er meer stappen worden gezet naar fantasierijke films, dit is dan ook de reden waarom ik hoop dat deze film een goede ontvangst krijgt en wordt beloond met veel kijkers. Alleen als we het zelf bieden kunnen wij nog meer verhalen zien van Nederlandse (veen)bodem.
Moloch is vanaf morgen, 19 mei, te zien in de Nederlandse bioscopen. Dat zowel Moloch als De Openbaring nu in de bioscopen draaien is sowieso een mooie opsteker voor liefhebbers van nederhorror.
Verkrijgbaar bij:
Wat zijn jouw favoriete Nederlandse horrorlegendes? laat het ons weten in de reacties
Bedankt voor deze recensie! Helaas kan ik nu even niet naar de bios. Hopelijk draait hij wat langer dan 1 of 2 weken, wat helaas meestal het geval is voor Nederlandse films die niet uit de eenheidsworst koker van de Johan Neijenhuis romcom industrie komen.
Dit verhaal spreekt me enorm aan en ik wil hem graag gaan zien. Net als de Openbaring.
‘Moloch’ is subtiel (volgens sommige van de bezoekers in de zaal ‘saai’), prachtig gedraaid, maar nergens echt eng. De horror zit het vooral in de bedompte sfeer en de onafwendbaarheid van het lot. Het deed me soms denken aan (geen spoiler) Britse spookverhalen en films, eerder tragisch dan afschuwwekkend. Sallie Harmsen is heel innemend en iemand die die dialoog: ‘What the fuck?’ echt kan laten klinken als een zucht van extreme verbazing, mag zich een goed actrice noemen. De film blijft (zo goed als) weg bij goedkope schrikeffecten en heeft een eindbeeld wat zich kan meten met de klassiekers. Nederland leent zich prima voor folk-horror vertellingen en ik vind ‘Moloch’ een zeer geslaagd voorbeeld. 4/5 sterren.
In een bijna lege zaal gezien, en dat is jammer. Dit is een goede onderhoudende film.
Ja het is horror, het zit meer tegen gotische horror aan en dat werkt.
Liefhebbers van het Hollywood horror-thrillers zullen inderdaad niet aan hun trekken komen.
Het einde vond ik net is té, de verklaring had subtieler uitgelegd kunnen worden.
Maar ook ik ga voor 4 sterren.
Gisteren gezien. Helaas ook in een bijna lege zaal. We zaten met 7 personen in een zaal waar er 150 in kunnen….. Jammer.
4 uit 5 is ook voor mij de uitkomst. Het uitleggen van de legende door een toneelstuk op school was leuk gevonden. Voor sommige mensen misschien wat ongemakkelijk om kleine kinderen met spermazaadjes en later een dikke buik te zien lopen, maar ik vond het wel grappig 🙂
Van Sallie Harmsen had ik nog nooit gehoord, maar donders, wat een heerlijke naturel actrice. Wat Michel al zei, niets klinkt of ziet er gemaakt uit. Ook de rest van de cast was goed te pruimen.
De sfeer is erg goed getroffen. De muziek doet ook zijn werk.
Het enige minpunt vond ik dat de film hier en daar wel erg duyster was gefilmd. Vaak erg moeilijk te zien.
Normaal ben ik helemaal niet van de folk horror (The VVitch en Midsommar vond ik nogal overrated), maar deze film vond ik van begin tot eind goed en als hij uitkomt op schijf, dan komt hij zeker in de verzameling.