Peninsula, het vervolg op Train to Busan, draait nu in de bioscopen. Hoe verhoudt deze nieuwe film zich tot de Zuid-Koreaanse zombiefilm uit 2016?
Een aantal jaren geleden was ik niet zo erg vriendelijk voor Train to Busan. Hoewel ik de setting (een trein vol zombies) wel erg tof vond waren er ook een aantal dingen waar ik mij zwaar aan irriteerde. Zo vond ik de film op sommige momenten theatraal en bevatte de film ook een politieke boodschap die ik vaak zie in Zuid-Koreaanse horrorfilms. Vaak komt er een referentie naar de ouderwetse klassenstrijd en hoe het grootkapitaal altijd over lijken gaat. In The Host is het monster het gevolg van illegale lozingen van een groot chemisch bedrijf dat geen kosten wilt betalen voor de verweking ervan en geen moer geeft om de gezondheid van de bevolking. Bij Train to Busan is het nog duidelijker: de grote klootzak van het verhaal is een ondernemer aan boord van de trein, die letterlijk andere passagiers opoffert om zijn eigen hachje te redden. De kijk is zo zwart-wit dat het mij gaat irriteren.
Train to Busan was wel een enorme hit in 2016, en mensen om mij heen bleven er maar over praten. Ik voelde mij genoodzaakt de film nog eens te gaan kijken en wat minder gefocust te zijn op die politieke boodschap. Het werkte. Eerlijk is eerlijk, de actie in Train to Busan is ontzettend goed. Wanneer de passagiers doorhebben dat de zombies praktisch blind zijn in het donker, en proberen tussen de zombies door van de ene treincoupé naar de anderen te komen, is een echte nagelbijter. Het drama is ook erg goed. Als de workaholic vader beseft dat hij zijn eigen dochter steeds voor zijn werk heeft verruild en daar aan boord van de trein is door hem, doet hij alles om zijn dochter in veiligheid te brengen. Wanneer dat lukt, maar niet zonder gevolgen, doet dat ook echt pijn. Ja, ik begrijp heel goed dat Train to Busan zo populair was. Het is ook gewoon een hele goede film.
Een vervolg kon natuurlijk niet uitblijven. Wereldwijd was deze Zuid-Koreaanse film een enorme hit. Het is wel altijd moeilijk om zo’n succesvolle op te laten volgen door een even succesvolle film. Er zijn er genoeg om op te nomen die daar in zijn geslaagd, maar het merendeel lukt dat gewoon niet. Gelukkig kon het creatieve team van de eerste film gewoon aanblijven. Zowel de regisseur (en mede-schrijver) Sang-ho Yeon en schrijver Joo-Suk Park bleven aan boord. Het vervolg moet dan toch wel in de buurt komen van het origineel…
Peninsula: Het verhaal
Vier jaar na de uitbraak van het zombievirus wordt duidelijk dat Zuid-Korea als land eigenlijk niet meer bestaat. Het is omvergelopen door de zombies en de grenzen worden gecontroleerd door de Verenigde Naties zodat de uitbraak beperkt blijft tot het schiereiland. De mensen die hebben kunnen ontsnappen zijn verspreid over de gehele wereld en zijn vaak outcasts binnen die samenlevingen. Jung Seok is een van die vluchtelingen. Hij verblijft samen met de broer van zijn zus in Hong Kong,w aar zij worden gezien als tweederangs burgers. Omdat hij toch weinig te verliezen heeft laat hij zich rekruteren door een crimineel die weet dat er een vrachtwagen vast staat in het Mok-dong district van Seoul. In die vrachtwagen liggen 20 miljoen Amerikaanse dollars. Als zij die weten te starten kunnen zij zo doorrijden naar een vrachtschip dat op hen staat te wachten in de haven van Seoul. Als het ze lukt kunnen zij de helft van het geld krijgen! Dat betekend voor beide een nieuwe start waar dan ook ter wereld. Beide gaan terug naar het Koreaanse schiereiland, maar het zijn niet alleen de zombies die nu een gevaar vormen..
Hoewel Peninsula (Engelse vertaling voor Schiereiland) over dezelfde zombie-uitbraak gaat als die in Train to Busan, hebben wij het hier wel over hele andere hoofdpersonen. In zekere zin is Peninsula daarom een standalone film en dat is maar goed ook. Het is jammer, maar Peninsula is minder goed gelukt dan Train to Busan.
De zombies van Train to Busan zijn qua aantal in de meerderheid in Peninsula, maar het gevaar dat zij toen vormde is wel gereduceerd. Het gevaar in Peninsula is natuurlijk wel de zombies, maar de focus ligt veel meer op de criminele organisatie die gehuisvest zit in Seoul. Dat kan natuurlijk, maar de leiders van die organisatie zijn zo over the top en knullig, dat je je als kijker gewoon minder serieus genomen voelt. Sowieso is het iets dat in de gehele film zo’n beetje sluimert. Het verhaal is minder serieus, het horrorelement is een bijzaak. Waarschijnlijk alles om een groter publiek te bereiken. We zien straatraces en auto’s driften door de straten van Seoul en zo de zombies omver blazen. Dat spreekt vast The Fast and the Furious-liefhebbers aan. Wie ziet er zo vakkundig achter het stuur? Een kind! Nou, oké: tiener. Het is niet dat het onmogelijk is, maar euh… Het geeft natuurlijk wel een leuk plaatje. Het is allemaal wel leuk en vermakelijk, de straatraces zijn zeker spectaculair, maar er is nog iets anders wat mij ook al opviel toen ik de screener vanaf mijn laptop bekeek. De CGI in de film lijkt niet af. In plaats van met echte auto’s te rijden (erg jammer) wordt er vaak gebruikt gemaakt van graphics die misschien in een game op de PlayStation 4 het goed doen, maar niet echt lijken. Dat leek op mijn laptop al zo, maar dat moet op het grote scherm waarschijnlijk nog meer naar voren komen.
Graag had ik gehoopt dat Peninsula grote groepen horrorliefhebbers naar de bioscopen zou gaan trekken, maar ik ben bang er mensen met te hoge verwachtingen naar binnen gaan en teleurgesteld er weer uit lopen. Peninsula is een teleurstelling en dat hebben onze bioscopen nou net niet nodig.
Het viel zelfs mij op dat de CGI op punten niet al te best was. De auto’s zagen er hier en daar behoorlijk nep uit. Ze hadden duidelijk niet het budget van Mad Max, waar voor zover ik weet nergens CGI is gebruikt in de auto scenes.
En inderdaad komen de nodige clichés voorbij. Maar toch heb ik me behoorlijk vermaakt. Het is wel duidelijk dat sommige zombie vertolkers toch nog dagen last moeten hebben gehad van de stunts. En dat zag er dan wel weer goed uit.
En het laatste kwartier had in vijf minuten gepast, nu was het einde wel erg uitgesponnen sentimenteel.
Ja, Busan was beter. Maar om deze film een teleurstelling te noemen gaat mij wat te ver. Ga er niet met te hoge verwachtingen naar toe en dan kan je een leuke (bijna) 2 uur hebben.
Eindelijk gezien en… oef… Dit is echt een enorme tegenvaller.
Die bijna 2 uur maakt het voor mij juist wel extra vervelend, tis een behoorlijk saaie actie-zombiefilm met af een toe een dan wel weer goede opleving. Ik ben het eens, het is een teleurstelling. Je kunt niet zonder hoge verwachting dit gaan kijken, terwijl het vervolgt op Train to Busan.