Recensie: Tukker Zombies (Frank Schonewille, 2011)
Tukker Zombies is een combinatie van horror, humor, Twentse clichés. De combinatie zombies en wiet levert hilarische situaties op
Tukker Zombies betekent voor Frank Schonewille zijn filmdebuut. Schonewille is onder andere bekend van de website ‘Top of the Flops’ en hij is filmprogrammeur bij het B-movies, Underground & Trash Film Festival (BUTFF) in Breda. In deze korte film combineert hij clichés uit Twente met zombies, die toch wel een interessante voorkeur lijken te hebben voor wiet. Een korte inhoud:
‘Wietboer P. van de K. creëert per ongeluk een supergrowth en gaat hiermee experimenteren met zijn wietplantage in de achtertuin. Wat hij niet weet, is dat hier ook een aantal lijken begraven zijn, die al dertig jaar liggen te rotten. Deze lijken graven zich een weg naar boven en doen zich te goed aan wiet en drank. Zombies blijken best leuk te zijn in de Twentse maatschappij, totdat op een dag de wiet op is......En kan de wietboer de zombies dan nog stoppen?’
De film is vrij kort, namelijk 22 minuten. En het verhaal is een combinatie van horror, humor, Twentse clichés. Schonewille heeft ervoor gekozen de gebeurtenissen in de film te laten beschrijven door middel van een voice-over, die door hem zelf wordt verzorgd. In typisch dialect beschrijft hij wat de zombies allemaal uitspoken. ‘En toen was de wiet op, daar heb je het gedonder’ is toch wel de favoriet. Daarbij wordt er ook gewerkt met krantenartikelen, die op verschillende momenten in de korte film aan je voorbij komen. Jammer is wel dat de uitleg, die hierbij wordt gegeven, vaak niet te verstaan is.
De combinatie zombies en wiet is leuk gevonden en levert hilarische situaties op, wanneer de zombies bijvoorbeeld bladeren gaan roken. Ook zie je in de film elk Twents cliché wel voorbijkomen. Denk hierbij aan de onverstaanbare, wietrokende zombie, die zich te goed doet aan typische Twentse activiteiten. Schonewille laat op bijzondere wijze zien, dat zombies prima kunnen integreren in de Twentse maatschappij, mits de wiet niet opraakt en ze zich niet gaan vergrijpen aan de mensheid.
De achtergrondmuziek is niet heel origineel, maar het past wel goed bij de sfeer van de film. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van de melodie van ‘Zombie’, een song van de Cranberry’s. Daarbij speelt de band ‘Karin and the Tuzo’s’ een aantal nummers/melodieën voor de film. Dit levert onder andere het prachtige ‘Ain’t no Grave’ op.
Tukker Zombies is natuurlijk een low budget film met een niet professionele cast en crew. Dit is op sommige punten wel jammer. Bijvoorbeeld wanneer de zombies zich storten op de mensheid, lijkt het alsof ze meer vampier dan zombie zijn. Je ziet namelijk wel bloed stromen, maar geen rondvliegende ledematen. Dit laatste zou je meer verwachten in een zombiefilm. Ondanks dat, is er bij iedereen, die aan de film meewerkt, een tomeloze enthousiasme en dat is duidelijk te merken, wanneer je kijk naar de vele extra’s die de dvds bieden. Denk hierbij aan interviews met de acteurs, een kijk achter de schermen en diverse videoclips.
Concluderend is Tukker Zombies een vermakelijke low budget film. Het is zeker niet te vergelijken met de zogenoemde A-films. Dus als je daar naar op zoek bent, kunt je Tukker Zombies beter laten liggen. Maar kom je uit de achterhoek en op zoek naar een vermakelijke film? Dan is Tukker Zombies best de moeite waard!
[yasr_overall_rating null size="--"]
De dvd van Tukker Zombies is te verkrijgen via de facebookpagina van de Tukker Zombies.
Meer over: Horrorfilms, Nederhorror, Recensies, Zombies