Recensie: Warm Bodies (Jonathan Levine, 2013)

Warm Bodies waait als een frisse wind door het huidige landschap van serieuze zombiefilms en -series. Hier geen drama of angst maar vooral humor en leuk gevonden dialogen. Uiteraard blijven er wel gore stukken inzitten (wanneer R de hersens van Juli's vriendje heerlijk zit op te peuzelen) want het is en blijft een zombiefilm.

In Warm Bodies speelt Nicholas Hoult een zombie met gevoelens. Dag in, dag uit strompelt hij door een verlaten vliegveld met zijn mede zombies. Hij weet niet waarom hij en de rest zombies zijn geworden en weet ook zijn naam niet meer, alleen dat het met een R begint. Op een dag besluit hij om met een groepje naar de stad te trekken op zoek naar eten (mensen dus). Maar dan komt hij de mooie, levende, Julie (Teresa Palmer) tegen waarop hij verliefd wordt. R besluit om haar mee te nemen naar het vliegveld, waar hij een vliegtuig bewoont wat vol staat met door hem verzamelde objecten. In eerste instantie is Julie doodsbang voor R maar ze komt er al snel achter dat hij niet geïnteresseerd is in haar als zijn snack. Uiteindelijk ontwikkelt julie ook gevoelens voor R maar de vraag is of deze liefde wel mogelijk is. Julie’s vader (John Malkovich) is namelijk leider van het menselijk verzet en doet niets liever dan Zombie’s afknallen en R moet Julie nog even opbiechten dat hij de hersens van haar (destijds) vriendje heeft opgegeten. Een romance gedoemd om te mislukken. Of toch niet?

Een zombiefilm is over het algemeen onbedoeld grappig door bijvoorbeeld slecht acteerwerk of goedkope special effects. Warm bodies is bedoeld grappig en slaagt daar goed in. Nicholas Hoult zet een droge en ietwat verlegen zombie neer die dus gevoelens ontwikkelt voor een mens. En het menselijke karakter van Julie ontwikkelt ook weer gevoelens voor R. Heel origineel zou je denken, hoe verzinnen ze het? Maar als je wat dieper kijkt dan heeft het verhaal toch wel erg veel overeenkomsten met Romeo & Juliette. Zelfs de balkonscène is erin verwerkt.

Maar dat mag de pret niet drukken. Warm Bodies verveelt eigenlijk nooit en ontroert je. De film is vooral gericht op komedie maar is soms ook spannend. Je hebt de zogenaamde boney’s, zombies die al heel ver heen zijn en die alle huid van zich hebben afgetrokken en alles eten wat een hartslag heeft. Deze zijn wel wat enger dan de ‘normale’ zombies  maar heel eng? Nee. Verwacht dus geen The Walking Dead praktijken.

Wat een film verder maakt of kraakt zijn natuurlijk de acteurs. John Malkovich is een goede toevoeging als de schietgrage vader van Julie. Volgens Nicholas Hoult is Malkovich op de set ook erg entertainend, hij kan blijkbaar heel goed Youtube filmpjes nadoen. En Rob Corddry (als zombie ‘M’) blijkt de koning van het improviseren (Bitches man…).

[yasr_overall_rating null size="--"]

(een gelijke score met het boek Warm Bodies)

Warm Bodies is een Zomromcom of een Romcomzom of Comzomrom of… nou ja je snapt het wel, die lekker wegkijkt en zeker een bezoekje aan de bioscoop waard is.