Recensie: When Animals Dream (Jonas Alexander Arnby, 2014)

Is 'Når dyrene drømmer' (When Animals Dream) een Deense variant op 'Låt den rätte komma in' (Let the right on in)? Regisseur Jonas Alexander Arnby heeft zeer waarschijnlijk wel naar het werkt van zijn Zweedse collega gekeken.

'When Animals Dream' neemt de tijd om het verhaal vorm te geven en we leren de puberende, schuchtere tiener Marie kennen. Thuis heeft ze het niet makkelijk door haar zieke moeder en buiten voelt ze zich niet op haar gemak. Tijdens haar baantje bij de visafslag in het Deense kunstdorpje verliest ze iets van haar verlegenheid en er wordt volop met haar geflirt. Waarom andere dorpsbewoners juist haar wantrouwend blijven aankijken snapt ze niet.

Maar een afspraak bij de dokter over een huidaandoening, achterkamertjes overleg tussen de huisarts en haar vader en de toch vreemde ziekte van haar moeder geven haar genoeg hints; ze is een monster.

De tijd die 'When Animals Dream' neemt is voor een thriller knap gedaan, want deze rust brengt tegelijkertijd spanning met zich mee. Het acteerwerk is dan des te belangrijker. En terwijl er weinig gesproken wordt in de film, is dat zeker gelukt. Sonia Suhl zet haar rol als Maria stevig neer, Lars Mikkelsen en Sonja Richter (Mor) zijn als haar ouders zeer overtuigend. Misschien is alleen Jakob Oftebro als Daniel nog niet helemaal op niveau. Het coming-of-age thema past bij weerwolven als geen ander en ook in deze film is dat gelukt, je leeft geïntrigeerd mee met het leven van Maria.

In de vergelijking met 'Let the right one in' verliest deze Deense thriller het wel, het is daarvoor niet vernieuwend genoeg. Toch boeit de film de volledige 85 minuten en werkt toe naar een mooi einde. 'When Animals Dream' draait nu in de bioscoop.
https://www.youtube.com/watch?v=a11YNzETGAw[yasr_overall_rating size="--" postid="38438"]