Recensie: Winnie the Pooh - Blood & Honey

Afgelopen week ging in Nederland, maar ook tig andere landen, de horrorfilm over Winnie the Pooh in première. Op donderdag waren ze zalen strak uitverkocht en de film staat direct al in de top 10 van deze week. Maar een horrorfilm over een door Disney bekend geworden kinderboek, werkt dat wel én mag dat zomaar? Dat en meer in deze recensie van Winnie the Pooh: Blood and Honey.

Tijdens zijn jeugd raakte Christoffer Robinson bevriend met Winnie de Poeh, Knorretje en hun vrienden, speelde spelletjes en voorzag hen ook van eten. Naarmate hij ouder werd, werden deze bezoeken schaarser, net als de voedselvoorraad, waardoor Poeh en de anderen steeds hongeriger en wanhopiger werden. Toen Christoffer naar de universiteit ging, stopte de bezoeken helemaal, waardoor ze volledig verwilderd en losgeslagen werden. Poeh en Knorretje werden zelfs zo wanhopig dat ze besloten Iejoor te offeren als hun maaltijd. Dit is het begin van hun moorddadige rooftocht naar menselijk vlees.

Van kinderboek via Disney-tekenfilms naar horrorfilm

In het klassieke verhaal Winnie-the-Pooh, geschreven door A.A. Milne. in 1926 voor zijn zoon Christopher Robin Milne, ontmoeten we de schattige diertjes Pooh Bear, Piglet, Eeyore, Kanga, Roo, en Tigger als inwoners van het Hundred Acre Wood (Honderd Bunderbos). Ook Owl en Rabbit werden personages in het boek, maar deze twee zijn niet vernoemd naar de knuffels van zijn zoon. Daar beleven ze allemaal schattige avonturen samen met de jonge Christopher Robin.

Na zijn overlijden sloot de weduwe van A.A. Milne een overeenkomst met Disney en begon de beer aan een tweede leven. In eerste instantie zijn de Disney-films gebaseerd op dezelfde verhalen, maar de filmstudio bedacht later ook nieuwe avonturen voor Winnie the Pooh. In 2018 verscheen de speelfilm Christopher Robin, waarin de dieren op zoek gaan naar de volwassen Christopher Robin.

Volgens de Amerikaanse wetgeving vervallen copyrights 95 jaar na de publicatie. Dus in 2021 kwamen Winnie the Pooh en zijn vriendjes in het publieke domein, daarmee verloor Disney het alleenrecht. Filmmakers Rhys Frake-Wakefield + producent zagen dit en besloten direct om een horrorfilm te maken over Winnie the Pooh. Net als de film uit 2018 zijn de jeugd vriendjes verlaten door Christopher.

Winnie the Pooh: Blood and Honey

Na de heerlijk geanimeerde introductie is het duidelijk wat we kunnen verwachten: doorgedraaide monsters die alles aanzien voor mogelijk slachtoffer. Een mooie vinding is ook om inspiratie te halen uit andere horrorfilms; Friday the 13th, Evil Dead en andere settings zul je herkennen.

Winnie the Pooh: Blood and Honey is een low-budget horrorfilm. Als je kijkt naar de lijst van eerdere films gemaakt door de producent en regisseur zul je veel titels vinden onder het motto so bad, it's good. Dit is misschien dan ook een beetje de verwachting van deze titel. Niets is minder waar. Blood and Honey blijkt geen komische horrorparodie, maar een serieuze slasher met een knipoog.

Ik merk daardoor dat ik de film lastig te beoordelen vindt. De film is een uitblinker in de low budget-categorie Hierdoor neig je ernaar om de film te vergelijken met Hollywood-producties.  Daar kan hij zich dan net niet aan meten. Wetende dat het budget nog veel lager is dan internationale media noemen, is dit een enorme prestatie. Het zijn geen top acteurs, de dialogen zijn niet perfect. Het camerawerk, setdressing en ook zeker de muziek zijn echt top.

Eigenlijk kan ik dus niet anders dan een dikke 3 sterren geven. Een knap staaltje werk voor een lowbudget-film. Doe jezelf een plezier en ga naar de bioscoop, tenminste als het niet uitverkocht is, maar verwacht geen Hollywood-topper!
PS: niet voor tere zieltjes.

[yasr_overall_rating size="large"]