Supergrid: De toekomst ziet er niet best uit

--- advertorial ---

Laatst deed ik samen met een vriendin naar mijn belastingaangifte en toen mijn energierekening voorbijkwam dacht ik even hardop: 'Fuck' Het is flink gestegen in vergelijking met nog niet zo lang geleden. De vriendin zei: "Het is een kleine prijs om te betalen als je wilt dat wij nog langer meegaan met deze planeet." Ergens in mijn hoofd wilde ik nog wel erbij halen dat wat de Nederlandse burger doet maar een druppel op de gloeiende plaat is in vergelijking met wat de industrie gebruikt, laat staan een land als China met zijn 1 miljard inwoners, maar ik had niet echt zin in een discussie over iets waar je toch niets aan kan doen. Belastingen moeten gewoon betaald worden.

Het is natuurlijk op het moment erg hot om het te hebben over de opwarming van ons klimaat (mooie woordspeling, I know). Er gaat werkelijk geen week voorbij of het komt ergens in de media wel ter sprake. Dan is er weer een discussie over de zogenaamde klimaatspijbellaars, of begint men weer over hoe wij het beste groene energie kunnen vergaren. Alles om de planeet te redden van de ondergang. Soms bedenk ik mij wel eens dat het doemdenken is. Zelf ben ik opgegroeid in de jaren '80 waar 'de zure regen' bijvoorbeeld een ding was. Daar hoor je nu helemaal niemand meer over. Dat neemt niet weg dat wij iets moeten doen, want op deze weg komen wij allen niet verder.

Voor sommige mensen is het doemscenario iets wat niet te stoppen is. Zeker bij filmmakers. Bij verhalen in de toekomst is het bijna nooit een rooskleurig scenario. Het is de technologie dat ons de baas is zoals in de Terminator-films of wij hebben door middel van oorlog of een virus, dat vaak zelf door de mens gemaakt is, de mensheid behoorlijk uitgedund. Hoe de toekomst er dan uitziet? Verlaten landschappen, geen moderne manieren van communiceren en het is echt ieder voor zich. De economische systemen waar met name de Westerse Wereld op steunt is niet meer of is een aantal eeuwen terug gevallen. De Mad Max-films zijn wellicht de bekendste post apocalyptische films, maar er zijn er zo veel meer.

In de jaren zeventig en vooral de jaren tachtig waren de post apocalyptische films populair. Iedereen was voor voor een kernoorlog en zo heel vreemd was die ernst ook niet. De laatste jaren zien wij dat die films een wederopstanding hebben gekregen en dat levert een paar bijzondere films op zoals Supergrid uit 2018.

In het Canadese Supergrid, is de wereldbevolking uitgedund door een virus. Een virus dat wij zelf hebben gemaakt. De mens bestaat nog, maar er zijn geen regeringen meer die de boel in de hand weten te houden. Het is echt ieder voor zich. Een soort van Wilde Westen, en hoewel dat erg romantisch klinkt, de realiteit is verre daarvan. Het is een wereld waarin je je moet bewapenen. Doe jij het niet dan doet een ander dat wel. De twee broers Jesse en Deke weten dat maar al te goed. Zij voeren tegen betaling koeriersopdrachten uit en weten wat zij onderweg tegen kunnen komen. In deze wereld is het eten of gegeten worden. Soms letterlijk zelf. Een deel van de bevolking heeft zo weinig te eten dat zij zich hebben overgegeven tot kannibalisme. Een ander deel besteelt elkander en schromen niet hierbij dodelijk geweld te gebruiken. Jesse en Deke nemen een opdracht aan om een pakketje op te halen in Canada. Onderweg blijkt dat er buiten de bendes en kannibalen ook anderen zeer geïnteresseerd zijn in dat pakketje, maar waarom?

Supergrid is een film die vrijwel geruisloos is uitgebracht. Deze post-apocalyptische film van Lowel Dean had te maken met de tegenvallende cijfers van zijn voorgaande film: Another Wolfcop. De eerste Wolfcop uit 2014 bleek een klein hitje, maar toen daar het tweede deel van uitkwam in 2017 bleek die zeer tegenvallend te presteren. Diens Supergrid was toen al ver in de productie toen dat nieuws kwam en de filmmaatschappij zag in Dean een one hit wonder. Supergrid zou van die omslag het slachtoffer zijn geworden en werd op een paar kleine bioscopen in de VS nergens uitgebracht. Zonde. Supergrid verdiend namelijk meer aandacht. De actie is ondanks het lage budget spectaculair en de hoofdpersonages zijn goed doordacht. Het is geen Mad Max: Fury Road, maar is ook zeker het kijken waard!