Recensie: Absentia (Mike Flanagan, 2011)
'Schat, ik ga even een pakje sigaretten halen.' Zoiets zei Daniel waarschijnlijk tegen zijn vrouw Tricia. Zeven jaar geleden.
Tricia leeft sindsdien in onzekerheid. Ze heeft namelijk geen flauw idee wat er met Daniel is gebeurd. Geen afscheidsbrief, geen lijk. Helemaal niets. Toch gaat ze een poging wagen om haar leven weer op te pakken. Zeker nu ze ook nog eens zwanger is van een ander. Haar zus Callie, die weer terugkeert na lange afwezigheid, helpt haar er doorheen en al gauw komen ze beide tot de conclusie dat de enige manier om echt verder te kunnen is om Daniel dood te verklaren. Wanneer zij deze plannen maken begint Tricia bijzonder nare verschijningen te zien. Droomt zij dit? Of heeft zij gewoon nare dromen? Als Callie een nogal vreemde ontmoeting heeft met een zwerver in een voetgangerstunnel vlakbij Tricia's huis begint Callie toch te vermoeden dat er misschien wel iets heel naars is met Daniel is gebeurd.
Absentia is een zogeheten Indie Horror Film. Het heeft dan vaak niet het budget om grote special effects te tonen en moet het dan ook voornamelijk hebben van suggestie, fijn acteerwerk en vooral een goed verhaal. Laten wij bij dat laatste beginnen. Het dilemma van Tricia is, hopelijk, ons allen niet bekend. Wat zou je tenslotte doen wanneer jouw partner verdwijnt zondere enige reden? Hoe snel pak je je leven weer op? Het verhaal weet dat duidelijk en ingetogen weer te geven. Het neemt de tijd om het rouwen van Tricia een gepast plekje te geven voordat het overgaat naar de horror. Wanneer de spookbeelden dan ook op het beeld verschijnen heb je nog niet door of dit 'echt' of een doodnormale nachtmerrie is. Pas wanneer Callie ontdekkingen doet word al snel het een en ander duidelijk. Denk je. Want ook haar bevindingen kunnen in twijfel worden getrokken. Dat is ook gelijk het mooie aan Absentia. Het verhaal weet je telkens weer op een spoor te zetten. Alleen wel een beetje jammer dat wanneer duidelijk word wat er werkelijk aan de hand is de conclusie eigenlijk te absurd is.
Zoals gezegd, de special effects zijn te verwaarlozen. Maar soms geldt dan ook 'hoe minder hoe beter'. Ook dat is hier met Absentia het geval. Je hoeft tenslotte niet alles overduidelijk te zien om ook daardwerkelijk eng gevonden te worden. Effectief weet de regisseur een aanhoudende spanning te creëren met vage schimmen, plots opduikende figuren en nare vreemde geluiden. Hij weet het beste te maken van zijn kleine budget.
De acteurs zijn goed te noemen. Tricia, vertolkt door Courtney Bell, speelt prima de vrouw die vecht met haar gevoelens. Kan zij wel weer van iemand houden? Zal de omgeving het wel accepteren? En vooral: Wil zij zelf wel weer van iemand anders houden? Courtney Bell weet die getergde ziel wel te spelen. Katie Parker, die haar zus Callie speelt, moet het meer van haar 'looks' hebben dan van haar acteerkwaliteiten. Niet dat dat heel erg is. Bij verreweg de meeste horrorfilms gaan wij daar niet over klagen en dus nu ook niet.
http://youtu.be/aa1UJLqYeBU
Absentia is een horrorfilm die je wel moet liggen. Niet iedereen zit te wachten op een film die het moet hebben van suspense in plaats van close-ups van verminkingen, losgerukte ledematen en een duidelijk zichtbaar kwaad.
Absentia is vertoond op het Amsterdam Imagine Filmfestival. Over een Nederlandse uitgave is niets bekend.
[yasr_overall_rating null size="--"]
Meer over: Horrorfilms, Imagine Fantastic Film Festival, Mike Flanagan, RecensiesRead more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.