Twee jonge kinderen van gescheiden ouders worden gedwongen om Kerstmis te vieren in een afgelegen huisje aan een dichtgevroren meer, met hun vaders en diens nieuwe vriendin. De kinderen staan helemaal niet open voor pappie’s nieuwe, veel jongere relatie, zeker ook omdat de vrouw de enige overlevende is van een zelfmoordcultus. Als de kinderen samen met hun ‘nieuwe moeder’ worden achtergelaten en sneeuwstormen het huisje teisteren, beginnen er langzaam vreemde dingen voor te vallen in het huisje en slaat de cabin fever toe, met catastrofale gevolgen.
The Lodge is het lange, Engelstalige speelfilm debuut van schrijver/regisseur team Severin Fiala en Veronika Franz die in 2014 Ich seh, ich seh (Goodnight, Mommy) maakten. De film waarin twee kleine jongens denken dat hun moeder niet meer hun moeder is nadat haar gezicht in ingezwachteld na een schoonheidsoperatie, was een film die dicht op de huid zat en met beperkte middelen een hele beladen, naargeestige sfeer wist neer te zetten.
Ditzelfde is in The Lodge ook weer aan de hand. De locatie, een ingesneeuwd, verlaten huisje, heeft de spanning al aan zich hangen, want niemand kan de plek verlaten zonder te verdwalen in de aanhoudende sneeuwstormen. Als je dan weet dat de nieuwe stiefmoeder pillen moet slikken om de traumatische waanbeelden weg te houden, is dit het recept voor weinig goeds.
Het lijkt een trend om een uitgangspunt te nemen gestoeld in realistisch drama om er daarna een horroruitwerking van te maken. Ging het bij Hereditary om hun rouwverwerkingsproces van een gezin en bij Midsommar om het uitgaan van een relatie, daar richt The Lodge zich op de moeizame relaties na een scheiding waar ook kinderen bij betrokken zijn. Ik vind deze juxtapositie van realisme en al dan niet bovennatuurlijke dreiging heel interessant, maar ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen The Lodge daarom saai zullen vinden. De film bevat geen enkele circusclown, dus als dat je ding is…
The Lodge is een slow-burn, bevat geen protserige CGI en gaat voor onderhuids in plaats van expliciet. Maar wie liever een film ziet vol geïmpliceerde dreiging en geen jump-scares nodig om een film goed te vinden, gaat met The Lodge een prima tijd tegemoet.
Aardig misschien nog om te vermelden is dat de film mede geproduceerd is door Hammer, het oude Britse horrorhuis.
The Lodge is een slow-burn, bevat geen protserige CGI en gaat voor onderhuidse horror. Vanaf vandaag, 6 februari, in de bioscoop.
Ik snap niks van de film..
Wil je gehersenspoeld worden? Volle pond betalen voor een B film? Kijk dan naar dit film en het spectaculaire einde brengt alleen maar vraagtekens in je hoofd.
Wat een heerlijke film, eens met de 4 sterren!
Ergens dacht ik hem door te hebben, maar gelukkig blijft het dan nog steeds intrigerend. En het sluit ook gewoon mooi af. Plus erg sterk acteerwerk, ook van de kids.
Ik vind de benaming B-film nog te positief, eerder een C film !
hahaha, nou c-films zijn nog wel echt een tandje erger hoor.
Zo zie je maar weer dat smaken verschillen.
Ik vond het een fijne film. Genoeg tijd genomen om het verhaal te vertellen en zonder hele zwart / wit figuren.
Je voelt aan de ene kant best mee met de kinderen, maar ook het trieste verhaal van de aankomende stiefmoeder is nogal dramatisch. Toch had ik zoiets van boontje komt om zijn loontje 🙂