In Fabric volgt een aantal eigenaren van een felrode jurk, gekocht in een mysterieuze boetiek en de daarop volgende dramatische invloed die het kledingstuk heeft op hun levens. In Fabric is een spookverhaal over een bezeten jurk. Alle beelden die je nu in je hoofd hebt, kun je direct opzij zetten, want In Fabric is iets dat je nog nooit hebt gezien.
Oh, oh, oh, die Peter Strickland toch. Zijn films, eerder favoriet van filmrecensenten en fijnproevers dan van een groot publiek, zitten boordevol sferische odes aan horror van weleer. Werd de Italiaanse giallo geëerd in The Berberian Sound Studio (2012) en was Jess Franco’s stempel overduidelijk aanwezig op The Duke of Burgundy (2014), nu worden de Britse jaren ’70’/’80 films van makers als Pete Walker knipogend gerefereerd. Maar Strickland is niet van het kaliber ‘beter goed gepikt, dan slecht verzonnen’.
Strickland’s films zijn geen moderne kopieën of eerbetoon aan ‘vroeger was alles beter’ films. Hij neemt elementen en sfeer die we denken te kennen uit die films en maakt daarvan een heel eigen en unieke ervaring. Zo bevatten al zijn films elementen uit horrorfilms, maar zijn ze tegelijkertijd ook heel ongemakkelijk grappig, psychologisch complex en onbegrijpelijk surrealistisch. Hij maakt films waarvan je verbaasd bent dat ze vandaag de dag nog gemaakt worden in een tijd waar onvoorspelbaarheid en experiment niet gewenst zijn.
Zijn films zijn niet ingewikkeld, maar tegelijkertijd ondoorgrondelijk en dat schept soms wat afstand tot de kijker. Wanneer een wasmachine monteur in de film vertelt wat er aan de hand is met een defecte wasmachine en wat er aan te doen is, raken de luisteraars van zijn nogal saaie verhaal gehypnotiseerd en raken in een soort trance. Waarom? Geen idee. Maar het effect is reuze grappig en een tikje onheilspellend.
Gelukkig bevat In Fabric een aantal realistische en geaarde acteerprestaties, waar je je als kijker aan vast kunt klampen. Vooral Marianne Jean-Baptiste als moeder op leeftijd die met haar nieuwe jurk haar eenzame bestaan nieuw leven in wil blazen verdient een vermelding. Een klein en grappig rolletje is weggelegd voor Gwendoline Christie, Brienne of Tarth zelf.
In Fabric is niet voor iedereen en valt zelfs als ‘elevated horror’ (hoe een hekel heb ik aan deze term) buiten de boot. Maar wie van Strickland’s eerdere films genoot, zal dat dan ook zeker doen bij deze macabere vertelling.
In Fabric draait vanaf vandaag, 5 september, in de bioscoop.
