Recensie: Beyond the Limits (Olaf Ittenbach, 2003)
Wat er in Ittenbachs Beyond the Limits ontbreekt qua professionaliteit wordt goed gemaakt met uitzinnige gore, geweld en smerigheid.
Als een journaliste een begrafenisondernemer interviewt, verteld hij haar twee gruwelijke verhalen. De eerste over een crimineel die zijn baas bedondert, waarna hij een psychopaat achter zich aan krijgt. En het tweede verhaal over een middeleeuwse inquisiteur die geobsedeerd is door een mysterieuze relikwie. Ondanks dat deze verhalen honderden jaren van elkaar gebeurd zijn, zijn ze op een bizarre manier met elkaar verbonden. Maar hoe valt de begrafenisondernemer in dit geheel?
Met Beyond the Limits brengt het label Sodemented alweer haar zesde film van Olaf Ittenbach uit (en tegelijk met deze release ook de zevende, No Reason), wat toch moet betekenen dat er liefhebbers voor dit soort low budget gore films zijn in Nederland. En een liefhebber moet je zijn om dit soort films te kunnen waarderen, want wat er in deze films ontbreekt qua acteer-, regisseurstalent of bot gezegd professionaliteit wordt goed gemaakt met uitzinnige gore, geweld en smerigheid.
Dit is wat dat betreft echter wel de meest professioneel ogende film van Ittenbach, in ieder geval van zijn "oudere" films. En ook sommige acteurs zijn best te pruimen, al is de meerderheid weer tenenkrommend slecht en dat doet toch echt afbreuk aan de film. Vooral ook omdat Beyond the Limits echt bedoeld is al serieuze, volwassen film. Een ander aspect wat je keer op keer uit de film haalt zijn de erg slechte overdreven geluidseffecten en de goedkoop aandoende filmmuziek. Door al deze negatieve punten komen het geweld en de voortreffelijke special effects niet echt tot hun recht. Want ondanks dat deze film minder leunt op bloederige effecten dan Ittenbachs eerdere films, zit Beyond the Limits er weer vol mee!
Dit klinkt allemaal erg negatief en ik kan de film ook geen voldoende geven, toch kan ik op een bepaalde manier genieten van dit soort films. Gemaakt door enthousiaste liefhebbers die films maken zo als zij dat willen zonder tussenkomst van een studio. Dus als jij je kritische blik voor dit soort films ook kunt bijstellen en kunt genieten van een goedkope horrorfilm met veel geweld en overdreven gore dan valt deze Ittenbach vast in de smaak.
[yasr_overall_rating null size="--"]
Meer over: Horrorfilms, Olaf Ittenbach, Recensies