Recensie: Dorian Gray

dorian grayThe Picture of Dorian Gray is een verhaal uit 1890 van Oscar Wilde waarin een jonge Brit om eeuwige schoonheid na te streven een pakt sluit met de Duivel, hoewel hij dit niet direct doorheeft. Of het verhaal autobiografisch is, heeft de schrijver nooit bevestigd. Het korte verhaal groeide langzaam uit tot roman en zou het enige boek van Oscar Wilde blijven.

The Picture of Dorian Gray is vele malen verfilmd, de meest recensie versie is van regisseur Oliver Parker en scenarist Toby Finlay met Ben Barnes in de hoofdrol.

De jonge Dorian Gray erft het huis en de rijkdom van zijn vader, hij verhuisd naar Londen om in het huis te gaan wonen. Lord Henry Wotton (Colin Firth) introduceert hem in het leven van de rijken, maar ook met de dubieuze genoegens vol hoeren en opium. Wanneer Dorian een ongelofelijk realistisch portret van zichzelf ziet, zweert hij alles te doen wat nodig is om de rest van zijn leven er zo jong en knap uit te blijven zien als op het schilderij.

Zijn levenstijl krijgt als snel veel aandacht van de vrouwen, maar zo lang als de losbandigheid van Dorian duurt zo ver glijdt hij af in een wereld van zonden en seks. Hij vertrekt uit London de wijde wereld in, als hij 25 jaar later terugkeert ziet hij er, tot verrassing van zijn oude vrienden, precies hetzelfde uit. Het schilderij heeft daarentegen monsterlijke vormen aangenomen. Lukt het Dorian, om achtervolgd door paranoia en angst, te ontsnappen aan zijn leven en vindt hij eindelijk liefde en verlossing?

Ben Barnes speelt in dit geval een perfecte Dorian Gray, zowel de timide jongen die in Londen arriveert als de brute charmeur speelt hij zeer natuurlijk. Evengoed of misschien nog beter is zijn tegenspeler Colin Firth als de dubieuze Henry Wotton. Maar met alleen het acteerwerk redt de film het niet, het verhaal mist af en toe een stuk aan spanning en de drijfveren van de persoon Dorian. Waarom vlucht hij plotseling, waarom komt hij toch inkeer en terug?

Met sex, drugs, rock ’n roll en de Victoriaanse sfeer is de film een prachtige mix en zou daarmee zichzelf ook prima kunnen verkopen. Dat de verlangen ook een grootste angst kan worden maakt van Dorian Gray een subtiele horror, maar vooral mooi om te kijken.

Dorian Gray is sinds vandaag te koop op Bluray en DVD zonder extra’s.

Sterren: 4 / 5.0

Steun jij De Nachtvlinders met een kleine maandelijkse bijdrage?

5 gedachten over “Recensie: Dorian Gray”

  1. Yara:
    Ik had al erg veel positieve reacties gehoord over het verhaal, dus ik besloot de film te kijken. En inderdaad, het verhaal was wel leuk, maar de film in zijn geheel vond ik verschrikkelijk. Ik kon niet metmde hoofdpersoon meeleven. Er was bovendien maar 1 muziekje, een eng geluid dat zelfs afgespeeld werd als er iets positiefs gebeurde. De filmtechniek leek erg verouderd en er werd te veel gebruik gemaakt van vertragingen. Wat wel een pluspunt was, waren de acteurs. Die speelden hun rol goed.

    Beantwoorden

Plaats een reactie