Interview Regisseur Diederik van Rooijen (The Possession of Hannah Grace)

Met ‘The Possession of Hannah Grace’ (nu in de bioscoop) zet regisseur Diederik van Rooijen een solide, eerste volbloed horrorfilm neer. Geen reboot, remake, sequel of onderdeel van een ‘universe’, maar een origineel uitgangspunt: Wat als op de eerste nacht van je baan in het mortuarium blijkt dat één van de lijken niet dood is? Het is Van Rooijen’s eerste Amerikaanse speelfilm heeft een ‘high concept’ uitgangspunt: een verhaallijn die in één a twee zinnen duidelijk te maken is.

Van Rooijen: De Amerikanen houden er van als je een klein idee neemt, maar dat enorm uit kan pakken, spannend maakt en tot het einde toe spannend kunt houden. Dat was ook de aantrekkingskracht van Taped (2012). Een echtpaar filmt in het buitenland per ongeluk een moord en slaat op de vlucht. In Nederland zijn er maar weinig mensen naar die film gegaan, maar in Amerika zorgde het voor een agent, een advocaat en aanbiedingen.

Ook Van Rooijen’s andere film- en televisieprojecten kenmerken zich door een duidelijke premisse: Vrouw van onderwereldbaas wordt gedwongen zelf onderwereldbaas te worden (Penoza), een smeris, een onderwereldfiguur en een hoertje bestrijden samen de misdaad (Parels & Zwijnen) en wat als je familieleden niet zijn wie je denkt dat ze zijn? (Daglicht).

Van Rooijen: In Nederland lijken we soms wat bang te zijn voor nieuwe ideeën. Terwijl daar nu juist de nieuwe doorbraken in te vinden zijn. Originele uitgangspunten als ‘Get Out  of ‘Split’ zijn sleeperhits, maar ook in Amerika is het lastig om dat soort projecten van de grond te krijgen. Studio’s willen ook gewoon geld verdienen en als een risicoproject flopt is het ineens een hele dure hobby.

‘The Possession of Hannah Grace’ begint waar een andere film zou eindigen: een exorcisme loopt niet helemaal volgens plan. De scene werd gedraaid in Nederland en bevat een aantal verrassende acteurs.

Van Rooijen: Dat is eigenlijk een soort gedwongen toeval. Het zijn de laatste scenes die nog gedraaid moesten en terwijl de cast en crew nog in Amerika waren, was ik al bezig met de voorbereidingen voor het draaien van de televisieserie ‘Heirs of the Night’ in Kroatië. We kwamen in het midden uit: Utrecht. Eventjes draaien in Nederland was een leuke afwisseling. In de V.S. waren we met een paar Nederlanders en de rest Amerikanen en nu was dat voor een weekje even omgedraaid.

Behalve Van Rooijen zaten er op de productie nog twee andere Nederlanders op prominente posities: cameraman Lennert Hillege (o.a. Nova Zembla en Prooi) en production designer Paula Loos (o.a. Feuten, App). Van Rooijen en Hillege werkten al vaker samen en dit project bood een bijzondere kans.

Van Rooien: Sony wilde graag dat wij de film zouden draaien met één van hun nieuwe camera’s, de Sony α 7S II. Ik ben wel in voor een experimentje, maar dan wilde ik wel een cameraman die dit ook wilde en niet moeilijk zou gaan doen en met Lennert werk ik prima samen.

Het gebruik van de camera kan geslaagd genoemd worden. In de eerste helft van de film wordt de spanning en suspense vooral opgebouwd door het samenspel van licht, geluid en de grootte van het mortuarium. De mortuarium locatie is door zijn grootsheid tegelijkertijd zeer benauwend. Ook production designer Loos mocht met iets nieuws werken: EmagiBlocks, grote, duurzame bouwstenen waarmee keer op keer decors opgebouwd en afgebroken kunnen worden.

Van Rooijen: Het was een soort reuze LEGO, iets wat enorm veel tijd en energie spaart en bovendien enorm duurzaam is. Bizar dat er nooit eerder iemand op dit idee gekomen is.

De film heeft in Amerika een ‘R’-rating, weggelegd voor films met excessief geweld, schelden en veel naakt. Toch valt dat in deze film enorm mee. Nergens wordt de gore-kraan opengedraaid en ligt de focus veel meer op spanning.

Van Rooijen: Een ‘PG’ rating is voor je film veel gunstiger, aangezien het Amerikaanse filmpubliek voornamelijk uit tieners bestaat. De film bevat weinig bloedvergieten, maar heeft wel de enorm drukkende sfeer van het mortuarium en een aardige de hoeveelheid bloot. Blote lichamen van opgebaarde lijken weliswaar, maar toch blote lichamen.

Van Rooijen stoomt gestaag door en is druk bezig met de afronding van de televisieserie ‘Heirs of the Night’, een young adult vampierserie zich afspelen rond 1900 en de voorbereidingen van de speelfilmversie van de tv-serie ‘Penoza’.

Van Rooijen: ‘Heirs of the Night’ bestaat uit een cast van zeer jonge acteurs. Die gaan echt nog met een soort onbezonnenheid aan het werk. Het is prachtig om te zien hoeveel plezier zij hebben in wat ze doen en dat jij dan een mogelijkheid kan bieden om hen een bijzondere ervaring te geven. En ‘Penoza’ de speelfilm, wordt een epische afsluiting van een groot deel van mijn leven.

‘The Possession of Hannah Grace’ is een zeer geslaagd visitekaartje te noemen en is nu in de Nederlandse bioscopen te zien.