Overleven in een post-apocalyptische wereld in Dead Man's Diary
15 jaar na de Grote Catastrofe ben je gedwongen jouw veilige schuilplaats te verlaten in deze fictieve, post-apocalyptische wereld. Verlaten en helemaal alleen moet je een manier zien te vinden om te overleven in een wereld waar radioactieve straling vaker voorkomt dan eten of drinken. Was dit een verstandige keus, of had je beter lekker veilig in je bunker kunnen blijven zitten? Ik heb het voor je uitgezocht in deze review van Dead Man´s Diary, die ik gespeeld heb op de PC.
Fotorealistisch
Het Duitse TML Studios is tot nu toe bekend van verschillende bus simulator spellen, zoals Bus Simulator, Tourist Bus Simulator en The Bus. Het is dan ook erg verrassend dat ze nu ineens op de proppen komen met een survival-horror spel. Maar misschien ook niet, ik ken de situatie niet in de Duitse bussen. Dead Man´s Diary speelt zich af in een fictieve, post-apocalyptische wereld en die ziet er fantastisch uit. Kudos voor hun, alles ziet er erg fotorealistisch uit. Jij speelt als een niemand en bent de laatste op aarde. Je praat dan ook veel in jezelf en dat had wat mij betreft niet echt gehoeven. De dialogen zijn nietszeggend en ik ben ze ten tijde van dit schrijven ook alweer vergeten. Gelukkig zijn de plaatjes, eh, plaatjes om naar te kijken.
Straling
De meeste tijd ben je redelijk doelloos aan het rondlopen. Er valt niet veel te zien of te doen, er zijn heel veel bomen (die er wel heel mooi uitzien) en af en toe is er een verlaten kamp. Feitelijk ben je de hele tijd op zoek naar onderdelen om een kamp te bouwen, maar ondertussen moet je ook jouw honger en dorst levels in de gaten houden. Goed, er is genoeg drinken en eten te vinden, alleen is alles radioactief. En laat je nou net niet al dat eten en drinken op kunnen pakken zolang je geen geigerteller, een stralingsmeter, hebt. Veel plezier met het vinden daarvan in het begin. Ik ben zeker de eerste drie uur bezig geweest om er een te vinden. Het spel doet geen moeite je bij de hand te nemen, je wordt gedropt en dan mag je het uitzoeken. En als je er dan een hebt, dan zijn 8 van de 10 dingen die je vind onbruikbaar door de straling. Yay, post-apocalyptische wereld.
Donker
Het spel is in de nacht behoorlijk donker en je hebt dan ook vaak je zaklamp in je hand. Maar als je die in je hand hebt, kan je de geigerteller niet gebruiken. Je bent dus behoorlijk vaak aan het switchen van spullen, want je moet regelmatig eten en drinken. Van de 10 dingen die je vind, kan je er 8 niet gebruiken dus je bent constant op zoek. Tel daarbij op dat je wél je zaklamp makkelijk kan pakken, maar de geigerteller niet. Je zou denken dat F op het toetsenbord, of scrollen met je muis, rouleert tussen de spullen die je bij je hebt. Helaas. Elke keer de teller pakken moet je dus in het menu duiken. Dat begint na een keer of twintig erg vervelend te worden.
Conclusie
Ik heb het echt een kans gegeven, maar het lange zoeken naar de stralingsmeter en het onvergefelijk moeilijke overlevingssysteem hebben ervoor gezorgd dat ik na ruim een week wel klaar was met dit spel. Het komt neer op van plaats naar plaats gaan, om daar naar spullen te zoeken om een kamp te maken, slapen tot het dag is en dan van voor af beginnen. Donker is echt donker en het afschuwelijke switchen tussen je inventaris is echt vreselijk. Je hebt constant honger, maar alles wat je vind -en dat is echt veel- is radioactief. Ik hou wel van een uitdaging, maar dit spel is alleen maar een trage herhaling van zetten. Alleen mooie plaatjes is dan echt niet genoeg.
[yasr_overall_rating size="large"]
Dead Man´s Diary is nu te koop op Steam voor 2 tientjes, maar helaas kan ik je deze niet aanraden en zijn er echt wel betere survival horrorspellen te krijgen.
Meer over: Games, PC, Recensies