Decay is een film die gratis te streamen en te downloaden is via internet; hartstikke leuk natuurlijk, maar stelt het nog wat voor? Laten we eerlijk zijn, een nieuwe horrorfilm die kosteloos wordt aangeboden, is met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet zo goed. Persoonlijk hoopte ik op een wonder, maar hoewel de Kerst nadert, zat dat er niet in.
Decay was precies wat ik ervan verwachtte: slecht. Desondanks vind ik het stoer dat een aantal natuurkundestudenten deze film in elkaar hebben weten te draaien en dat hij is opgenomen in CERN (je weet wel, van die deeltjesversneller).
Decay gaat over een groepje bevriende CERN medewerkers dat als vrijwilliger een avond de controleruimte van de LHC (large hadron collider = deeltjesversneller) bemant. Er zijn problemen met de ‘particle beam’ van de LHC, maar de directeur wil de zoektocht naar de Higgsboson (een belangrijk gegeven in de deeltjesfysica) niet staken. Natuurlijk gaat het fout en krijgt een groep wetenschappers een gevaarlijke dosis straling van de LHC. In plaats van te sterven, veranderen ze in bloeddorstige zombies die het gemunt hebben op de vriendengroep. Maar de zombies zijn niet het enige probleem; iemand heeft alle ellende op zijn geweten en probeert dit koste wat het kost in de doofpot te stoppen.
Wetenschappers veranderen in bloeddorstige zombies
Zoals ik eerder al aangaf, is Decay geen goede film, laat staan een goede horrorfilm; zoals mijn medekijker zei: “Het is geen film om nachtmerries van te krijgen.” Persoonlijk kon ik niet wachten om het eind te zien, hoe eerder ik met deze film klaar was, hoe beter. Het verhaal is behoorlijk natuurkundig; mensen die geen kaas hebben gegeten van deeltjesfysica zullen weinig van de film snappen. Daarentegen kan ik me voorstellen dat horrorfans die geïnteresseerd zijn hoge-energiefysica, Decay wel kunnen waarderen. De term ‘decay’ slaat bijvoorbeeld niet alleen op de rottende zombies, maar ook op deeltjes verval.
De regie van Decay was okay, al was het acteerwerk in een enkel geval tenenkrommend slecht (wat je de regisseur ook aan zou kunnen rekenen). William P. Martin, die Matt speelde, vond ik erg goed, maar Zoë Hatherell (Amy) acteerde echt belabberd. Geluidstechnisch liet de film nogal te wensen over, vaak was het verhaal niet goed te volgen, omdat de dialoog simpelweg niet verstaanbaar was. Het camerawerk, de belichting en de montage waren in orde. Tja, en dan de special make-up. Zelf werd ik er niet echt warm of koud van, maar ik heb het absoluut slechter gezien, zoals in de film The Vanguard. De zombies waren helaas hopeloos stereotype, en alles wat een beetje spannend had kunnen zijn, werd snel afgeraffeld.
Deeltjesfysica en zombies
Aan jou de keus of jij 5 kwartier naar deze productie wilt kijken. Horrorfilmtechnisch gezien zou ik zeggen: Doe het niet. Maar als je hoge-energiefysica leuk vindt, dan is dit misschien wel iets voor jou. Enneh, het kost niets! (Omdat Decay gelicenseerd is onder Creative Commons mag de film vrijelijk gekopieerd, gedeeld en herbruikt worden, zolang de makers maar gecredit worden en er geen geld aan de film verdiend wordt.)
Bloody Mary proefnotitie: Alleen interessant als je kaas hebt gegeten van deeltjesfysica.
Decay is nu gratis hieronder gratis te kijken. Meer info www.decayfilm.com/
Tja, ik kijk natuurlijk naar alles waar zombies in zitten, dus deze film ook meteen opgezocht. Decay is helaas meuk, maar dan wel stoere meuk. Want ook ik vind het stoer dat een stel studenten zelf een dergelijke film in elkaar draait. Het hele CERN-deel is aardig voor de decors, verhaaltechnisch kon ik er niet altijd een touw aan vastknopen. Het acteren is beroerder dan de gemiddelde D-film, maar hoewel de hoofdrolspeelster “actress” achter haar naam heeft staan op IMDB is ze ‘gewoon’ een PhD student die werkt voor CERN. Een laten we eerlijk zijn, hoe cool zou het zijn om met collega’s een eigen horror film op te nemen, in plaats van lauw bier en halfgare bitterballen te nuttigen op de wekelijkse vrijmibo.
Alleen kijken dus wanneer je verder alles met zombies in beeld al hebt verslonden, en met de juiste verwachtingen. Desondanks chapeau voor de makers, ook omdat ze de film onder creative common license verspreiden, gemaakt voor de lol en niet voor de centen.