The House of the Dead: Remake is het laatste spel van ontwikkelaar MegaPixel Studio, de Poolse mensen achter de remake van Panzer Dragoon. Leveren ze een tof spel en tegelijkertijd een eerbetoon aan de oude koning van de knallers in de arcadehal af, of is dit er een met losse flodders die je maar beter snel kan vergeten? Lees gauw verder, dan vertel ik je er alles over. Het spel is sinds gisteren te verkrijgen voor de Nintendo Switch en er komen ook andere versies aan op PlayStation, de Xbox-Series en Google Stadia.
Met de trein
Over het verhaal kan ik kort zijn, die is heel erg mager. Slechterik Dr. Curien heeft in december 1998 snode plannen om een ultiem wapen te maken en wij volgen agenten G en Thomas Rogan die in het huis van Dr. Curien allerhande mutanten van zich af dienen te schieten en zo de slechte dokter te stoppen. Het verhaal is echt heel erg nietszeggend, maar dat geeft ook helemaal niets. Het is een zogeheten on-rails-shooter, een automatisch bewegend spel. Dat betekend zoveel dat je niets aan de besturing kan doen en (bijna) alles wat in beeld komt neer moet schieten. Je doorloopt het spel op rails dus.
Meerdere wegen en verschillende modi
Dat neemt niet weg dat je enigszins wel invloed kan hebben op het pad wat je neemt: liftknoppen zijn te schieten zodat je de lift naar boven of beneden kan nemen en sloten zijn kapot te maken zodat je de deur door kan. Schiet je het slot niet, dan neemt het spel een omweg. Dit zorgt wel voor een goede replay waarde, bij de eerste sessie was ik vaak te laat met opmerken dat ik een zijweg in kon slaan door een trigger die ik vergat te schieten of een deur over het hoofd zag die ik kapot kon maken.
Soms zijn er gewone mensen die belaagd worden door een of meerdere zombies en door heel snel te schieten kan je ze redden. Dit ging de eerste keer niet zo vlotjes, omdat je in een nanoseconde vaak moet reageren. Ook had dit te maken met de besturing, maar daarover later meer.
Een remake zou geen remake zijn als er niet een multiplayer- en een-of-andere-horde- én fotomodus in zou zitten. Zo dus ook The House of the Dead: Remake. Naast de standaard verhaalmodus die heel origineel Original heet, waar je kan kiezen uit een moeilijkheidsgraad en of de scoremodus klassiek of modern is en of de multiplayer aan of uit staat, kan je ook kiezen voor Horde. In deze modus speel je de campagne, maar dan met 15 keer meer zombies. Lekker als je die op arcade-moeilijkheidsgraad zet.
Tegenvallende graphics
Het is een remake van het origineel uit 1996, dus ik had ergens wel de verwachting dat het behoorlijk opgepoetst zou zijn, zeker als je kijkt naar de vervolgen. House of the Dead 2 en 3 zagen er echt al stukken beter uit, zeker voor de tijd waarin het uitkwam. Helaas viel het me een beetje tegen. De graphics doen wat gedateerd aan. Het was ook niet slecht, want bij de hectische stukken gebeurd er veel op het scherm en de Switch kan dat allemaal prima aan zonder haperingen, maar de (mini)baasgevechten vielen gewoon wat tegen. Misschien had ik mijn verwachtingen te hoog gesteld.
De vijanden knallen wel lekker uit elkaar en het maakt echt uit waar je schiet. Als je op een hand of arm schiet, dan zie je die echt eraf vliegen in stukken, schiet je in zijn buik, dan zie je echt de ribbenkast zitten. Schiet je in zijn been, dan valt hij om. Die kleine details zijn wel leuk gedaan. Het verhaal is wel een klein beetje anders en de levelbazen zijn ook in een nieuw jasje gegoten. Helaas hebben sommige bazen iets minder aandacht gekregen dan de andere, waardoor je soms een hele nieuwe vijand hebt en hem soms een op een herkend uit het origineel.
Controls
Hier begint het wel vervelend te worden. Ik was echt heel erg hyped dat deze naar de Switch kwam, want als er een console is die zich bij uitstek goed leent voor een on-rails-shooter, dan is het de Switch wel met zijn Joycons. Ik zie de mogelijkheden wel met de gyroscoop: Twee pistolen, in elke hand een, mikken en schieten maar! Als een regelrechte John Woo knal je jezelf een baan door de zombies heen.
Ik zag zelfs al de jaarcijfers van Nintendo verdubbelen als ze een of ander plastic opzetstuk in de vorm van een geweer of pistool zouden gaan verkopen. (ik weet dat er een geweer bestaat waar je beide Joycons in klikt, maar die krijgt slechte recensies en liever zou ik twee losse pistolen hebben met dit spel) Dat zou toch fantastisch zijn?! Helaas voor mij moet ik blijven dromen hiervan, het lijkt of MegaPixel Studio helemaal niet doorhad wat voor spel ze aan het remaken zijn.
De controls zijn super stroef en werken nog het lekkerst met een joystick. Als ik de gyroscoop aanzet, heeft het heel erg last van drifting (ik heb meerdere sets Joycons geprobeerd), dus na 2 minuten moest ik al links van mijn tv mikken om in het midden te zitten. De settings helpen ook niet echt, je kan de gevoeligheid wel aanpassen, maar of het is heel traag, of heel snel. Dus ik switchte al heel snel van fysiek mikken naar mikken met de stuurknuppel. En dat werkt gewoon niet lekker.
Hetzelfde geldt voor first person shooters; dat speelt niet lekker met een controller, maar des te beter met toetsenbord en muis. Gelukkig kwam ik er al heel snel achter dat door het op rails karakter, alle vijanden vlak voor ze je raken, midden in beeld verschijnen. Dus je kan gewoon heel goed het richtkruis in het midden laten staan en alleen maar op schieten drukken. En als je dan schieten en herladen tegelijk indrukt, verlies je geen kogels. Aan het einde was ik dus als een gek op twee knoppen aan het rammen en liep ik zo het spel door. Echt een dikke gemiste kans!
Conclusie
The House of the Dead heb ik warme herinneringen aan. Maar wel de arcade-versie. Het spel op de toentertijd super-de-luxe AM1 bordje van Sega in combinatie met grote guns waar je echt mee moest mikken en een uitbundige kast maakten het compleet. 26 Jaar later probeert MegaPixel Studio het naar de huiskamer te brengen. Jammer dat ze niet zo goed door hadden wat de Nintendo Switch allemaal kan en behoorlijk de mist in zijn gegaan met wat betreft de controls. Ook de graphics voelen wat achterhaald voor een remake en het lijkt erop dat niet elke levelbaas evenveel aandacht heeft gehad.
Wel knap dat ze, zeker op de hectische momenten, goed de framerate weten te behouden. Ook spat het bloed er overal lekker van af en de zombies kan je goed ontleden met je pistool, waar het ook echt uitmaakt waar je schiet. Al met al voelt dit toch wel een beetje als een teleurstelling aan. Mochten ze in de toekomst nog wat doen aan het driften en misschien dat Nintendo besluit wat (goede) opzetstukken te gaan maken hiervoor, dan wil ik mijn review oordeel nog wel herzien. Maar voor nu krijgt het van mij helaas een onvoldoende.
The House of the Dead Remake is nu te krijgen voor de Nintendo Switch.