The Meh…
Wanneer tijdens een diepzee expeditie een verborgen zeebodem wordt ontdekt, komt een miniduikboot oog in oog te staan met een prehistorische reuzehaai die zich niet zomaar laat ontdekken. Professionele, maar getraumatiseerde mensenredder Jonas Taylor (Jason Statham) moet in actie komen en de expeditieleden, waaronder zijn ex-vrouw, redden uit de vinnen van de agressieve Megalodon.
Haaienfilms zijn er in ruwweg twee soorten: de meer serieuze film die steunt op schaduwen en suspense zoals de grootvader aller haaienfilms ‘Jaws’ en de recentere voorbeelden ‘The Shallows’ en ’47 Meters Down’ en dan zijn er de belachelijke haaienfilms. Soms geslaagd zoals ‘Deep Blue Sea’ of de minihaaien film ‘Piranha 3D’, maar vaak zo doorgetrokken in ongeloofwaardigheid en belabberde special effects dat het eerder komedies worden in plaats van horrorfilms. In dit laatste doodlopende stukje subgenre is er een explosie van haaienvinnentroep beschikbaar via The Asylum en Syfy. Van ‘Sharknado’ tot ‘Ghost Shark’, van ‘5 Headed Shark Attack’ naar ‘House Shark’ (‘it’s Jaws in a House!’), zet ergens haai in je titel en er is een gek die er geld en tijd voor over heeft om het te zien. Zo zou ik zelf nog graag een ‘Dances with Sharks’ of een ‘Sharks in Black’ zien (probeer het zelf in de comments, iedere titel wordt er leuker van!).
De rechten van het boek ‘Meg’ van Steve Alten werden al in 1997 aan Disney verkocht en passeerden de handen van menig genreregisseur: Guillermo del Toro, Eli Roth en onze eigen Jan de Bont poogden eerder dit prehistorisch monster leven in te blazen. Nu is het aan regisseur Jon Turteltaub, bekend van veilige Hollywood avonturen films en komedies als The Sorcerer’s Apprentice, de National Treasure films en Cool Runnings om de hype van ‘de allergrootste haaienfilm ooit’ waar te maken.
Eerlijk is eerlijk, ‘The Meg’ bevat de grootste haai die ooit op film is vastgelegd, maar het lukt de makers niet om een keuze te maken wat ze met dit grote gevaarte willen doen: willen we een enge haaienfilm of willen we een avonturenfilm voor de hele familie. De film bevat te weinig humor die alle belachelijke gebeurtenissen zouden kunnen relativeren, maar zit wel boordevol ‘jump scares’. De film zit vol met romcom elementen waarin Jason Statham en de aan hem gewaagde onderzeespecialist Suyin (Bingbing Li) romantische rondjes om elkaar zwemmen met, alsof niemand daar zich zorgen over maakt, op de achtergrond een gevaarlijk mensen etend monster dat op tijd gestopt moet worden. Tel daarbij op dat de film ook een typische Jason Statham actiefilm is, waarbij de kale geweldenaar meer dan eens de natuurwetten tartende capriolen uithaalt. Dit alles maakt dat de film niet echt een eigen gezicht heeft. Het is vlees noch vis.
Lees ook: The Meg-acteur Rainn Wilson is bang voor kwallen en penisvisjes
Ook het acteren verdiend geen schoonheidsprijs. Statham doet wat hij doet en dat doet hij goed, maar vooral de acteurs die niet in hun moedertaal acteren worstelen soms met het overbrengen van emotie. Er lijkt vaak ook iets mis met de timing van dialogen. Scenes eindigen zomaar, waar je nog een grap verwacht of dragen niet bij aan het verloop van de film. Technisch gezien zit de film prima in elkaar. De CGi is overtuigend en de 3D werkt vooral onderwater erg goed.
Niet iedere film hoeft voor mij cinema te zijn. Sterker nog, ik hou heel erg van cult, trash en goed gemaakte B-films, maar vaak zijn het juist deze films die met een soort onbeholpen passie van de grond zijn gekomen. Daarbij steekt The Meg zielloos en liefdeloos af, als de priemende ogen van een eeuwenoude haai. De film heeft 150 miljoen gekost, is 20 jaar in ontwikkeling geweest en nergens in de kleine 2 uur die de film duurt heb je het idee iets meeslepends of origineels te zien.
‘The Meg’ is een popcornfilm waar haaienliefhebbers en fans van Jason Statham actievehikels misschien plezier aan beleven. Wie verwacht met opgetrokken benen (‘Cinema Shark’, ook een leuk idee!), op het puntje van zijn stoel te zitten, met bibberlipjes en dichtgeknepen oogleden verwacht teveel van ‘The Meg’. Just when you thought it was safe to go back in the water… It is. Nu in de bioscoop.
The Good, The Bad and The Shark? Shark to the Future? Sharks of the Lost Ark?
Wel jammer, ik had meer van deze film verwacht. Jammer dat deze lange ontwikkeling (waarschijnlijk) deze haai de kop heeft gekost.
Ooooow, ik was hier al bang voor. In eerste instantie was ik zo enthousiast over deze film maar toen ik de subtitel zag (Pleased to eat you) was dat enthousiasme al ver over. Ook met die eeuwige jumpscares ben ik zo klaar. Of dat een film goed of beter maakt zeg. Ik ga ‘m wel kijken maar dan toch gewoon thuis voor de buis.
Het was dat de film 3D was, want het verder alle kenmerken van een direct-to-video film. Thuis voor de buis in een prima plek voor dit monster!
Ik vond het echt wel een vermakelijke actiefilm!
Goed te horen dat je het naar je zin hebt gehad!
Viel me als geheel erg tegen. Mist vooral plotwendingen en daardoor spanning in het verhaal. Opbouw van verhaal is traag en voorspelbaar. Visual effects ok. En de romantische scenes zijn er echt met de haren bij gesleept. Paar sterke stukjes maar als geheel een gemiste kans.
En dat uit de scherpgetande mond van de grootvader aller haaienfilms! ?
Close encounters of the third shark.
Sharkship troopers
Full metal shark
The shark of Venice
Shark vs Aliens
Requiem of a shark
American shark
Breakfast at Sharkies
Shark where art tough?
Sharks in the attic
Ik wil Shark vs Aliens zien!
Prince of Sharkness
The Sharks under the Stairs
Dude, where is my Shark?
Ik ben heel bang dat ik het uiteindelijk helemaal met je eens ben, Michel, want de trailers vond ik al niet overtuigend. Jammer hoor, want het (eerste) boek heb ik werkelijk verslonden en zelfs vaker gelezen.
Maar aangezien ik een Moviepass heb, er nog een aantal hete dagen aankomen en de Vue airco heeft, ga ik het toch even zelf bekijken.
Ja, jemig, nou wil ik The Sharks under the Stairs oo zien? ?
Ik kende het boek niet, maar we kregen een exemplaar tijdens de persvoorstelling. Vond dat een beetje vreemd. Je krijgt meteen het vergelijkingsmateriaal mee zodat je kan zeggen: ‘het boek wat beter’? Maar nu ik van jou weet dat het een goed boek is, ga ik het zeker een keer lezen!
Vandaag geweest en inderdaad helemaal eens met jouw recensie.
Jason Statham is net zo saai als altijd. De man heeft maar één gezichtsuitdrukking en uit de context van de scene moet je altijd maar halen wat hij er mee tot uitdrukking wil brengen. Dat bracht voor mij de film al enorm omlaag.
De tegenwoordig obligate Chinese acteurs zullen wellicht de sterren van de hemel spelen in hun eigen taal, maar hier waren ze eerder hemeltergend. Dat Chinees geld ook gelijk verplichte Chinese “sterren” betekent brengt de film nog verder omlaag.
Jumpscares? Ik heb wel wat dingen gezien die ze waarschijnlijk als zodanig hadden bedoeld maar die, op één na, zo ver van te voren werden geadverteerd dat ze echt niet het beoogde effect bereikte. Behalve bij wat bakvisjes die kennelijk bij hun eerste “enge” film zaten 🙂
De CGI haai is nergens echt eng en komt maar zeer mondjesmaat in beeld. En bij niets wat hij doet vloeit ook maar één druppel bloed. Wie het bedacht heeft om hiervan een PG-13 film te maken in plaats van een R rated film die wellicht wel gewerkt had, werkt hopelijk nooit meer in de filmindustrie. Maar dat zal wel wishfull thinking zijn.
Gooi dan nog een vroegwijs maar uiteraard schattig achtjarig meisje, het krampachtig aandoende diversiteits-ensemble (want ja, er moeten natuurlijk ook een neger, een hispanic en wat powervrouwen in), in de mix en de film is zo diep gezakt dat hij door de thermocline heenzakt.
Ik ben erg teleurgesteld. Dit had zoveel beter kunnen zijn. Heel jammer dat de film een dusdanig breed publiek probeert aan te spreken dat waarschijnlijk niemand hem echt leuk vindt.
Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Die globalisering van films maakt er een soort Big Mac’s van: overal ter wereld hetzelfde, dus iedereen kent het al en weet dus precies wat hij krijgt. Het is eigenlijk nooit echt lekker, vult ook niet echt en is bovendien slecht voor je (in dit geval geestelijke!) gezondheid!
Eindelijk gezien en helemaal met je verhaal eens, Michel.
Moet zeggen dat ik me kostelijk hebt vermaakt, simpel popcorn-vermaak… te simpel 😛