Recensie: The Pale Blue Eye - Edgar Allan Poe en een mystiek moordmysterie
Deze Netflix-film concentreert zich op moorden waar Edgar Allan Poe de spil in is. Van regisseur Scott Cooper en met acteur Christian Bale.
Het is de derde samenwerking tussen regisseur Scott Cooper en acteur Christian Bale. Na Out of the Furnace en Hostiles komen ze nu met het mystieke maar trage The Pale Blue Eye. Deze voor Netflix gemaakte film concentreert zich op meerdere moorden waar een jonge, dan nog onbekende schrijver en dichter Edgar Allan Poe de spil in is.
De detective en de schrijver
Augustus Landor (Christian Bale) is een gerenommeerde detective - die door de staf van Westpoint, een militaire academie dichtbij de Hudson rivier in de Verenigde Staten - gevraagd wordt om hen bij te staan bij de dood van een kadet. Deze is gevonden al bungelend aan een stuk touw en bij de autopsie blijkt ook nog eens zijn hart verwijderd te zijn. Geen vrolijk klusje voor de beste man. Bale, die voor deze film een ruige baard liet staan en er meer uitziet als een kluizenaar dan als een gerespecteerd agent en detective, speelt zijn rol ingetogen en overtuigend. Tegenover hem staat een Poe, een knappe rol van Harry Melling die Landor helpt zijn zaak op te lossen.
Landor heeft het zichtbaar zwaar. Hij is sinds twee jaar weduwnaar en zijn dochter is bij hem weggelopen. Naar zijn zeggen met een man die hij niet goedkeurt. Poe daarentegen raakt helemaal in de ban van ene Lea (Lucy Boynton) die uit een welgestelde familie komt maar te kampen heeft met een mysterieuze ziekte. En dit allemaal tegen de achtergrond van de machtige en indrukwekkende natuur rondom de militaire academie in het noorden van Amerika. Het levert een fraai beeld op en het camerawerk mag er dan ook zeker zijn. Zeker in de natuurscènes en daar waar alleen natuurlijk licht (kaarsen, maanlicht) gebruikt wordt.
Het geduld wordt beloond
De film vraagt echter wel wat van de kijker. Geduld. Heel veel geduld. In het hele middenstuk van de film gebeurt bar weinig en lijkt het wel oeverloos geleuter over alles wat de beiden mannen beroert. Maar wie het geduld kan opbrengen om de film uit te zitten, krijgt uiteindelijk ook wat. Laten we zeggen dat als de zaak opgelost lijkt, regisseur Cooper nog een twist voor ons in petto heeft en ons uit de inmiddels redelijk ingedutte stand weer even rechtop in de bank zet.
Het is aan jullie zelf om beoordelen of dat genoeg is om de film uiteindelijk toch te waarderen. Door deze twist stelt de film ook belangrijke vragen. Wie en wat is goed en is niet iedereen in staat om te moorden? Voor mij is het genoeg om de film te waarderen, al kun je je altijd afvragen of alles echt wel klopt. Maar ach, een kniesoor die daar oplet. Toch nog een dikke voldoende voor deze eigenzinnige film die zowel drama, thriller en een heel klein snufje horror met elkaar vermengt.
[yasr_overall_rating size="large"]
The Pale Blue Eye is nu te zien op Netflix. Ook van regisseur Scott Cooper en met acteur Christian Bale.
Meer over: Horrorfilms, Edgar Allan Poe, Netflix, RecensiesRead more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.