Recensie: Vleesdag - de bloederigste Nederlandse horror ooit?
De Nederlandse horrorfilm 'Vleesdag' van regisseur Martijn Smits en schrijver Paul de Vrijer ging 24 september in première en De Nachtvlinders waren er bij.

Dierenliefhebber Mirthe gaat undercover bij een varkensboer om de mistanden en het leed van de dieren vast te leggen op video en raakt betrokken bij een radicale actiegroep. Wat begint als een goedbedoelde poging om varkens te redden, verandert al snel in een gevaarlijk kat-en-muisspel. Terwijl de spanning oploopt, blijkt dat idealen een hoge prijs kunnen eisen ... die wordt betaald in bloed, veel bloed.
Met de promotionele regel "Met afstand de bloederigste nederhorrorfilm ooit!" van kenner Jan Doense, werden wij toch nieuwsgierig. En roept ook meteen vragen op: 'Is dit wel echt zo?' en 'Als er zo veel gore in de film zit, hoeveel verhaal zit er dan nog in?'. De antwoorden: 'Ja!' en 'Genoeg!'
Het rapport van de Kijkwijzer schrijft: "Vleesdag bevat meerdere extreem harde of sadistische geweldsscènes. Dergelijke expliciete beelden kunnen leiden tot hevige angst, weerzin of afstomping." Hiermee is het de eerste Nederlandse film is die een rating heeft gekregen voor 18 jaar en ouder. Het komt daarmee in het rijtje van Terrifier, Saw X en de I Spit on your Grave-trilogie.
Vleesdag begint met een fijn tempo, er wordt precies genoeg tijd genomen om de personages en het verhaal tot leven te laten komen. Ook de locaties kloppen, het zijn geen toevallige plekken die een beetje passen bij het script - maar voelen als plekken waar de personages echt leven. Een goede basis waar de film flink op kan bouwen.
En dat doet het. Zodra het plot spannender wordt, word je meegezogen in het spel dat de ene keer meer in het voordeel van de activisten lijkt te gaan en de andere keer toch meer in het voordeel van de boerenfamilie. Met elke minuut vloeit er meer bloed over het scherm, terwijl de zaal hoorbaar gruwelt en gilt, zonder dat het verhaal verwatert.
Er zijn een paar keuzes gemaakt die op papier misschien lekker werken, maar op het scherm niet die helemaal impact maken. Dat mag de pret zeker niet drukken. Het totale resultaat is een genot om naar te kijken, gaat dit zien!

Regie: Martijn Smits