Recensie: The Windmill Massacre (Nick Jongerius, 2016)
The Windmill Massacre van Nick Jongerius is een heerlijke film en zet met onze windmolen Nederhorror international weer verder goed op de kaart.
Er draait weer een Nederhorror in de bioscopen en dan hebben we het niet over de komische thriller Prooi van Dick Maas, maar over The Windmill Massacre. Het onderwerp is dit keer de klassieke molens uit ons fantastische landschap. Raar dat daar nooit een goeie slasher over is gemaakt, dacht ook regisseur Nick Jongerius. Met een klein budget produceerde hij een promo voor The Windmill Massacre. Eigenlijk geloofde hij het niet toen diezelfde week Hollywood al aan de lijn hing om de film te willen financieren.
Holland of Hel?
De Australische Jennifer (Charlotte Beaumont) belandt op de vlucht voor haar verleden in Amsterdam. In haar wanhoop om aan de autoriteiten te ontkomen, sluit ze zich aan bij een groep toeristen die een bus toer gaat maken langs de wereldberoemde Hollandse windmolens. Halverwege de tour strandt de bus met motorproblemen in the middle of nowhere. Samen met de andere toeristen aan boord is Jennifer veroordeeld om haar toevlucht te zoeken in een vervallen schuur naast een sinistere windmolen met een bloederig verleden.
Volgens de legende zou een duivel-aanbiddende molenaar zijn molen gevoed hebben met botten van weerloze slachtoffers. Als de medepassagiers een voor een beginnen te verdwijnen, beseft Jennifer dat ze allemaal iets met elkaar gemeen hebben.
Slim zit de productie sowieso in elkaar. Door de internationale cast als toeristen in te zetten en de Nederlanders in hun natuurlijke habitat te houden, creëert regisseur Jongerius een realistische zetten waar zelfs steenkolenengels een goede plek in vindt. De film besteedt veel aandacht aan de opbouw van hoofdpersonages, met name Charlotte Beaumont krijgt veel aandacht. De verhaallijnen van Noah Taylor, Patrick Baladi, Adam Thomas Wright, Fiona Hampton en Tanroh Ishida komen precies op het juist moment aan het licht. Ook Nederland krijgt een 'aangename' introductie met alle clichés die toeristen in de hoofdstad Amsterdam aantreffen.
Origineel is ook het bruggetje naar de plek waar het onheil losbreekt. Waar het normaal een roadtrip is een de 'geleende' auto van pa, stappen de toeristen hier op een touringcar voor een excursie naar de typisch Hollandse molens. Hallucinaties van Jennifer zorgen er voor dat de bus een noodstop moet maken, helaas heeft dit ook de motor van de bus verkloot. Hier verandert The Windmill Massacre in een slasher met een bovennatuurlijk laag. Genieten.
The Windmill Massacre drijft voornamelijk op bovennatuurlijke suspense en piekt een paar keer met de kills. De special effects en make-up zijn heerlijk gedaan, het grootste gedeelte bestaat uit practical effects en misschien ben je daarom iets teleurgesteld in de laatste scène waar veel visual effects gebruikt worden. Misschien had ik wel meer willen zien/weten van The Miller, wellicht zit daar ruimte voor een prequel korte film of comic.
The Windmill Massacre is een heerlijke film en zet Nederhorror international verder goed op de kaart. Ik ben benieuwd naar zijn volgende project dat meer een sciencefictionhorror wordt in de trend van They Live
"There is always room for one more sinner"
In Nederland ging The Windmill Massacre in première op het Nederlands Film Festival en is 27 oktober te zien op het Amsterdamned Filmfestival in Kriterion, dit weekend tijdens de diverse Halloween Horror Shows. Volgende week draait hij bij het Rotterdamned Filmfestival in Kino, het Leiden Internationaal Film festival en nog in diverse bioscopen:
[yasr_overall_rating size="--" postid="54472"]
Meer over: Horrorfilms, Nederhorror, Nick Jongerius, Recensies, The Windmill Massacre