Ik heb deze game gespeeld op de Nintendo Switch, maar hij is ook te verkrijgen op PC, Xbox One en PS4.
In 2018 is daar ineens een best wel grappige horror survival genaamd Remothered: Tormented Fathers. Een hommage aan een spel van weleer: Clock Tower. En het spel werd goed ontvangen. Mooie beelden, beklemmende sfeer en sterk verhaal. Twee jaar later is daar het vervolg: Remothered: Broken Porcelain. Kan deze game net zulke hoge ogen gooien als zijn voorganger?
Phenoxyl
Je speelt als Jennifer, het meisje waar tevergeefs naar gezocht werd in het eerste deel. Jennifer werkt in de Ashmann Inn, een afgelegen hotel. In de intro zien we een spotje op tv over de drug Phenoxyl, hét medicijn tegen PSTT, dus dat laat niets aan de verbeelding over dat het met het eerste deel gelinkt is. Phenoxyl is het spul waar alle ellende in eerste instantie mee begonnen is. Maar dan word Jennifer bruut vermoord door een of ander monster wat ineens verschijnt. En dan begint het spel pas. Je moet in een wirwar van tijdlijnen proberen te ontsnappen uit het hotel en aan de monsters die verschillende realiteiten bewaken.
Waarschijnlijk is het de bedoeling dat je langzaam maar zeker de puzzelstukjes op zijn plek weet te leggen en zo het grote plaatje begint te zien
Tijdlijnen
Remothered heeft er altijd wel een handje van gehad om met de tijdlijn te spelen. Op zich is dat niet zo erg, maar ze doen het zo abrupt dat er vaak geen touw aan vast te knopen is wat er met wie op welk moment gebeurd. Waarschijnlijk is het de bedoeling dat je langzaam maar zeker de puzzelstukjes op zijn plek weet te leggen en zo het grote plaatje begint te zien, maar bij mij had het een averechts effect en begon ik al snel mijn aandacht te verliezen. Ik wist niet wat er gebeurde en verloor al snel de zin om door te spelen helaas. Door het gespring in de tijd krijg je ook niet echt een band met de karakters, want je weet niet met wie je te maken hebt en hoe die gerelateerd is.
Verzameling van Bugs
Ik snap wel waarom dit spel een Switch-versie kreeg. De Switch verkoopt als een malle, dus voor een uitgever is dit makkelijk geld verdienen. Alleen moeten ze er wel rekening mee houden dat ze ook een goede port maken. En helaas is dat het niet. Het spel is een verzameling van bugs en andere, storende foutjes die je ontzettend uit het spel halen. Cutscenes die te vroeg starten, NPC’s die magisch verschuiven als een filmpje start, zelfs hele stukken die skippen na een filmpje. Het is niet om aan te zien. En dan heb ik het nog niet eens over de lipsync en hoe alles er in het algemeen uit ziet. De kamers in het hotel en de karakters voelen leeg aan. Nergens krijg je ergens een moment dat je je verbonden voelt aan iemand.
De vele fouten die het spel rijk is maakte dit een vreselijk spel om te spelen.
Het is dat ik nog even langer doorspeelde omdat ik er een review over moest schrijven. Moest ik dat niet, dan was ik al veel eerder gestopt. De vele fouten die het spel rijk is maakte dit een vreselijk spel om te spelen. Ik weet niet of de andere, krachtigere platformen deze fouten ook hebben, maar de Switch versie kan ik jullie helaas met klem afraden.