Update 31/10/2017: En lees hier de recensie van seizoen 2
Een serie of film kan goed zijn om verschillende redenen, het verhaal en het acteerwerk zijn vaak zeer belangrijke dingen. Maar soms gaat het er ook om in hoeverre jij als kijker geraakt wordt. Een serie beginnen met een potje Dungeons & Dragons werkt bij mij.
Hawkins, Indiana – 1983. Een onschuldige avondje Dungeons & Dragons spelen neemt een dramatische wending voor een groepje jonge vrienden als groepslid Will Byers onder zeer verdachte omstandigheden in het niets verdwijnt. Al snel raakt het kleine stadje compleet in de ban van samenzweringstheorieën over de vermissing van de jongen. Will’s moeder (Winona Ryder) begint samen met de lokale autoriteiten een zoektocht naar haar zoon en ontdekt een reeks van mysteries met geheime overheidsexperimenten, bovennatuurlijke gebeurtenissen en een vreemd meisje dat onmenselijke krachten lijkt te bezitten. Ook de beste vrienden van Will zetten alles op alles om hem terug te vinden, en belanden hierdoor in angstaanjagend spannende situaties.
Stranger Things zet op een fantastische manier het jaren ’80-gevoel neer, je voelt de inspiratie uit Stephen Kings IT en Stand By Me. Ook wordt er gerefereerd aan het schrijfwerk van Stephen Spielberg; The Goonies en The Poltergeist. Referenties zijn eindeloos, ook The Thing en EVil Dead 2 komen voorbij.
Qua regie en fotografie is er ook veel aandacht besteed aan deze setting, alles voelt jaren tachtig. Zelfs het gebruik van licht in de opnames lijkt te zijn overgenomen uit die tijd.
De verhaallijn is spannend, eerlijk en misschien wel een klein beetje klassiek. Misschien weten we eigenlijk al in de eerste aflevering hoe het gaat eindigen, maar we willen juist blijven kijken om de ontwikkeling van het verhaal en de personages met deze bijzondere problemen.
Het acteerwerk is erg overtuigend. De kinderen Finn Wolfhard (Mike Wheeler), Caleb McLaughlin (Lucas Sinclair) en Gaten Matarazzo (Dustin Henderson), aangevuld met de mysterieuze Millie Brown (Eleven), spelen op een volwassen niveau. Iets wat tieners Charlie Heaton (Jonathan Byers) en Natalia Dyer (Nancy Wheeler) misschien net niet evenaren. Maar over over Winona Ryder (Joyce Byers), Matthew Modine (Dr. Brenner), David Harbour (Chief Hopper) en de rest kunnen we niet klagen.
Zoals ik al zei, Stranger Things raakt denk ik een prachtige gevoelige snaar bij diverse liefhebbers van het fantastische genre (#nerds). En wil je de serie niet in één keer kijken, dan raad ik aan om het in 3x te kijken: 1 t/m 3 -> 4+5 6 t/m 8. En zoals ik al zei: De acht afleveringen Stranger Things heb ik aan één stuk door gekeken, zonder ook maar één keer Pokémon GO op te starten.
Stranger Things is nu te zien op Netflix
Trailer is cool en al veel positiefs over gelezen, dus ik ga het zeker kijken! Van jaren 80 sfeer en leuke referenties kan ik als nerd/geek/whatever ook wel smullen.
behoorlijke tegenvaller, afloop wordt al vroeg bepaald, en zelfs winona ryder valt zwaar tegen. Gelukkig veelbelovende jonge cast…
Ik vond het een meeslepende serie, spannend tot het laatste moment en wat een leuke cast! Winona is juist weer helemaal terug! Deed me een beetje denken aan the Goonies, ander verhaallijn, maar heerlijke 80’s vibe, zeker gaan kijken dus dit weekend! =)
Doet me eerder denken aan een mix van Super 8, Dreamcatcher en The Goonies.fantastische serie!
In 1 woord..GEWELDIG!!!
Binge watchen is een teken van depressie. Zou mooi zijn als die trend daalt.
binge-watching is een teken van een goede serie 😉
Zo is dat!
In tegenstelling tot het kinderachtige Pokemon Go (wat voornamelijk door volwassenen wordt gespeeld) vind ik Stranger Things een geweldige serie waarin juist kinderen de hoofdrol opeisen.
Een woord, fenomenaal. Super script, acteurs en décors. Gezet in de jaren 80 wat gewoon weer eens leuk is {telefoons met een draaischijf, overdreven veel roken en tijdloos goede muziek}. Ook tenminste eens een wat realistisch beeld van de gemiddelde populatie qua uiterlijk, waar ze gelukkig dus niet continue mee bezig zijn. Niet iedereen heeft immers die enge onnatuurlijke cosmopolitian look, welke normaliter veelvuldig het witte doek versieren (bevuilen). Het enige wat jammer is, is dat er zo weinig afleveringen in 1 seizoen zit. Maar dat schijnt normaal te zijn. Ik heb in ieder geval genoten van de serie. Als je van mysterie, thriller, horror of SciFi houdt zul je dit geweldig vinden.
Inmiddels helemaal gezien; gave serie 😀 Meeslepend verhaal met prima acteurs in een heerlijke setting. De gave muziek viel me na enkele minuten van de eerste aflevering al op. Die maakt het plaatje echt helemaal compleet. Het enige waar ik me een beetje aan stoorde was Winona Ryder, die speelt in mijn optiek haar rol een beetje te overdreven. Nu rest natuurlijk de vraag: volgt er een tweede seizoen? Het lijkt erop dat ze daar wel naartoe willen.
Ik vond de serie leuk, maar niet geniaal, vooral Winona Ryder vond ik erg irritant. Op het aangekondigde 2e seizoen zit ik dus niet te wachten (maar wel leuk voor de fans).
Afgelopen zondag deze serie in één adem uitgekeken. Leuk verhaal, goed uitgewerkt. Normaal sla ik films met “kinderen op crossfietsjes” over, zeker nadat deze een periode in elke Spielberg film en spin offs daarvan voorkwamen. Maar ondanks dat de fietsjes ruim zijn vertegenwoordigd in deze serie, waren de acteer prestaties van de berijdende kinderen verrassend goed. Winona ging inderdaad hier en daar behoorlijk uit de bocht. De muziek was een absolute plus. Niet de standaard 80’s deuntjes, maar The Clash (belangrijke song), New Order, Joy Division en vele andere wat minder voor de hand liggende keuzes. Het feit dat ik deze serie in één keer heb uitgekeken zegt genoeg. Aanrader!