Recensie: The Purge (James DeMonaco, 2013)

De Verenigde Staten 2016. De economie begeeft zich in een grote crisis. De werkeloosheid reist de pan uit. Niemand is veilig op straat.

De Verenigde Staten 2022. De economie floreert als ooit tevoren. De werkloosheid ligt rond de 1 procent. En het misdaadcijfer was nog nooit zo laag.

De Nieuwe Grondleggers van Amerika hebben namelijk een antwoord gevonden voor alle onzekerheid en onveiligheid: The Purge (De Zuivering). The Purge houdt in dat 1 dag in het jaar misdaad is toegestaan. Door alle woede en negatieve energie die een mens bezit los te laten gaan in 1 nacht blijft die de rest van het jaar gespaard.

The Purge was enkele weken geleden de opvallende hit in de Amerikaanse bioscopen. Voor maar 3 miljoen dollar gemaakt wist het in haar openingsweekend al direct 36,4 miljoen op te halen. Dat heeft alles te maken met de zeer sterke trailer en waarschijnlijk ook met het idee van de ‘purge’. De Verenigde Staten bevinden zich tenslotte ook in een crisis.

Maar buiten een goede marketing en misschien ook wel een heel goed tijdstip is de film ook werkelijk spannend. Het idee van ‘The Purge’ lijkt duidelijk maar is nog steeds onwerkelijk. Je ziet goedverdienende Amerikanen zich verschuilen in zogenaamde gated communities met behoorlijke beveiligingssystemen. James Sandin, gespeeld door een altijd solide Ethan Hawke) heeft aan vrijwel iedereen in de wijk de beveiligingssystemen kunnen verkopen. Wanneer zijn zoon zich afvraagt of dit allemaal wel juist is en een onbekende man tijdens de zuivering binnen haalt is het de vraag wat nu juist is en wat niet. Moord en doodslag is immers voor 12 uur legaal. De man wordt opgejaagd door een groep uitbundig verklede jongeren met aan het hoofd een uiterst enge kakker (gespeeld door Rhys Wakefield) . Die geeft ze een keuze die hen voor een ethisch dilemma stelt: Lever je een onbekend persoon in in ruil voor het leven van je gezin?

De spanning is aan het begin van de film te snijden. De Sandin’s zitten in hun zogenaamd overbeveiligd huis als ratten in de val. Het spel van Rhys Wakefield is behoorlijk goed. Sowieso heeft regisseur James DeMonaco een behoorlijk goed cast tot zijn beschikking. Het is echter jammer dat hij de goede opbouw en het spannende spel niet tot het eind weet vast te houden.
Sommige elementen in de film zie je namelijk al van mijlenver aankomen. Het is met name de laatste acte die tot genre cliche’s overgaat. En dat is werkelijk heel jammer. Wellicht had er meer diepgang gecreëerd kunnen worden van het ‘recht van de sterkste’-idee. Dat blijft nu grotendeels onderbelicht. Daarnaast had ook meer op de huidige crisis kunnen worden ingesprongen maar helaas.
Dat wilt niet zeggen dat je niet naar een hele leuke film kijkt. Laat dat wel even duidelijk zijn. Zeker 2/3 van de film zit je naar een hele spannende film te kijken. Het is alleen jammer dat ie met net even wat meer moeite had kunnen uitgroeien tot een echte topper.
Let trouwens op de semi-overheids website die speciaal is gebouwd voor de film:
http://www.newfoundersamerica.org/purge-hq/

[yasr_overall_rating null size="--"]

The Purge draait nu in de Nederlandse bioscopen