5 horrorfilms voor een ‘romantische’ Valentijn

Valentijnsdag, 14 februari. Van alle horrorfilms met het thema ‘feestdagen’ zijn die omtrent Valentijn ver in de minderheid. Dat terwijl het thema uitstekend geschikt is voor een horrorfilm. Meisje dumpt jongen op Valentijnsdag -> Jongen moort een heel gezin uit. Iemand wordt in de zeik genomen op Valentijnsdag -> Iemand vermoordt zoveel jaar later de pestkoppen 1 voor 1 uit. Wie is toch de dader? Inderdaad, zo moeilijk is het niet om een verhaal te vinden met als uitgangspunt Valentijnsdag.

Toch heeft Hollywood er moeite mee gezien de aantallen Valentijnshorrorfilms. Terwijl er tientallen films bestaan met moordende kerstmannen en hele gemeenschappen worden uitgedund op Halloween, blijkt Valentijn toch een soort van ondergesneeuwd kindje. Misschien heeft het ook te maken met de films die juist zijn uitgebracht met Valentijn als thema. Hoewel hun aantal beperkt is halen ze eigenlijk alles wat er uit liefde te halen valt.

Een klein overzicht van Valentijnshorrorfilms:

Lovers Lane (Steven Ward, 2000)

Een maniak ontsnapt uit een gesticht om de kinderen van de mensen die hij 13 jaar geleden vermoorde, de komende 13 jaar op Valentijnsdag het leven zuur te maken.

Ja, het slaat inderdaad nergens op. Alsof ons dat bij de gemiddelde slasher tegen zou houden! Helaas is het wel zo dat de film ook gewoon echt slecht is. Een moordenaar met een haak als hand klinkt erg aantrekkelijk, maar de uitwerking is niet bijster bijzonder. De hoeveelheid slachtoffers en de creativiteit qua moorden hebben we allemaal al eens gezien. Opvallend is het mini-rolletje van Anna Farris die in een andere ‘soort van’ horrorfilm uit hetzelfde jaar (Scary Movie) haar bekendheid heeft te danken.

My Bloody Valentine (George Mihalka, 1981)

Op Valentijnsdag beurt er een ernstig ongeluk in de mijn van het dorpje Valentine Bluffs (what’s in a name?). Diverse mannen laten het leven nadat de mensen die toezicht zouden moeten houden vroegtijdig vertrokken waren om aanwezig te zijn op het Valentijnsfeest. Eén man, Harry Warden overleeft het ernstige ongeval en precies een jaar later vermoord hij de twee nalatige toezichthouders. Elk jaar op Valentijnsdag komt hij terug om toe te zien dat er geen Valentijn wordt gevierd in het dorp.

Twintig jaar later durven de jongeren in het dorpje het weer aan om Valentijn te gaan vieren aangezien iedereen Harry Warden vergeten lijkt te zijn en er al jaren geen moorden meer hebben plaatsgevonden. Ze juichen echter te vroeg want zodra de voorbereidingen voor het feest beginnen, verdwijnen er mensen en worden hun harten in cadeauverpakkingen gevonden…

Voor velen dé Valentijnshorror aller tijden

My Bloody Valentine heeft alles voor een perfecte slasher. Een groot aantal slachtoffers, een prima basisverhaal en een zeer geslaagde niet te stoppen moordenaar. Het is simpel, want hoe eng is een mijnwerker met een gasmasker en een pikhouweel!? Hoewel het uiterlijk van de film misschien wel wat gedateerd mag overkomen (de kleding en haarstijl is namelijk ondertussen flink veranderd) mag de pret niet drukken. De film heeft een flink tempo en ondanks een verschrikkelijk irritant persoon die voor de comic relief moet zorgen wees gerust: deze komt er niet levend van af.

De film schreeuwt echt om een tweede deel. Die kwam er echter nooit wat erg vreemd is. Toch is er tegemoet gekomen aan de fans want…..

My Bloody Valentine (Patrick Lussier, 2009)

In 2009 was het dan zo over. Een remake van de klassieke Valentijnshorror uit 1981! Een blik sterren werd opengetrokken met onder andere Jaime King uit het recente Silent Night, Jensen Ackles uit Supernatural en Kerr Smith uit Dawson’s Creek en Charmed. Een hoeveelheid geld waar de makers van de eerste film alleen van kon dromen.

RealD 3D: uiterst effectief

Het gebruik van nieuwste RealD 3D-techniek maakte van deze film een hit. De 3D is soms erg cheesy, maar ook uiterst effectief. In verreweg de meeste nieuwe 3D-films is het soms echt eindeloos wachten tot je iets ziet. En wat je ziet stelt ook vaak teleur. Niet bij deze film. Zeker in de bioscoop had je het idee dat wanneer Kerr Smith het beetje bier wat in zijn mond zit uitspuugt ook echt daadwerkelijk op je neer komt of wanneer de moordende mijnwerker zijn pikhouweel voor zich houdt, heb je ook echt het idee dat hij naar jou wijst.

Het verhaal van Harry Warden is ook aangepakt en hoewel het toch vrij getrouw is aan de film uit 1981 is het hij intelligenter, maar is ook realistischer. Al met al zou je misschien wel kunnen zeggen dat de remake ook echt een betere film is. En dat is zeker in deze tijd is bijna een unicum.

Hospital Massacre [ook bekend als X-Ray] (Boaz Davidson, 1982)

Een jongen wordt door een meisje afgewezen op Valentijnsdag. Blijkbaar doet dat hem heel veel want jaren later als hij haar weer tegenkomt in een ziekenhuis slaan de stoppen door en vermoordt hij iedereen die hij op zijn weg tegenkomt.

Natuurlijk is het een belachelijk gegeven dat wanneer je wordt afgewezen als kind door iemand van dezelfde leeftijd dat je daar jaren later nog zo’n naar gevoel van krijgt dat je dan maar er op los gaat moorden. Maar we hebben wel absurdere drijfveren in horrorfilms gezien. De manier waarop de film echter omgaat met de afwijzing is echter nogal lachwekkend.

Gelukkig maakt Hospital Massacre het wel goed met een hoog body count en veel verschillende moorden. Je hebt echter nergens het gevoel dat je met iemand zou moeten meeleven. Sterker nog je hebt eerder het idee dat de mensen het bijna verdienen! Het personeel in het ziekenhuis is zo verschrikkelijk dat je gaat hopen dat de moordenaar even langs gaat komen. Wat hij gelukkig dan ook doet.

Valentine (Jamie Blanks, 2001)

Een jongen wordt vreselijk te kakken gezet door zijn medeleerlingen wanneer hij en het dikkertje van de school al zoenend worden ontdekt op het schoolfeest. Het dikkertje doet echter alsof ze door hem is aangevallen waarop de rest van de klas hem te grazen neemt en hem tot in z’n nakie uitkleden. En dat midden op de dansvloer tijdens het schoolfeest. Zo iemand zint natuurlijk op wraak. Jaren later ontvangen enkele van de toen aanwezig leerlingen nogal vreemde Valentijnscadeautjes en wordt de vriendengroep van toen één voor één uitgedund.

De film heeft eigenlijk alles: een topcast met o.a. David Boreanaz uit Buffy en Angel, Denise Richards uit Starship Troopers en Katherine Heigl, die later vooral bekend werd door Grey’s Anatomy. Een groot budget en een killer met een niet onaardig masker. Alle ingrediënten voor een prima slasher zou je denken.

Maar helaas, de film werkt op je zenuwen. Er worden nogal wat subplotten vernoemd die er gewoon niet toe doen. Daarnaast voel je totaal niks voor de hoofdfiguren. Hoewel de film beelden bevat van een van de mooiste vrouwen in een badpak ooit (Denise Richards) je geeft geen drol om haar wanneer ze overlijdt. Het verhaal is te standaard en je hebt het ook beter gezien. Zeker in de tijd toen de film uitkwam had je al veel slashers achter je kiezen die veel beter waren zoals Scream en I Know What You Did Last Summer-serie. De film heeft ook nog eens een open eind, maar gelukkig werden onze gebeden gehoord en kwam er nooit een tweede deel.

Welke horrorfilm is jouw Valentijn?

Welke films kijk jij met je Valentijn? Wat vind je van deze lijst, hebben we nog een goede titel gemist?