Recensie: A Horrible Way to Die (Adam Wingard, 2010)

Als ik filmrecensies schrijf, lees ik ze zelf weinig van te voren, ik vind het namelijk heel erg fijn om een beetje 'blanco' een film in te stappen. Voorkennis en verwachtingen kunnen het kijkplezier behoorlijk beïnvloeden, dus ik probeer die twee zaken te minimaliseren. Toen ik A Horrible Way to Die ging kijken had ik er nog maar weinig over gehoord, en dat heeft absoluut ten gunste bijgedragen aan de kijkervaring. Dus, als je nu stopt met lezen, dan heb ik daar alle begrip voor.

Ondanks mijn minimale kennis van deze film, had ik toch de nodige verwachtingen. Laten we eerlijk zijn, een titel als 'A Horrible Way to Die' is toch een soort belofte. Deze belofte werd naar mijn mening niet ingelost, en dat is gelijk het grootste minpunt van de film. Toch is A Horrible Way to Die zo slecht nog niet.

Gedurende de film volgen wij twee personen: een seriemoordenaar en een jonge vrouw. Kundig gemonteerde scènes wisselen elkaar af en vertellen stukje bij beetje het verhaal. We volgen de seriemoordenaar tijdens zijn 'killing sprees' en de jonge vrouw tijdens haar AA meetings (mooi weergegeven, zoals zij elk met hun eigen verslaving om proberen te gaan). Het verhaal is niet chronologisch in opbouw, dus het duurt eventjes voordat de relatie tussen de twee duidelijk wordt. Als je vervolgens denkt dat de film op een redelijk voorspelbaar eind afstevent, dan word je toch weer verrast.

A Horrible Way to Die zit vooral verhaaltechnisch goed in elkaar. Een deel van de spanning zit hem in de manier waarop het verhaal is opgebouwd; elke scène is een puzzelstukje met hints en aanwijzingen, zo wordt het plaatje langzaam compleet. Een ander pluspunt is dat de seriemoordenaar, maar ook zijn slachtoffers, nog een beetje als mens worden neergezet, dat maakt de film absoluut interessanter dan de doorsnee seriemoordenaarfilm.

Het acteerwerk is goed. A.J. Bowen, die eerder o.a. in The Signal (2007) en Hatchet 2 (2010) speelde, is overtuigend als seriemoordenaar Garrick Turrell. Melissa Boatright is de jonge alcoholiste Jessie. Hoewel het personage mij iets te veel in een slachtofferrol zit, acteert Boatright goed.

De art direction en het camerawerk zijn sober, toch valt het niet echt op dat het hier een low budget film betreft. Als de nadruk minder op het verhaal en meer op schrikeffecten had gelegen, dan was dit waarschijnlijk wel het geval geweest. Hoewel A Horrible Way to Die geen echte slasher is, eerder een thriller, zitten er een aantal scènes in die horrorfans zeker kunnen waarderen.

Hoewel A Horrible Way to Die geen keiharde horrorfilm is, vond ik hem wel de moeite waard. Het is geen snelle film, maar er wordt gemoord en er zitten een aantal leuke plotontwikkelingen in. Nog één ding: doe jezelf een plezier en lees niet de tekst achterop de DVD hoes, want die is misleidend en bevat spoilers.

Film: A Horrible Way to Die (2010)
Regie: Adam Wingard

Waardering: 3.5/5 sterren
Bloody Mary proefnotitie:
"Niet zo rauw als de titel doet vermoeden, maar desalniettemin smakelijk."