Recensie: Glen Duncan - De laatste weerwolf

Boeken over weerwolven gaan meestal over seks en bloed. Nick Cave wordt achterop het boek De laatste weerwolf geciteerd: Een prachtboek. Beestachtig, verontwaardigd, gestoord wolfsgehuil. Een sexy, bloederig roman die je in één adem uitleest, prachtig geschreven en ongemeen spannend, een roman die de romp uit het horrorgenre rukt om iets te creëren dat meeslepend en majestueus geheel op zichzelf staat.

Dat triggert, niet? Dit boek van Glen Duncan is zijn internationale doorbraak en hoe! Het verhaal gaat over Jacob Marlowe en zijn gevecht met zichzelf, de mannen die hem dood willen hebben, zijn vrienden. Hij is de laatste van zijn soort en weet dat zijn dagen geteld zijn. Hij wacht gelaten tot de volle maan, zodat zijn vijanden hem kunnen vermoorden, totdat echt alles anders wordt.

Het boek leest heerlijk weg, het is inderdaad zoals Nick Cave zegt. Ik kan hem niet anders dan gelijk geven. Alle personages, zelfs de vijanden van Jacob krijgen diepgang en worden doorgrond, hierdoor krijgt de lezer echt het gevoel dat hij in het verhaal zit, alsof je de personages zelf kent. Er zijn een aantal geniale plotveranderingen, gedurende het gehele verhaal.

Het verhaal gaat over weerwolven en er worden genoeg bloederige scenes beschreven, ook wordt heel mooi beschreven hoe Jacob zich voelt tijdens zijn transformatie bij volle maan. Daarnaast zit er goede dosis seks in, want wat is een weerwolfverhaal zonder seks?

Heb je dit boek nog niet gelezen, dan zou ik zeggen, doen! De laatste weerwolf van Glen Duncan is uitgegeven door Mouria.

Waardering: ***** (ja echt vijf sterren)