In tegenstelling wat de titel doet vermoeden, is dit niet een één of andere zoet liefdesverhaal. (Overigens, als het een zoet liefdesverhaal zou zijn, zou het hier ook niet besproken worden.). Liefde speelt eigenlijk een secundaire rol en het boek richt zich vooral op de hoofdpersoon met haar problemen, keuzes en de gevolgen hiervan. Onsterfelijke Liefde is een spannende paranormale thriller met vele horrorelementen.
Cate Tiernan, de schrijfster, is voornamelijk bekend van de Wicca-reeks. Deze serie volgt de heksenavonturen van een stel middelbare scholieren. En serie, die nu bestempeld zou worden als Young Adult, maar zeker goed te lezen is voor het wat oudere publiek. De boeken van deze serie liepen zeer goed en zijn ook in verschillende landen uitgekomen, waaronder in Nederland. De tweede serie Vuurbaken, eveneens in Nederland gepubliceerd, is minder bekend.
Onsterfelijke Liefde (in Engels Immortal Beloved) is het eerste deel van een nieuwe serie die uit drie delen zal gaan bestaan:
Na sommige gebeurtenissen voelde ik me als een leeg omhulsel, compleet levenloos. Niet dat ik als seriemoordenaar door het even ging, maar ik deed mensen wel pijn – de herinneringen kwamen binnendruppelen, als bijtend zuur in mijn hersenen. Ik wilde luidkeels gillen. Het zat in mijn bloed. Een duisternis. De duisternis die ik geërfd had, samen met mijn onsterfelijkheid en mijn zwarte ogen.’
Nastasya heeft zich de afgelopen eeuw alleen maar beziggehouden met feesten en plezier maken. Zonder gevoel of medeleven dwaalt ze over de wereld. Wanneer ze op een dag toekijkt terwijl jaar beste vriend een mens martelt, realiseert ze zich dat er iets aan haar levensstijl moet veranderen. Ze zoekt haar toevlucht bij gelijkgezinden en ontmoet de ongelooflijk sexy Reyn, die onlosmakelijk met Nastasya verbonden blijkt te zijn.
Net als in de Wicca reeks weet Tiernan haar personages intens en levensecht neer te zetten. Het boek begint met de schrokkende scene waarin één van Natasya’s vrienden ( met een interessante naam; Innocentio), voor haar ogen, een taxichauffeur zonder reden voor de rest van zijn leven verlamd. Natasya doet niets en gaat verder met wat ze altijd doet; feesten en lol hebben. Maar het voorval blijft aan haar knagen en ze vraagt wat er in al die jaren van haar geworden is.
Dit is al heftig wanneer het om een mensenleven gaat, maar Natasya is onsterfelijk. Ze ziet er misschien uit als 20, maar in werkelijkheid is ze over de 500 jaar. In haar zoektocht en vlucht van haar vriendengroep komt Natasya in aanraking met trauma’s uit het verleden, waaronder de afslachting van haar familie. Ze vertrekt naar een oude bekende, River, die een kliniek heeft voor onsterfelijken die de weg kwijt zijn. Haar vrienden zoeken haar, het geweld niet schuwend. En daarnaast probeert iemand Natasya met duistere magie te vermoorden.
De intensiteit en de spanning van het boek zorgen ervoor dat je maar blijft lezen. Tiernan geeft een originele draai aan het thema ‘onsterfelijkheid’. Ze weet de achtergrond goed en uitvoerig te beschrijven zonder dat hierdoor de vaart uit het verhaal gaat. Vooral het thema onsterfelijkheid gerelateerd met goed en kwaad, is interessant in dit boek. In hoeverre kan iemand die 200 jaar geleden gemoord heeft, nu nog een goed mens worden? En de dunne lijn tussen liefde en haat wordt in dit boek duidelijk en indringend beschreven.
Jammer is wel dat de vriendengroep van Natasya redelijk oppervlakkige karakters blijven, terwijl je als lezer juist meer over hen wilt weten. Maar omdat het boek het eerste deel van een trilogie is, worden deze personages mogelijk later nog wat meer uitgediept. Aan het eind van het boek wacht de lezer wel een redelijk bevredigend einde, maar er zijn nog een aantal losse eindjes. Ik ben heel benieuwd hoe Tiernan deze in het volgende deel zal gaan uitwerken.
Waardering: vier sterren
Onsterfelijke Liefde (Cate Tiernan) ligt nu in de boekwinkels. Deel twee komt begin volgend jaar uit in het Engels. Een Nederlandse vertaling zal ongetwijfeld volgen.
