Rhoda, een Zuid-Afrikaanse twintiger met een verminkt gezicht en nog zo wat problemen, neemt haar oppaskind mee naar een winkelcentrum om drugs te scoren. In de boekhandel raakt ze hem kwijt. Wanhopig sleurt ze Dan, de nerdy medewerker van de winkel, mee op een zoektocht door het labyrint. Dwalend achter de coulissen van de Plaza komen ze in een op het eerste gezicht aantrekkelijke, parallelle werkelijkheid terecht waar de klant meer dan koning is, maar al gauw weten ze niet meer of ze nu moeten maken dat ze wegkomen of blijven..
Hèhè, eindelijk eens een ander soort horrorboek dan dat we gewend zijn. Geen vampieren, geen weerwolven, geen zombies, maar een warenhuis waarin je liever niet gaat shoppen.
De eerste pagina’s zijn pittig om doorheen te komen. Beide karakters zijn niet sympathiek (een donkere vrouw die zich overal gediscrimineerd voelt terwijl dit niet nodig is en een nerdy, emo boekenverkoper die overal bang voor is en veel zeurt). Echter zodra ze elkaar ontmoeten gaat het gelijk goed. Beide karakters maken het beste in elkaar los en je voelt de vonk tussen de twee overslaan (wel met veel gescheld tussendoor overigens).
In het eerste deel vluchten Rhoda en Dan voor een onbekend monster in de claustrofobische ruimtes onder de plaza. Ze komen terecht in een labyrint van vies ruikende gangen, verminkte paspoppen, zwemmen in het ondergrondse riool en beleven ze een liftreis die je alleen overleeft als je een quiz wint. Ook ontvangt het stel vreemde smsjes die terug leiden naar de plaza, nouja terug naar een plaza..
Eenmaal terug in de plaza, klopt er iets niet. Deze plaza is net iets anders, iets donkerder. Het goede nieuws is dat de plaza altijd open is, het slechte nieuws is dat de plaza niet voor iedereen open is op dezelfde manier. De verkopers zijn vastgeketend aan hun kassa’s en aanbidden de shoppende mensen. De winkels hebben vreemde namen (spinoffs van de orgininele merknamen). Doorgeschoten plastischische chirurgie, amputatie en kapitalisme worden verheerlijkt. Wie het meest uitgehongerd eruit ziet, wordt het meest aanbeden. Ik zou bijna zeggen dat klinkt bekend in de oren..
De Plaza is een boek met 304 pagina’s die lekker snel weglezen. Eenmaal begonnen aan het verhaal beleef je een heuze achtbaanrit, die met moeite te stoppen is. De Plaza gaat over dat wat achter het felle licht en de glamour ligt, de realiteit die zich verschuilt achter alle marketing en brandingtruukjes. Het monster is geen beest, ondode of seriemoordenaar, maar een warenhuis..
Het verhaal is verfrissend, en geeft een flinke knipoog aan het hedendaagse consumentisme. Consumenten kopen tegenwoordig alles dat los en vast zit. Maar hebben we deze producten ook echt nodig? Kopen we niet teveel op de automatische piloot en worden we niet teveel gestuurd door de mensen om ons heen die vinden dat we dezelfde producten moeten kopen omdat we er anders niet bij horen? Het boek zet je wel een beetje aan het denken. Maakt shoppen ook echt gelukkig?
S.L. Grey is een Zuid-Afrikaans schrijversduo dat bestaat uit Sarah Lotz en Louis Greenberg. Lotz heeft een passie voor zombies en Greenberg heeft een Master in vampierenfictie. In eerste instantie wilden ze een boek schrijven over, hoe voorspelbaar, zombies en vampieren. Echter besloten ze iets totaal anders te gaan doen; De Plaza werd geboren.
Je kruipt per hoofdstuk afwisselend in de huid van Rhoda of Daniel. Na het lezen van het boek kwam ik erachter dat Lotz de delen van Rhoda heeft geschreven en Greenberg de delen van Daniel. Bij het afsluiten van een hoofdstuk hebben beiden geprobeerd in zo’n lastig mogelijke situatie te eindigen, waardoor de ander een creatieve manier moest zien te vinden om hier uit te komen. Hierdoor krijgt het verhaal een surrealistisch tintje en gaat het verhaal vaak een verontrustende kant op.
Tijdens het lezen zijn er een aantal vragen waar je geen antwoord op krijgt. Waarom zijn de verkopers vastgeketend aan hun kassa’s? Wie is het management? En wat voor vlees zit er nu precies tussen de hamburgers? Misschien ben ik er ook wel blij om dat deze vragen niet beantwoord worden..
Wil je een keer wat anders dan vampieren of zombies? Dan is De Plaza een verfrissende psychologische urbanhorror die we je zeker aanraden! Hou er wel rekening mee dat je na het lezen van dit boek een warenhuis totaal anders zal ervaren..
Waardering: 4 sterren
De Plaza wordt gepubliceerd door De Arbeiderspers en is te koop in de betere boekhandels. Er is ook een E-book versie verkrijgbaar.
Hoezo, een ander soort horrorboek dan dat ‘we’ gewend zijn? Ik heb vier boekenkasten vol waarvan een overgroot deel horror, en het aantal vampieren, weerwolven en zombies is daarin toch echt betrekkelijk dun gezaaid. In de respectievelijke oeuvres van zulke uiteenlopende schrijvers als H.P. Lovecraft, Edgar Allan Poe, James Herbert, Ramsey Campbell, Clive Barker en Charles L. Grant, Joe R. Lansdale en Ray Bradbury zul je bovenstaande monsters hoogst zelden tegenkomen. Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van de recensent maar een beetje historisch besef van het genre zou fijn zijn.
Beste Robbert, Normaal laat ik graag comments voor wat ze zijn, omdat iedereen zijn mening mag delen. Toch even wat duidelijkheid. Jij valt in dit geval niet onder ‘we’. ‘We’ slaat in dit geval op DeNachtvlinders.nl. De meeste boeken die we hebben besproken gaan namelijk over zombies, vampieren en weerwolven. In dit geval is dit boek dus anders dan normaal.
Twijfel niet aan mijn kennis over de klassiekers. Ik vind het alleen niet nodig om de lezer hiermee te overspoelen, omdat het geen link heeft met het boek en dus overbodige informatie bevat..
Bij deze dan mij excuses voor mijn opmerking over dat historisch besef maar ik blijf het een beetje jammer vinden. Ik dacht dat dit een horrorsite in de ruimste zin van het woord was. Ook in literair opzicht is het genre groter dan de mainstream-tienervariant die hier dus kennelijk als ijkpunt genomen wordt. Zou niet weten waarom het overbodig zou zijn de lezer hierover te informeren.
Maar goed, dit is slechts mijn zeer onbescheiden mening (jaja, ik geef het toe 😉 ) dus laten we er vooral geen oeverloze discussie over beginnen.
Beste Robbert,
Tussen de regels van jouw reacties door, bespeur ik niet alleen een grote liefde voor het genre, maar ik krijg ook sterk de indruk dat je weet waar je over spreekt; dat je je klassiekers kent en boeken met elkaar kunt vergelijken. Heel nuttige informatie, waar de bezoekers van DeNachtvlinders.nl echt iets aan zouden hebben. Kun jij geen recensies gaan schrijven om zo de basis van de website te verbreden? Voor alle duidelijkheid: ik heb geen aandelen…;-)
groet, Marja
Voor mij was deze schrijfster/schrijfsters/schrijvende familie onbekend, maar dit is zeker een boek dat ik in 2012 ga lezen. Pluim bij deze voor de uitgever. Normaal kan het erg lang duren voordat horror wordt vertaald (if ever), maar hiervan ligt de Engelse paperback pas in juni 2012 in de schappen.
If ever inderdaad, en de vertalingen zijn dan vaak nog slecht ook. Blij dat m’n Engels goed is.