In het eerste deel van de trilogie wekte rechercheur Camille al interesse op wegens zijn geringe lengte en bijzonder tragische levensgeschiedenis, gezien het verlies van zijn vrouw. En deze tragiek gaat verder, zoals blijkt in het vervolgdeel, dat de naam ‘Camille’ draagt. Camille heeft inmiddels een nieuwe vriendin, die betrokken raakt bij een gewapend overval, met alle gevolgen van dien…
‘Na de onverwachte dood van zijn vrouw wordt rechercheur Camille Verhoeven opnieuw verliefd. Zijn vriendin Anne, een mooie brunette met groene ogen en kuiltjes in haar wangen, is getuige van een gewapende overval op een juwelierszaak. Hevig verminkt en zwaargewond belandt Anne in het ziekenhuis. Verhoeven neemt zich voor er alles aan te doen de brute misdadigers te vinden en te straffen. Door zijn relatie met Anne mag Verhoeven de zaak niet op zich nemen, maar als ze opnieuw bedreigd wordt, kan hij zich niet langer afzijdig houden. De misdadigers op hun beurt lijken slechts een doel te hebben: Anne vermoorden. Zal Verhoeven weer een geliefde verliezen?’
In ‘Camille’ opent auteur Pierre Lemaitre zonder genade met de scene, waarin Anne bij een onschuldig bezoek aan het winkelcentrum getuige wordt van een overval. In detail wordt de lezer geïnformeerd over de afschuwelijke dingen, die Anne moet ondergaan, totdat ze hevig gewond en verminkt achterblijft. De wanhoop en bloederigheid spatten van de bladzijden af. Je leeft intens mee met de zwaar mishandelde vrouw, die probeert weg te komen van haar aanvallers. Hevig geschokt en geëmotioneerd blijf je na deze intro achter.
Wat volgt, zijn Lutherachtige (de BBC-serie Luther, Red.) taferelen, waarbij Camille moet kiezen tussen zijn gedragsregels als goed politieman en zijn wil om zijn vriendin te helpen. Als rechercheur mag hij namelijk niet betrokken zijn bij een zaak, waarbij hij te persoonlijk betrokken is. Wie Camille kent uit het eerste deel, weet dat hij zich, ondanks zijn geringe lengte, daar niets van aantrekt. Helemaal, wanneer de misdadigers het op zijn vriendin gemunt hebben, om datgene waar ze aan begonnen zijn, af te maken.
Net als in het vorige boek, weet Lemaitre de spanning goed in het verhaal te houden. Het constante dreigingsgevaar en de (niet altijd even handige, Red.) acties van Camille, houden je op het puntje van je stoel. De soms gruwelijke details zijn niet voor zwakke zieltjes, waardoor dit boek vooral in het genre horrorthriller valt. Ten slotte blijft Camille je verbazen met zijn acties, die zijn lengte in de verste verte overschrijden.
Lemaitre heeft duidelijk een voorkeur voor mooie zinnen en richt zich op de psychologische aspecten van zijn personages. Dit leidt tot soms filosofische volzinnen. Wel dreigt hier het gevaar, dat bij de beschrijvingen van de overpeinzingen van Camille, de vaart wat uit het verhaal haalt. Wel zijn deze gedeelten nuttig, omdat je een beter beeld krijgt van Camille en het verlies van zijn eerste vrouw.
Met ‘Camille’ heeft Lemaitre een waardig vervolg op ‘Alex’ geschreven met een hoofdpersoon, die blijft fascineren en intrigeren. Wie van spannende thrillers boordevol horroraspecten houdt, kan dit boek eigenlijk niet laten liggen. Naast het vervolg ‘Irene’ is er inmiddels ook de novelle ‘Rosie’ van dezelfde schrijver verschenen.
Lemaitre heeft duidelijk een voorkeur voor mooie zinnen en richt zich op de psychologische aspecten van zijn personages.
‘Camille’ is het tweede deel van een trilogie en gepubliceerd door Xander Uitgevers. Het boek is via de betere Nederlandstalige boekhandel en webshop, verkrijgbaar in e-book en als papieren uitgave.