Recensie: De Zwarte Bloem - Steve Mosby

“Dit is niet het verhaal van een meisje dat verdwijnt. Het is het verhaal van een meisje dat terugkeert”. Dat is het centrale thema van De Zwarte Bloem van Steve Mosby. Een prikkelend idee voor een donkere thriller. Tegelijkertijd is dit ook het begin van het fictieve boek De Zwarte Bloemen van Robert Wiseman, dat een rol speelt in dit boek.

?? Ok, een stap terug. Een van de hoofdpersonen ontdekt na de onverwachte dood van zijn vader dat deze werkte aan een boek. En dat de basis voor dit boek wordt gevormd door een oude thriller, De Zwarte Bloemen. So far so good. Helemaal wanneer dit laatste boek, het boek in het boek dus, begint met de vondst van een klein meisje zonder naam, met in haar knuistjes een te grote handtas waarin een zwarte bloem zit. Voeg daar aan toe haar verhaal over haar seriemoordende familie, en je hebt de basis voor een goede slechte nachtrust.

Wel een ingewikkelde basis, het verhaal wordt namelijk wisselend verteld vanuit vier gezichtspunten. Voor een groot deel krijgt de lezer het verhaal te horen via hoofdpersoon Neil Dawson. De dood van zijn vader zet een reeks gebeurtenissen in gang die met de ontvoering van zijn zwangere vriendin nog niet hun hoogtepunt bereiken. Verder wordt een groot deel van het boek verteld vanuit het gezichtspunt van rechercheur Hannah Price, voor wie de dood van Neil’s vader gelinkt is aan ontdekkingen over het verleden van haar eigen vader. Een derde deel van het boek bekijkt de ontwikkelingen door het oog van een freaky seriemoordenaar, die aan het hoofd staat van een vrij bizarre familie. En tot slot bevat het boek de nodige fragmenten uit het eerdere boek, De Zwarte Bloemen. Fragmenten die soms gebaseerd lijken op de werkelijkheid, en soms delen van de werkelijkheid lijken te beïnvloeden.

The plot thickens, zoals de Engelsen zo mooi kunnen zeggen. Maar het plot werd zo dik dat ik er met mijn Ikea steakmes niet goed doorheen kwam. Het aardige uitgangspunt, met daarin echt beklemmende momenten, komt niet goed uit de verf door deze complexe en wisselende uitvoering. Het lijkt alsof de schrijver al zijn energie heeft gebruikt om de verschillende lijnen goed in elkaar te weven, en daarbij vergeten is om de karakters in het verhaal zodanig uit te werken dat je met ze meeleeft. Sure, daar waar het de kinderen in het boek betreft zit ik als jonge papa snel op de kast, maar wat er verder met de hoofdpersonen gebeurt, lekker belangrijk. En dat is jammer, want echt schrikken doe ik meestal pas wanneer er iets gebeurt met karakters in een boek waar ik ook echt iets bij voel.

Voor de liefhebber van een donkere thriller met een complex plot is De Zwarte Bloem misschien een aanrader, voor mij is het dat helaas niet. Steve Mosby laat echter wel zien dat hij goed zicht heeft op de donkere kanten van de mens, en dat hij weet hoe hij een heel beklemmende knoop-in-je-maag sfeer weet te creëren.

Waardering: 2 sterren, maar wie weet bij het volgende boek…
De Zwarte Bloem is te koop bij de Nederlandse boekhandels.