Recensie: Madhouse (William Butler, 2004)

-- advertentie --

Clark is een medisch student die alleen nog zijn stage bij de Cunningham Hall inrichting hoeft afronden. Maar dit blijkt moeilijker te worden dan gedacht. Zo ziet hij vanaf aankomst de geest van een klein jongetje en blijkt het personeel er nogal twijfelachtige methodes op na te houden. En wie is toch die mysterieuze patiënt in cel 44? Natuurlijk gaat Clark op onderzoek uit maar al snel vallen de eerste slachtoffers.

Een horror gesitueerd in een inrichting, dat is vragen om clichés. En ja hoor, binnen tien minuten hebben we de patiënt die zich voordoet als arts en de nymfomane gezien. En uiteraard heeft ook Cunningham Hall een smerige kelder waar de ergste gevallen vertoeven.

Maar net als je denk dat je ook nog eens getrakteerd wordt op een aantal cliché geestverschijningen blijkt de film toch een andere kant op te gaan. En dat is misschien ook wel het probleem met deze film, het is een beetje van alles wat. Madhouse flirt met het Haunted House genre maar wil liever een psychologische horror zijn. Of misschien tegen het eind toch liever een slasher?

Helaas is het in geen van de genres echt geslaagd en is het een erg middelmatige film geworden. Ook de rol van genre veteraan Lance Henriksen kan hier niks aan veranderen.

Madhouse stamt overigens al uit 2004 en was al eerder te huur. Waarom Paradiso Home Entertainment de film nu pas als koop DVD op de markt brengt is mij een raadsel. Ze doen dit overigens wel voor een erg zacht prijsje.

[yasr_overall_rating null size="--"]