Recensie: Beast - Beestachtig middelmatig

Beast van regisseur Baltasar Kormákur tart alle wetten van de logica en geloofwaardigheid. In deze middelmatige film waarin de hoofdpersonen steevast niet doen wat ze gevraagd wordt of dingen doen die totaal niet logisch zijn, is het enige wat de film net boven de middelmatigheid trekt, de hyperrealistische bloeddorstige leeuw.

Op safari

Dokter Nate Samuels (Idris Elba) is een weduwnaar die met zijn twee dochters Norah (Leah Jeffries) en Meredith (Iyana Halley) op safari gaat in Zuid-Afrika. Daar ontmoeten ze huisvriend Martin (Sharlto Copley) die door de dochters oom Martin genoemd wordt. In de scène daarvoor hebben we gezien dat een groepje stropers een groep leeuwen doodt en dat er eentje ontsnapt is. En die is nu behoorlijk pissig. Nadat het beest eerst heeft huisgehouden in een naburig dorpje heeft het nu de zinnen gezet op de vader en zijn dochters. Om de film naast de spanning ook wat drama mee te geven zien we in een scène - weinig subtiel - waar de pijn zit en hoe de verhoudingen liggen. Vader Nate wilde scheiden van hun moeder. Moeder kreeg kanker. Vader was er te weinig en daar is de oudste dochter Meredith - in de film steevast Mare - nog steeds erg boos over.

Als het drietal samen met oom Martin op safari gaat, duurt het namelijk ook niet lang voordat ze oog in oog staan met de boze leeuw. Martin en Nate gaan achter het beest aan terwijl de meiden in de auto moeten blijven. Wat ze natuurlijk niet doen. Dat je niet voor de lol met een leeuw gaat ravotten blijkt al snel als Martin gegrepen wordt en gewond achterblijft. Juist degene met de meeste kennis en dus zijn de vader en zijn dochters op elkaar aangewezen.

Matige regie, weinig input

Regisseur Kormákur die eerder de heel behoorlijke films Everest en Adrift maakte overtuigt nu alleen in het camerawerk - dat maar deels op zijn conto toe te schrijven is - en niet zozeer in de regie. De film is maar bij vlagen spannend en met name de eerder genoemde beslissingen die de personages nemen, irriteren alleen maar. Nu bestaan de meeste thrillers en griezelfilms bij de gratie van handelingen die een normaal mens niet zou nemen, maar je kan het als maker ook overdrijven. Tel daarbij de 'ongeloofwaardige' handelingen op, zoals het slot van de film, en je kan niet anders dan concluderen dat het in alle opzichten een heel middelmatige film is.

Overtuigende CGI

Wat de film net boven die middelmatigheid uittrekt is de hyperrealistische leeuw. Daar zou de Nederlandse regisseur Dick Maas - die eerder het mislukte Prooi maakte - zijn vingers bij aflikken en het camerawerk dat grotendeels bestaat uit lange steadycam shots waardoor je onderdeel wordt van het gevaar. Tel daarbij de rol van Alba op - die eigenlijk altijd wel goed is - en de voor de verandering eens, een sympathieke rol van de Zuid-Afrikaanse acteur Copley. Het totaal ongeloofwaardige einde is wel bruut en goed gedaan en ook nog eens spannend. En daarmee krijgt de film dan nog net drie sterren.

Moet je Beast in de bioscoop zien? Nee, niet bepaald. Wat dat betreft kun je gerust wachten tot de film uitkomt bij één van de streamingdiensten.

[yasr_overall_rating size="large"]