Recensie: Een bloedovergoten dageraad (Anthonie Holslag)

De nieuwe verhalenbundel van Anthonie Holslag is er eentje met een boodschap. En dat is zeker geen lichte boodschap. De auteur werd namelijk zelf slachtoffer van zinloos geweld en weet ternauwernood te ontsnappen aan de jongens die hem lastig vielen. Zijn ervaringen worden vertaald in een bundel verhalen en novelles, die heel wat meer prijsgeven, dan alleen horrorverhalen.

Ondoden. Spinnen. Een bungalow in de mist, bloedsporen die niet kunnen verdwijnen, meisjes in rode jassen en een dageraad, een bloedovergoten dageraad waar een zoon naar zijn moeder zoekt... En waar niets meer hetzelfde zal zijn...
In dit vervolg op het verhalenbundel "Zwart muren", die in het teken stond van het onontkoombare, verhaalt Anthonie Holslag hier over (doods)angst, leegheid, de echo die na geweld plaatsvindt. Ditmaal voert de auteur u nu mee naar een bloedovergoten dageraad.
Maar vergis u niet, wat zich voor u uitstrekt is nooit wat het lijkt. U zult belaagd worden, er zal iets tussen de wanden van de werkelijkheid sluipen. De pagina´s zullen rood kleuren, ook al is de dood soms niet zo evident en oneindig veel subtieler dan we vermoeden. Maar bovenal is dit de gruwel van zinloos geweld, menselijke monsters... en soms erger, geweld waar een koelbloedige geest achter verscholen gaat.

In eerste instantie lijken de diverse verhalen die de bundel rijk is, losstaande horrorverhalen, waarin diverse monsters de revue passeren. Zo is er een verhaal over zombies, vreemde wezens verscholen in de klerenkast, roodkapjes (de horror-variant, Red.), vampiers en natuurlijk de duivel. Daarbij wordt ook gebruik gemaakt van zeer actuele thema’s, zoals zinloos geweld (verwijzend naar persoonlijke ervaring van de auteur, Red.), epidemieën en gevaarlijke psychiatrische patiënten.  En hierbij spelen ook de omgeving van het verhaal en de geluiden die hierbij horen een grote rol, wat medebepalend is voor de sfeer ervan. Neem bijvoorbeeld het verhaal dat zich afspeelt in een dichte mist (‘In de mist’), of donkere ruimten met enge wezens (‘Familiegeheimen’), geluiden die van vreemde plekken vandaan komen (‘Dossier Patient Z’).

Al hoewel de verhalen op het eerste gezicht reguliere horrorverhalen lijken, blijkt dit na verder lezen bedrog te zijn. Elk van de verhalen bevat meerdere diepere lagen, waarin de hoofdpersoon met bepaalde thema’s worstelt, buiten en in zichzelf. Zo voeren de hoofdpersonen vaak een gevecht met zichzelf. Bijvoorbeeld een man, die meer kan zien dan een gemiddeld mens zoals een soort aura’s en dit eigenlijk vervloekt (‘Zwarte aura’). En mensen die vreemde geluiden (beginnen) te ervaren en hierdoor aan zichzelf (en aan hun eigen gezonde verstand) gaan twijfelen (‘Het vreemde geluid in de ochtend’).

Op het eerste gezicht lijken het afzonderlijke verhalen, maar dit is niet het geval. Zo vinden we bijvoorbeeld de roodkapjes in meerdere verhalen terug en verschillende hoofdpersonen lijken een link met elkaar te hebben. Ook is het boek autobiografisch van aard. In diverse verhalen vind je beschrijvingen van gebeurtenissen die echt hebben plaatsgevonden. Of beschrijvingen van (hoofd)personages die een sterke link hebben met Holslag zelf. Dit maakt de verhalen confronterend, levensecht. Je moet het als auteur maar durven om heftige ervaringen, zoals zinloos geweld, meer te pennen in een boek als ‘Een bloedovergoten dageraad’. Hier is Anthonie Holslag enorm goed in geslaagd.

De spanning in de verhalen wordt in de verschillende verhalen goed opgebouwd. Zo zijn de verhalen op een visuele manier neergezet, waarbij je als lezer veel details van de omgeving krijgt. Hierdoor kun je echt meeleven met wat er in het verhaal gebeurd en kun je het als een film voor je zien gebeuren. Ook maakt Holslag veel gebruik van de beschrijving van emoties bij de personages. Wat ervaren de personages bij bepaalde vreemde geluiden of in een onbekende angstaanjagende omgeving. De auteur schuwt hierbij de gore details niet, wat we natuurlijk graag zien als horrorliefhebbers. Ten slotte wordt er in de verhalen veel ruimte gegeven aan de lezer zelf en zijn verbeeldingskracht. Sommige verhalen hebben een open einde waardoor je zelf verder kan bedenken, wat er gebeurd zou kunnen zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=bRX0kgHS0hk

Met ‘Een bloedovergoten dageraad’ heeft Anthonie Holslag een diverse en interessante verhalenbundel geschreven, die een uitgebreide beschrijving van horror niet schuwt. Daarbij vind je in het boek ook regelmatig verwijzingen naar Holslags afschuwelijke ervaring met zinloos geweld. Een deel van de opbrengst gaat dan ook naar een stichting die strijdt tegen zinloos geweld en hulp biedt aan de slachtoffers.

‘Een bloedovergoten dageraad’ is geschreven door Anthonie Holslag en gepubliceerd door Uitgeverij Zilverspoor. Het boek is verkrijgbaar bij de betere Nederlandse boekhandel en op Holslags website.

[yasr_overall_rating size="--" postid="38936"]