Recensie: Cassadaga (Anthony DiBlasi, 2011)

Toen we in oktober de poster sadistische horrorfilm Cassadaga tegenkwamen, waren we direct enthousiast. De bijbehorende trailer deed ons echter minder verheugen. Nu Koch Media de horrorfilm in Nederland uitbrengt is het tijd om de balans op te maken; is het een slechte trailer of een te goede poster?

Na de dood van haar jongere zus zoekt de dove Lily Morel (Kelen Coleman) rust en troost bij de spirituele gemeenschap Cassadaga. Tijdens een séance probeert ze contact te maken met haar overleden zus. In plaats van haar zus maakt ze contact met de geest van een jonge vrouw, die in bijzonder mysterieuze omstandigheden om het leven is gekomen. Lily gaat op onderzoek uit en komt uiteindelijk oog in oog te staan met een angstaanjagende, nietsontziende seriemoordenaar, genaamd Gepetto.

We kunnen kort zijn: Cassadaga is met 100 minuten veel te lang, bevat veel overbodige verhaallijnen en mist de harde, grafische horror.

Maar laten we toch even de diepte in gaan. Regisseur Anthony DiBlasi werkte als producent aan The Midnight Meat Train en Book of Blood, in 2009 regisseerde hij bij After Dark zijn eerste horrorfilm Dread. Met de basis van het verhaal - zoals de poster uitbeeld - is niets mis, maar debuterend scriptschrijver Bruce Wood heeft te veel inspiratie opgedaan bij een soapserie. Mooi afgerond met de acteerkwaliteit van de gemiddelde soapster.

Toch is niet alles slecht aan de film, er zijn een paar goede horrormomenten. Het is alleen jammer dat deze ook echt losstaan als spanningsboog en nergens naar een echt momentum toewerken, de goede momenten vallen hiermee toch aan puin en blijft Cassadaga een film met veel onbenutte kansen.

[yasr_overall_rating null size="--"]