Recensie: De Pop (Yrsa Sigurðardóttir)

Een oude, gehavende pop wordt gevonden door een vissersboot en wordt meegenomen door een vrouw die het aan haar dochtertje geeft. Na vijf jaar treft men een skelet aan op dezelfde vindplaats. Van wie het skelet is, is een mysterie. Politieman Huldar onderzoekt intussen een moord op een dakloze.
Kinderpsychologe Freyja onderzoekt een verdenking van kindermishandeling. Alle zaken hebben als verbindende factor de dochter die de pop kreeg.

Het is zeker een technisch sterk geschreven verhaal. De hoofdpersonen komen tot leven en worden flink uitgediept. Er zijn genoeg interessante mysteries te ontrafelen en als lezer blijf je geïnteresseerd in waar het verhaal naar toe gaat. Liefhebbers van meer suspensevolle horror kunnen dit boek waarschijnlijk wel waarderen. Verwacht hier echter geen verhalen van geesten, demonen of slashers. Het is toch echt meer een spannende politieroman met een gruwelijk randje dan horror.

De sterktes van het boek zijn wellicht ook de zwaktes. De opbouw is traag en goed uitgewerkt. Dat maakt het soms ook een lange zit.

[yasr_overall_rating size="large"]