Blaast Devil’s Due het found footage genre nieuw leven in of is de (moeder)koek op?
Het pas gelukkig getrouwde stel Sam (Allison Miller) en Zach (Zach Gilford) gaan op huwelijksreis naar de Dominicaanse Republiek. In de laatste nacht gaan ze op advies van een taxichauffeur een afzakkertje doen in een ondergrondse nachtclub. Daar vloeit de alcohol rijkelijk en het stel wordt de volgende dag wakker in het hotel met een black-out. Bij thuiskomst wordt het stel verrast met een zwangerschap. Als kijker worden we meegenomen naar familieaangelegenheden, ziekenhuisbezoeken, zwangerschapsgym en andere situaties die door Zach worden vastgelegd. Beetje bij beetje wordt duidelijk wat we al vermoeden; dit is geen gewone zwangerschap.
Devil’s Due is geregisseerd door Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett, en geproduceerd door Chad Villella en Justin Martinez. Zij zijn het Radio Silence collectief dat ook verantwoordelijk is voor segment 10/31/98 uit V/H/S; het verhaal van een enigszins uit de hand gelopen Halloween-party. Wat nog best een geslaagd feestje was. Devil’s Due is hun eerste full length feature en ze kiezen ook hier voor de found footage opzet. Pakt deze keuze goed uit?
Hoewel de scenes die het verhaal in beeld brengen bij vlagen redelijk sterk zijn en op een creatieve manier situaties worden bedacht waardoor deze ‘toevallig’ vastgelegd worden, leidt het geforceerd gebruik van de camerapositionering af. De drang om zoveel te filmen komt ongeloofwaardig over. En als je dan al zo’n sterke behoefte heb om alles vast te leggen, wil je dan zo nu en dan niet eens terug kijken wat je hebt vast gelegd? Omwille van het plot gebeurt dit pas rijkelijk laat in de film. Niet heel sterk. En dit is niet de enige keer dat ik mezelf achter de oren krapte. Van black-outs wordt handig gebruik gemaakt wanneer het uitkomt, de personages staan vaak niet stil bij gebeurtenissen of pakken niet door waar je het wel zou verwachten.
Zonder spoilers weg te geven kan ik niet veel meer kwijt over het verhaal dan wat er al in de synopsis staat. De film had meer diepte kunnen krijgen door in te gaan op de redenen en de achtergrond van de mysterieuze zwangerschap. Daar zijn genoeg mogelijkheden en aanleidingen voor, maar deze blijven onbenut. In mijn ogen een gemiste kans, omdat de film nu wat generiek aanvoelt.
De film draait om het net getrouwde stel. Hoe dit stel wordt neergezet door Allison Miller en Zach Gilford is een compliment waard. Het acteerwerk van beide hoofdrolspelers is sterk. Dat het script hen af en toe aparte keuzes laat maken, doet geen afbreuk aan hun prestatie.
Devil’s Due is geen gorefest. En dat heeft de film ook zeker niet nodig. De special effects zijn dik in orde en worden effectief ingezet. Goed gebruik van geluidseffecten maken het plaatje compleet. Over de soundtrack valt weinig te zeggen, want die is er amper. Wat logisch is, gezien het genre. Je wordt zo nu en dan wel getrakteerd op een diep brommend geluid wat sommige scenes net even wat intenser maakt.
Ondanks een sterk einde en goed acteerwerk kon Devil’s Due mij niet echt pakken. De film had geslaagder kunnen zijn met een diepgaander script en als de found footage opzet af en toe losgelaten zou worden voor een meer traditionele verfilming. Hier kun je een punt bij optellen als je nog niet genoeg hebt van het found footage genre.
Ik ga vanavond! Zin in 😀
Optimist. Misschien beter om je geld te besteden aan een mooie uitgave van Rosemary’s Baby.
ik heb een pathépas. Mijn geld is toch al besteed, hoe vaker ik ga, hoe goedkoper mijn abo 😉
Maar…. Wat vond je ervan? 🙂
Ow… in dat geval kun je alleen je tijd verspillen 😉