Recensie: Extra Ordinary. (2019)

Afgelopen weekend was The Exorcist op tv, een klassieker. De film Extra Ordinary. is ook een film over exorcisme, maar nu hebben we het over een komedie. Met weliswaar een paar verwijzingen naar de film uit 1973.

Na een vervelend ervaring is de Rose gestopt met het gebruiken van haar paranormale gave en rij-instructrice geworden. Toch wordt ze dagelijks gebeld door mensen die haar hulp nodig hebben. Als de wat oudere Martin belt om rijlessen af te nemen, gebeurt er wat bijzonders. En als ook nog zijn dochter wordt ontvoerd door een mislukt popicoon met een satanistische hobby, weet Rose wat haar te doen staat.

Horrorkomedies zijn lastig, al snel lijken ze goedkoop of worden ze flauw. Met de poster en trailer van Extra Ordinary. was ik hier ook bang voor, mede door de geesten van lakens.

Ik had ongelijk. De lakengeesten zijn in eerste instantie pure beeldspraak en eigenlijk heb ik slechts handvol aan te flauwe grappen kunnen vinden, het grootste deel is heerlijk. We hebben het hier niet over een film die grappig probeert te doen, om het grappig doen. Extra Ordinary. is gewoon een film met een verhaal.

De film is geregisseerd door het duo Mike Ahern en Enda Loughman, samen maakten ze tien jaar geleden twee korte films en maken met deze hun speelfilmdebuut. Ook zijn ze zelf verantwoordelijk voor het script, met ondersteuning van Demian Fox en Maeve Higgins. Hopelijk horen en zien we meer van dit duo.

Maeve Higgins heeft niet alles geholpen met het script, ze schittert ook in de hoofdrol als de paranormaal begaafde Rose alsof ze een doorgewinterde actrice is. Ook Terri Chandler (in de rol van haar zus) en Emma Coleman (de ontvoerde dochter) zijn nieuw in het vak, maar tonen zich bekwaam.

[yasr_overall_rating null size="--"]

Extra Ordinary. is gewoon een goede film, maar gemaakt door een buitengewoon frisse cast en crew. De film is nu verkrijgbaar op DVD.