Recensie: Hell Baby (Lennon/Garant, 2013)

De toekomst lacht Jack en Vanessa demonisch grijnzend toe. Er is een koter op komst en van dat aftandse “Maison du Sang” landhuis in New Orleans valt beslist een leuke familiewoning te maken. Tot blijkt dat er demonische vloek op hun nieuwe aanwinst rust en de hel gezellig knetterend losbreekt. Met de hulp en/of tegenwerking van een bonte stoet personages proberen Jack en Vanessa de satanische krachten het hoofd te bieden en de komst van hun baby zo pijnloos mogelijk te laten verlopen. Maar of dàt wel zo’n goed idee is?

Nee, de bovenstaande omschrijven had ik zelf niet gelezen voordat ik de film ging kijken. Maar dat de film is geregisseerd door Thomas Lennon en Robert Ben Garant gaf mij wel aan dat de een zotte comedy moest zijn. Eén waarin ze zelf een leuke rol neerzetten als Father Sebastian en Father Padrigo, Roomse kenners van het exorcisme.

Wellicht is hoofdrolspelers Rob Corddry (Jack) nog wel het saaist. Het karakter van Leslie Bibb (Vanessa) mag zich helemaal los gooien, of dit nu door de zwangerschapshormonen komt of door wat anders. Ook Keegan-Michael Key en Riki Lindhome zijn welkome grappenmakers.

De grappen zijn flauw, ongemakkelijk en erg over de top. Het werkt. ik vermaak me de volledige 90 minuten. Tja, de kwaliteit van de productie/special effects zijn minimaal, maar dat is ook duidelijk niet het belangrijkste van de film.

Nemen jullie mij nog serieus als ik deze film een voldoende geef? Dat ik soms moest huilen van het lachen (los van dat ik mijn ribben heb gekneusd en lachen geen pretje is)?