Recensie: Mama (Andres Muschietti)

Wanneer Lucas (Nikolaj Coster-Waldau) na het doodschieten van zijn twee zakenpartners en zijn vrouw spoorloos verdwijnt met zijn twee jonge dochtertjes, begint zijn broer Jeff (ook gespeeld door Nikolaj) een grote zoekactie. Na vijf jaar worden de nichtjes van Jeff teruggevonden in een vervallen hutje in het bos. Van Lucas is geen spoor te bekennen en de kinderen zijn totaal verwilderd en vermagerd. Met hulp van psychiater Dr. Dreyfuss besluiten Jeff en zijn vriendin Annabel (Jessica Chastain) om de kinderen op te nemen in hun huis. Maar als snel gebeuren er vreemde dingen. Dr. Dreyfuss begint zich steeds meer af te vragen hoe de kinderen het zo lang in hun eentje hebben kunnen volhouden in het hutje. En wie is toch dat personage ‘mama’  waar vooral de oudste dochter, Victoria, het steeds over heeft?

Mama is een film die van begin tot eind lekker weg kijkt. Het verhaal is wel een beetje voorspelbaar en soms dreigt het zelfs wat saai te worden, maar de schrikmomenten die erin zitten zijn goed en doeltreffend. Door middel van trage camera shots en opbouwende muziek wordt de spanning langzaam opgebouwd. Met je hand voor je gezicht kijk je tussen je vingers door naar het scherm, bang voor wat er komen gaat.

Het verhaal is aan de ene kant toch wel origineel omdat het begint als horror, maar eindigt als een soort drama. Gaandeweg begin je een soort sympathie op te bouwen voor de zogenaamde ‘bad guy’. Dat zie je niet zo vaak bij horrorfilms. Het einde is aan de ene kant voorspelbaar maar een aanvullende factor maakt het toch weer onverwacht.

Wat de film verder vooral goed maakt zijn de acteerprestaties en dan met name die van de kinderen. Megan Charpentier (Victoria), Morgan McGarry (jonge Victoria) en Isabelle Nelisse (Lilly) zijn heel overtuigend, wat de film (gezien het niet heel sterke script) zeker ten goede komt. Ze hebben veel scenes met een digitaal gecreëerd persoon. Dan moet je, je dus goed in kunnen leven/ kunnen voorstellen wat er moet gebeuren. Op zo’n jonge leeftijd is dat heel knap.

Jessica Chastain laat zien dat ze terecht is genomineerd voor een Oscar. Ze speelt een stoere rockchick die het niet makkelijk heeft wanneer ze opeens de wereld vreemde nichtjes van haar vriend in huis krijgt. Maar naast de kinderen en Jessica is eigenlijk de hele cast uit de film overtuigend.

Dus, het verhaal is ietwat bekend (we hebben stukjes en beetjes wel eens eerder in andere films gezien) maar de schrikmomenten zijn goed, de acteerprestaties zijn goed en het einde is redelijk onvoorspelbaar. Mama is daarmee zeker een film die het waard is om in de bioscoop op groot scherm te gaan bekijken.

Mama draait vanaf vandaag, 7 maart, in de bioscoop.