Recensie: Mary Shelley (Haifaa Al-Mansour, 2018)

Mary Shelley is natuurlijk bekend van het boek Frankenstein; Or, The Modern Prometheus. Maar dit verhaal kwam niet zonder slag of stoot tot stand. De film Mary Shelley is dan ook geen horrorfilm, maar een drama.
https://www.youtube.com/watch?v=bRhzUZ0d-6Y

Ze wordt geboren als Mary Wollstonecraft Godwin, maar bij haar geboorte overlijdt haar moeder (de feministisch schrijfster Mary Wollstonecraft). Als tiener is ze meer bezig met het lezen van verhalen en haar eigen schrijfsels, dan haar vader (de filosoof William Godwin) en haar stiefzus te helpen in het huishouden. De jonge rebelse Mary valt als een blok voor Percy Shelley, een dichter. Aan de ene kant lijkt hun leven rozengeur en maneschijn, maar oude schulden van de charmante komen naar boven. Toeval laat dat juist dan het duo en Mary's stiefzus worden uitgenodigd om bij Lord Byron in Zwitserland langs te komen. Hier is het dat het zaadje van het boek dat we allemaal kennen, wordt geplant.

Mary Shelley is een echt Brits kostuumdrama met een flinke biografische laag. In hoeverre dit strookt met de werkelijke geschiedenis, kan ik niet beoordelen. Wel lijkt het in grote lijnen juist te zijn. Om zo veel mogelijk te vertellen over de ontstaansgeschiedenis van het verhaal Frankenstein, heeft regisseuse Haifaa Al-Mansour er voor gekozen om er 120 minuten voor uit te trekken. Helaas mist de film, zeker in het midden, wel wat diepgang en had wat sneller gekund. Het acteerwerk van Elle Fanning (als Marrey Shelley) is bij tijden prachtig, maar de wisseling van emoties zijn soms te snel om geloofwaardig te zijn. De film

Overal is Mary Shelley een goede, maar iets te traag drama, welke een inzicht geeft over het leven dat leidde tot het creatieve proces achter één van de belangrijkste Gotische boeken ooit. Heb je dus wel zin iets Gotisch, maar geen horror? Ga dan zeker naar Mary Shelley, de film draait vanaf vandaag in de bioscoop.

[yasr_overall_rating size="--" postid="78780"]