Recensie: Master. Horrorverhaal over racisme?

Horrorfilms met het thema racisme. Jordan Peele deed het eerder succesvol met Get Out en ook Candyman en Antebellum zijn goede voorbeelden. Regisseur Mariama Diallo probeert het ook met Master. Een film die we het beste kunnen omschrijven als een horrordrama. Master ging in première tijdens het Sundance Internationaal Film Festival 2022.

Drie vrouwen

In Master volgen we drie zwarte vrouwen. Jasmine (Zoe Renee) is een student van de nieuwe lichting, Gail (Regina Hall) is de Master (een soort hoofd van, en vertrouwenspersoon) van de universiteit en Liv (Amber Gray) is de literatuurdocent. De eerste twee zijn nieuw op de Ancaster Universiteit, en moeten beiden hun weg vinden. Het verhaal gaat dat de geest van een heks zou rondwanen op het universiteitsterrein en dat ze ieder jaar om precies 03:33 's nachts een student meeneemt naar de hel. Op deze gerenommeerde school heerst bovendien ook nog de sfeer van racisme terwijl ze zich naar de buitenwereld toe etaleren met een diversiteitsbeleid.

Het thema en de maatschappijkritiek; namelijk dat er in Amerika nog steeds institutioneel racisme is, komt in deze film sterk en overtuigend uit de verf. Als kijker zien we wat de regisseur ons wil vertellen over racisme en we zien wat ze doet met een horrorverhaal. Dat eerste komt over maar verankerd in een horrorsetting niet. Daarvoor is de verhaallijn niet prikkelend of niet eng genoeg zoals wel het geval was in Get Out. Waarom is Diallo van mening dat horror de vertelstructuur van deze film moest zijn? En waarom maakt ze dan gebruik van standaard horrormomenten die nooit origineel zijn? Veel symboliek, griezelige schilderijen, enge insecten, afgewisseld met de nachtmerries van Jasmine. Het geeft de film wel een onbehaaglijk gevoel dat onder de huid gaat zitten.

Geen goede combinatie

In de scènes waarin we het racisme voelen en zien - steeds door heel subtiele op- of aanmerkingen van medestudenten en leraren ; of in de nachtmerries van Jasmine komt Diallo sterker naar voren. In alles, met name de oude foto's en schilderijen die in de universiteit hangen zie je dienstbaarheid en onderwerping. Vooral de aannames en stereotyperingen van de witte mensen naar de zwarte mensen snijden hout en zetten je als kijker aan het denken. Maar de twee genres gaan nooit lekker samen waardoor je continue het gevoel hebt, wat wil de film nu zijn? Een maatschappijkritische film over racisme of een standaard horrorfilm.  Zeer waarschijnlijk was de film beter geweest als drama want als horrordrama snijdt het geen hout en daar verandert zelfs het einde niets aan.

Noemenswaardig is nog wel het spel van de drie zwarte actrices. Zowel Renee, Hall als Gray overtuigen in hun rol waardoor de film net niet helemaal ten onder gaat.

[yasr_overall_rating size="large"]

Master is momenteel te zien op Prime Video.