Boekrecensie: Nacht op de rivier (Erica Ferencik)

Het klinkt als het ultieme avontuur: Een weekendje raften in de natuur. Geen mobiele telefoons en volledig afgesloten van de wereld. Maar, zoals je het bij een horrorverhaal kunt verwachten, gaat het mis. En dan is het opeens toch wel heel akelig om zo afgesloten van de bewoonde wereld te zijn. Vooral als je de mensen, die er zijn, niet kunt vertrouwen….

‘Wini heeft geen behoefte aan een avontuur. Na een moeizame scheiding en het verlies van haar geliefde broer wil ze alleen maar samen zijn met haar drie beste vriendinnen. Maar de energieke Pia heeft andere plannen.
Plannen voor een weekendje adrenalineverhogend, adembenemend wildwaterkanoën in de wildernis van Maine. Vijfduizend vierkante kilometer afgelegen natuur. Alleen maar bergen, rivieren en frisse lucht.
Geen telefoonbereik. Geen mensen. Geen hulp…’

Wini is een toegankelijk hoofdpersonage waar je je heel gemakkelijk kunt inleven. Ze heeft zich laten overhalen voor een weekend raften met vriendinnen, maar zit veel liever thuis op de bank. Ook de andere personages zijn herkenbaar. Wie heeft bijvoorbeeld nu niet iemand in de kennissenkring zitten, die constant op zoek is naar avontuur? Erica Ferencik neemt in het verhaal de tijd om de lezer kennis te maken met de achtergrond van deze vrouwen. Want allemaal hebben ze een achtergrond, een verleden die ze maakt tot wat ze nu zijn. Zoals bijvoorbeeld iemand die constant risico’s moet en wil nemen.

Wat begint als een spannend avontuur gaat al snel mis, door een sterfgeval, vreemde gebeurtenissen en gevaarlijke mensen. Zowel het avontuurlijke gevoel (de ervaring van het raften wordt in het verhaal heel accuraat omschreven) en de gruwelijke gebeurtenissen zorgen voor veel spanning in het boek. De verschillende gebeurtenissen volgen elkaar in een snel tempo op en de spanningen tussen de verschillende personages, dragen hier ook aan bij. Ook het totaal afgesloten zijn van de buitenwereld zonder gebruik te kunnen maken van internet brengt dat gevoel van ‘helemaal op je zelf aangewezen zijn’. Er is namelijk geen app die je even naar de juiste locatie brengt. Ferencik wilde hierin laten zien wat er gebeurd wanneer de beschaafde wereld botst met de ongrijpbare natuur.

Een verhaal over een raft-avontuur wat verkeerd afloopt, is misschien niet het meest originele onderwerp voor een horrorverhaal. Maar het werkt wel. Raften is iets wat bijna iedereen weleens gedaan heeft, dus dit levert een gevoel van herkenning op. Voeg daarbij een paar eigenaardige personen aan toe en een donker bos en je hebt de ingrediënten voor een eng verhaal. De drang om te overleven blijft een intrigerend concept en een mooi element in een horrorboek en de vechtlust van de vier vriendinnen spat van de pagina’s. Daarnaast geven de personages die de vriendinnen tegenkomen een beetje een ‘The Village’ gevoel. Je kunt er niet helemaal de vinger opleggen, maar er is iets helemaal mis met deze mensen. Dit gevoel wordt nog versterkt door de gebruiken van deze mensen. Dit zorgt Het eind van het boek ligt in de lijn der verwachtingen, maar biedt wel een passend einde aan het verhaal.

Concluderend is Nacht op de rivier misschien niet het meest originele, maar wel een heel spannend boek, waar de geciviliseerde wereld botst met de wilde natuur. Het is het debuut van schrijfster Erica Ferencik en na het lezen van dit verhaal, zijn wij erg nieuwsgierig naar wat ze nog meer in haar mars heeft!

De auteur van Nacht op de Rivier, Erica Ferencik werd geboren in Urbana, Illinois. Ze studeerde aan de Boston University en schreef voor Salon en The Boston Globe. Ook speelde ze voor een lange tijd een belangrijke rol in de Late Night Show van David Letterman. Momenteel woont ze met haar familie in Massachusetts. In Nederland verscheen Nacht op de rivier bij uitgever Luitingh Sijthoff.

[yasr_overall_rating size="--" postid="69772"]