Regisseur M. Night Shyamalan heeft een hit-or-miss repertoire. Zijn werk ziet er altijd gelikt uit, maar de verhalen zijn op zijn zachtst gezegd wisselend van kwaliteit. Zo goed als sommige werken van hem zijn (droomdebuut The Sixth Sense, serie Servant en The Visit – fight me), zulke missers zijn andere (The Happening, Lady In The Water en aanfluiting The Last Airbender). Omdat ik zijn laatste wapenfeiten Servant en The Visit goed vond, was ik heel benieuwd naar Old. Heeft Shyamalan zijn vuur weer terug?
Stel Guy (Gael García Bernal) en Prisca (Vicky Krieps) staat op het punt uit elkaar te gaan, maar besluit nog een laatste reis met hun kinderen te maken naar een tropisch resort. Na een tip van het personeel gaan ze met een handvol andere gasten naar een afgelegen, geheim strand. Maar wanneer het daar niet pluis blijkt te zijn, zitten ze al vast op de idyllische kreek. En naarmate de tijd verstrijkt realiseren ze iets afschuwelijks: elke dertig minuten die voorbij gaan, worden ze een heel jaar ouder- terwijl iemand van veraf toe lijkt te kijken.
Origineel idee, wat eigenlijk van comic The Sandcastle komt en door Shyamalan tot script is verwerkt. Het duurt even voor de gasten kunnen duiden wat er precies aan de hand is, en ze wisselen samenwerken af met elkaar tegenwerken- al dan niet met opzet. Je zou denken dat het niet moeilijk is om met een klein aantal personages mee te voelen wanneer ze hulpeloos en met hun reeds bestaande sores zijn overgeleverd aan een mysterieus fenomeen, maar eerlijk? Ze zijn allemaal irritant en acteren houterig, waarbij een van mijn favoriete acteurs van het moment (Alex Wolff) er nog het beste van lijkt te maken. De dialogen en gaten in het plot (pak dat mes dan af!) zijn tenenkrommend, en de lotgevallen van de cast maakte me al na een uur geen moer meer uit.
De bekende Shyamalan plottwist die alles verklaart kan natuurlijk niet uitblijven in Old. Die bindt bijna alle lijntjes die uit zijn gegooid aan elkaar, maar dat gigantische de-schellen-vallen-van-mijn-ogen moment (zoals bij zijn goede films) wekt het dan al niet meer op. Dat kan ook alleen wanneer je geïnvesteerd bent in de personages, wat niet lukt als ze van karton zijn. Ik zou deze film lekker overslaan en wachten op het nieuwe seizoen van Servant, of we moeten weer in een lockdown gaan. Dan is het minder zonde van je tijd en is even ergeren soms best lekker.
Ooh, the Visit en The Village zijn geweldig! En verder ben ik het eens met je, het acteerwerk was echt heel slecht in deze
Ik vond The Village grandioos, maar grinnikte toen tegen mijn gezelschap in de bioscoop: ‘zou wel erg zijn als de twist zus en zo is, haha.’ En warempel 😑 verpestte de film voor mij met terugwerkende kracht.
Op 23 juli melde ik het volgende onder een ander “Old” onderwerp:
“Vandaag gezien. Goed verhaal. Vreselijke acteurs.
Een aantal hebben zo’n raar accent dat het wel een spraakgebrek lijkt.
Er zit ook weer een Shyamalan twistje in, maar omdat je dat verwacht is het geen enorme verrassing.
Al met al aardig, maar door het acteerwerk een mindere ervaring dan ik had gehoopt.”
En daar sta ik nog steeds achter hoewel ik al weer veel kwijt ben van de film.
The 6th Sense en The Village waren goed.
Servant vond ik niet doorheen te komen en ben ik na 6 afleveringen mee gestopt.
Nou dan zijn we het behoorlijk eens over Old 😉 het enige wat ik wel tof vond was hoe ze acteurs hadden gevonden die echt op elkaar leken in verschillende leeftijden en de scène met dat jongetje van de still. Maar geef mij maar Servant!
Als iedereen altijd dezelfde mening zou hebben, dan zouden recensies ook niet nodig zijn 🙂
Over Old zijn we het eens. Over Servant niet. Maar dat moet kunnen, toch?
Ik kan af en toe een slow burn best waarderen. Zo vindt ik Chapelwaite geweldig. Maar ik moet wel het idee hebben dat het ergens naar toe werkt. En dat had ik na 6 afleveringen Servant nog steeds niet. Daarom ben ik daar toen mee gestopt.
Het is jammer dat M. Night zo wispelturig is. Want hij heeft ook echt goede dingen gemaakt. Zo ben ik helemaal vergeten om Wayward Pines te noemen. Zeker het eerste seizoen is erg goed. En ook Unbreakable vond ik zeer te pruimen. Maar helaas zit hij er ook wel eens helemaal naast. Jammer dat hij niet altijd hetzelfde niveau haalt.