Recensie: Playback (Michael A.Nickles, 2012)
Het lowbudget filmlabel After Dark Orginal brengt soms twijfelachtige films uit, maar Playback is een positieve uitzondering.
Het lowbudget filmlabel After Dark Orginal brengt soms twijfelachtige films uit, maar dat bekent niet dat al deze producties slecht zijn. Sterker nog, Playback is een positieve uitzondering.
Terwijl een groep middelbare scholieren graaft in het beruchte veleden van hun woonplaats, stuiten ze op een donker geheim. Per ongeluk laten ze een kwade kracht vrij, die hen in zijn macht probeert te krijgen. Doormiddel van het afspelen van video zal hij ze vernietigen, tot hij zijn ware erfgenaam heeft gevonden.
Deze film kun je het beste gaan kijken als je er helemaal niets van verwacht. Met deze insteek begon ik dus ook aan Playback. De film valt gelijk met de deur in huis, in de eerste 10 minuten wordt een heel gezin afgeslacht en je weet meteen dat dit geen trage, saaie zit wordt.
Het verhaal is magertjes en erg losjes gebaseerd op de geschiedenis. Zo halen ze aan dat de overoverovergrootvader van de dader Louis Le Prince is: de maker van de 2,11 seconde durende film Roundhay Garden. Le Prince wordt gezien als de vader van het bewegende beeld. Al in 1888 legde hij al bewegend beeld vast op papier, jaren voor Lumière en Thomas Edison. In de film schijnt er een vloek op deze korte film te rusten, waardoor de acteurs allen kort na de film zijn overleden. In de werkelijkheid blijkt het verhaal iets minder smeuig en er is slechts één sterfgeval direct na de opnames bekend.
Christian Slater is de bekenste acteur, maar heeft slechts een klein rolletje. Het betere acteerwerk komt van de onbekendere Toby Hemmingway (The Covenant, Black Swan). Hij zet een goede rol neer als outcast van het dorp, die wel iets meer in zijn mars heeft.. Naast deze twee spelen ook Johnny Pacar (Warehouse 13), Ambyr Childers, Jennifer Missoni, Jonathan Keltz en Alessandra Torresani mee. Laatstgenoemde zul je misschien nog wel herkennen van haar rolletje als Steph in het eerste seizoen van American Horror Story.
Velen denken dat Playback een graantje mee willen pikken met het succes van de 'handheldhorrorhype'. Echter als je de film gezien hebt, merk je dat Playback helemaal niet in dit genre valt. Oke, een aantal scenes zijn gefilmd met een handheld camera, de meeste zijn gefilmd door een 'normale' camera. Er wordt zelfs in de film nog gegrapt over het maken van dit soort 'misselijkmakende' films. De kwade kracht slaat ook af en toe over middels een camera of televisie. Maar dat is dat niet gewoon mooie symboliek?
http://www.youtube.com/watch?v=BIjdm-MFyNU
Koop Playback nu op DVD via Bol.com
[yasr_overall_rating null size="--"]
Meer over: Horrorfilms, Demonen, RecensiesRead more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.