Recensie: Sinister (Scott Derrickson, 2012)

In Sinister neemt Ethan Hawk de rol van misdaad schrijver Ellison Oswalt op zich. Ellison schrijft verhalen over waargebeurde misdaden en probeert als een soort detective onopgeloste zaken op te lossen. Helaas gaat het niet zo goed met Ellison’s carrière, zijn laatste hit was alweer tien jaar geleden. Hij heeft dringend een nieuwe bestseller nodig en verhuist daarom met zijn familie naar een huis met een duistere achtergrond. De vorige bewoners zijn opgehangen aan een boom in de achtertuin en één van de kinderen is spoorloos verdwenen (dit fijne detail  laat hij maar even achterwege voor zijn familie). Ellison wil koste wat kost de zaak oplossen. Wie heeft de familie vermoord en waar is het verdwenen kind gebleven? Op de zolder van het huis vindt hij een mysterieuze doos met 8 mm films. De films blijken hulpvol bij het ontrafelen van het mysterie,  maar hoe dichter hij bij de waarheid komt, hoe meer hij zichzelf en zijn familie in gevaar brengt.

Sinister is geregisseerd door Scott Derrickson (The Exorcism of Emily Rose) en heeft dezelfde producent als Paranormal Activity en Insidious. Niet mis dus! Dit maakt verwachting voor Sinister  meteen heel hoog want  Insidious was zo ongeveer de engste film die in 2010 werd uitgebracht en ook Paranormal Activity was destijds een grote hit. Kan Sinister deze verwachting waarmaken?

Zeker wel! De film wint het weliswaar niet van Insidious maar komt wel dichtbij. Eigenlijk is er gedurende de 103 minuten dat de film duurt constant spanning. ’s Avonds gebeuren er vreemde dingen die je, mede door de creepy en harde muziek, de stuipen op het lijf jagen. Overdag is Ellison vooral aan het researchen wat ook spannend is want, wat zal hij te weten komen? 

De 8mm films die worden aangetroffen zijn oud en krakerig en de beelden die erop staan zijn meer dan onrustwekkend.  En net als in Insidious en Paranormal activity, wordt gesuggereerd dat er meer is dan de wereld waar wij in leven. Een wereld die verder gaat dan die van ons, en waar niet altijd goede dingen vandaan komen.

De found footage, het gebruik van angstaanjagende geluiden/ muziek en de manier waarop gefilmd wordt (vanuit verschillende standpunten, dichterbij of juist verderaf tijdens bepaalde gebeurtenissen) is een waardevolle toevoeging aan de film. Het zorgt ervoor dat je totaal in de film zit en af en toe je vingers voor de ogen moet doen omdat het te spannend dreigt te worden.

En dan nog de acteerprestaties. Ethan Hawke laat weer eens zien waarom hij tot de A-list acteurs behoort. Daarnaast gaan er credits naar de kinderen in de film die zeer overtuigend overkomen.

Maar er zijn ook wat minpuntjes. De hele zoektocht duurt op een gegeven moment wat lang. Je hebt al een paar keer gewisseld van been (over elkaar) en gaat nog maar eens een keer verzitten. Wat geduld is dus gewenst. Daarnaast speelt zo ongeveer de hele film zich af in het huis. Er is geen andere setting. Gelukkig is het niet saai, daar zorgen de makers wel voor. Verder is het einde wat voorspelbaar, het zal voor de meesten in ieder geval geen echte verrassing zijn.

Sinister draait vanaf 15 november in de bioscoop.

Sterren: 4 / 5.0

Steun jij De Nachtvlinders met een kleine maandelijkse bijdrage?

12 gedachten over “Recensie: Sinister (Scott Derrickson, 2012)”

  1. Ik heb de film gisteren in Pathe gezien,…. soort voorpremiere.

    De film was naar mij mening geweldig. Veel sfeer gelijkenissen met Insidious. De soundtrack, het mengen van de 8mm footage, met standaard beelden en POV shots van een smartphone dragen allemaal bij aan de spanning.

    Een echte scary film.

    Beantwoorden
  2. Ik was heel benieuwd naar deze film, maar ik vond hem echt tegen vallen.
    Ik had een paar goede schrik momenten, beetje akward gevoel erbij.
    Maar dan vind ik insidious toch echt beter dan deze film.

    Beantwoorden
  3. Ik vond hem eng genoeg.

    Genoeg schrik momenten, vooral wanneer hij s’avonds dingen hoorde.
    Mijn stiefvader, die normaal nooit schrikt … heeft toch een aantal schrik momenten gehad in deze film. Goed gedaan dus zou je zeggen.

    Wel vind ik dat het een beetje ‘saai’ word dat je telkens de filmpjes terug ziet van de familie’s die vermoord zijn. Maar al met al, vind ik het een goede film.

    Beantwoorden
  4. Maandag 3 December de film gezien in het Pathé theater te Tilurg.
    Kaarten gewonnen via De Nachtvlinders, waarvoor nogmaals dank.

    Leuke horror, goede scary momenten alleen het eind vond ik een beetje snel afgeraffeld had wat meer informatie over de “eter van kinderen”demoon mogen komen.
    Het idee om een boek te schrijven in het crimescene huis vond ik wel een aardig lugubere touch.

    Beantwoorden
  5. bagger film :s ik vond het een te langzame film.. Wel goed uitgewerkt maar ja, als ik naar een horror kijk dan zet ik mijn verstand op 0. Onlangs dat mensen zeiden dat hij eng en vet goed was.. Vond ik hem heel erg tegenvallen… Jammer

    Beantwoorden
  6. Eerste uur bouwt de film de spanning ongelooflijk op. Het camerawerk, de 8mm beelden in combinatie met de (meesterlijke) soundtrack van Christopher Young geven je als kijker een heel naar gevoel.
    En toch vervalt de film het laatste half uur in een 1-uit-een-dozijn. Erg jammer.

    Beantwoorden
  7. Doodenge film, zoals een horrorfilm moet zijn. En veel beter dan Insidious! Ik snap de vergelijking ook niet, de geesten in Insidious leken wel slecht geschminkte acteurs van Walibi Halloween! Echt totaal niet angstaanjagend.
    Nee, dan Sinister! Veel schrikmomenten een een keigoed verhaal. Ik heb slecht geslapen hierna!

    Beantwoorden
  8. Qua sfeer wist de film mij zeker te raken, paar goed gemikte schrikmomenten, maar de ontknoping vond ik – zoals zo vaak bij dit soort films – een tegenvaller. Voorspelbaar inderdaad, al zou ik zelf niet meteen weten welke twist ik dan liever wel had gezien.

    Beantwoorden

Plaats een reactie