Recensie: The Dead Don't Die (Jim Jarmusch, 2019)

The Dead Don't Die, een zombiefilm van Jim Jarmusch met Bill Murray, Selena Gomez, Adam Driver, Chloë Sevigny, Steve Buscemi, Tilda Swinton, Iggy Pop, Carol Kane, Caleb Landry Jones, Rosie Perez, Danny Glover, Sara Driver, RZA en Tom Waits die eigenlijk niet echt een zombiefilm is. Of toch?

Allereerst begin ik er direct maar mee, The Dead Don't Die is geen aanrader. Mocht de sterrencast je over de streep trekken, dan word je nog harder teleurgesteld. En toch, moest ik er even verder induiken om duidelijkheid te krijgen. Eerst het verhaal:

Het Amerikaanse plaatsje Centerville is er één uit velen, er gebeurt weinig en er wordt veel geroddeld. Echter door gasboringen (fracking) verandert de draaias van de Aarde en staan de doden plotseling op, de ingedutte politie is plots genoodzaakt om op te treden. De agenten gespeeld door Bill Murray, Chloë Sevigny en Adam Driver zijn echter niet bepaald flinke aanpakkers, ze staan er bij en kijken hoe de boel vergaat. Zeker Murray en Driver leveren een flinke dosis droge humor, terwijl Sevigny in de paniekmodus wordt gezet. De excentrieke begrafenisonderneemeter (Tilda Swinton) weet het drietal nog aan te sporen om actie te ondernemen, maar het personage van Driver is overtuigd: 'This isn't going to end well'. Daarnaast verwijst de titel naar het nummer 'The Dead Don't Die' van Sturgill Simpson en zal deze film regelmatig zijn te horen.

De film moet het waarschijnlijk hebben van de cast en de droge humor, slechts de eerste 20 minuten is dit vermakelijk. Daarnaast hebben de zombies wel een geinige gimmick, ze hebben nog één gedachte uit hun levende leven en dat is hun grootste passie. Zo zien we Iggy Pop als zombie hunkeren naar koffie. Maar meer zit er niet in.

Nu werd ik toch nieuwsgierig naar de drijfveren van Jim Jarmusch en las dit interview bij de Volkskrant. ‘Ik ben geen zombieman’, zegt Jarmusch in het begin van het interview. ‘Ik word misselijk van ze, ik ben die fucking zombies zó zat. Ik heb ook nooit een aflevering van The Walking Dead gezien.’ Gelukkig heeft hij wel een hoge pet op van George A. Romero.

Maar misschien is de laatste alinea wil de meest verklarende voor deze film. ‘Ik ben het zo zat om door New York te lopen terwijl die telefoonzombies mijn weg blokkeren’, verklaart de filmer. ‘Ze zien je niet eens, lopen zo tegen je aan. Wake the fuck up! riep ik eens, tegen zo’n gezombificeerd mens. Vond-ie onbeleefd. En ik blijf ze tegenkomen, overal waar ik ga. Ook hier in Cannes. Zombies, aaaargh! Ik haat ze nog meer dan vóór ik aan The Dead Don’t Die begon.’ Is dat wat Jarmusch kwijt wil? Er gebeurt van alles op de wereld en we staan er gelaten bij. We zijn een combinatie van de politie-agenten van Centerville en de zombies. En dan zijn we terug bij de maatschappijkritiek die het zombiegenre eigen is.

[yasr_overall_rating null size="--"]

The Dead Don't Die is niet slecht en krijgt technisch een voldoende, maar ook zeker door het teleurstellende plot niet meer dan dat. En toch wel een klein beetje fascinerend. Je kunt natuurlijk zelf oordelen door de film op BD of DVD te kopen.