Recensie: Tot op het bot – Griselda Molemans

Op de voorkant wordt verwezen naar de term ‘vrouwenthrillers’. Je kunt je hierbij afvragen wat ermee bedoeld wordt. Een zoektocht op internet levert eigenlijk nog meer vragen op, omdat iedereen er wel iets anders over te zeggen heeft. Zijn deze thrillers dan softer dan de gewone thrillers? Het gevaar van zo’n term is, dat de kans bestaat dat mannen dit soort boeken niet aanraken, uit angst dat het boek niet eng genoeg is…..

Wanneer we spreken over ‘Tot op het bot’ van Griselda Molemans, lijkt de term vrouwenthriller vooral gebaseerd te zijn, op het feit, dat het boek draait om de vrouwelijke hoofdpersoon Fay Pizarro. Gelukkig betekent dit niet, dat het boek daarom minder eng is dan de ‘gewone’ thriller. Een korte inhoud:

‘In New Orleans overlijden enkele bewoners onder verdachte omstandigheden, gevolgd door een brute moord. Journaliste Fay Pizarro gaat op onderzoek uit, maar merkt al gauw dat niets is wat het lijkt, en dat bepaalde mensen maar al te graag de waarheid willen verzwijgen. Haar zoektocht brengt haar steeds verder in de wereld van voodoo. Dan wordt een van haar collega’s vermoord en wordt Fay zelf ook het doelwit van voodoopraktijken.’

Het verhaal speelt zich af in New Orleans. Voor de oplettende lezer: ja, dat is inderdaad dezelfde omgeving, waar ook een aantal boeken van Anne Rice zich afspelen. Zeker een goed decor voor een spannend verhaal. Daarbij staat het boek volledig in het teken van Voodoo. Voodoo is een zeer tot de verbeelding sprekend onderwerp, omdat het een sterke link heeft met zwarte magie. In het boek is deze link duidelijk terug te vinden, compleet met offerrituelen en vloeken, die over iemand uitgesproken worden. Dit geeft het boek een bovennatuurlijk tintje en daarmee ook een extra dosis spanning. Wel is het hierbij jammer, dat de auteur niet iets dieper op de aspecten rondom voodoo in gaat. Hier zal waarschijnlijk voor gekozen zijn, om de spanning en snelheid in het verhaal te houden. Maar als lezer wil je op bepaalde momenten in het boek gewoon meer weten over bepaalde gebeurtenissen. En deze kennis kan juist weer zorgen voor extra spanning in het boek.

‘Tot op het bot’ Is het tweede deel, waar Fay Pizzaro de hoofdrol in speelt. Dit merk je aan het begin van het verhaal, omdat je als lezer het gevoel hebt, dat je dingen mist. De auteur veronderstelt, dat bepaalde dingen bekend zijn bij de lezer. Betekent dit dat je het eerste deel gelezen moet hebben? Niet perse. In het begin van het verhaal is het even wennen, maar Molemans legt via dialogen tussen personen voldoende uit, om ook die lezer het verhaal te laten begrijpen. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, waarbij een wisseling plaats vind van de ik-persoon. Het verhaal draait vooral om Fay Pizzaro en haar collega’s op de redactie. Vooral Pizzaro maakt ontwikkelingen door, haar collega’s blijven wat vlakker, qua persoonlijkheden. Daarnaast krijg je als lezer ook een kijkje in de gedachten van de ‘slechterikken’. Dit zorgt voor een extra spanningsdimensie.

De verschillende stukjes informatie, die leiden tot de ontknoping, passen feilloos in mekaar en levert hiermee een boeiende en complexe ontknoping op. Wel lijkt het alsof de ontknoping wat snel aangeboden wordt. De auteur had best wat meer de tijd kunnen nemen, om te komen tot het einde van het boek. Dit had waarschijnlijk een positieve invloed gehad op de oplopende spanning in het boek. Nu lijkt het alsof deze te snel ontladen wordt. Al met al heeft Griselda Mollemans met ‘Tot op het Bot’ een interessante thriller geschreven over een boeiend onderwerp. Zeker interessant leesvoer voor op vakantie, voor diegenen die van meer complexe ontknopingen houden. Mogelijk is het aan te raden deel één (‘Oog van de Naald’) ook te lezen, om een beter beeld te kunnen vormen van de hoofdpersoon.

http://www.youtube.com/watch?v=TuW1ssi6R54

‘Tot op het Bot’, geschreven door Grisalde Mollemans is uitgegeven door Uitgeverij Mistral. Het boek is verkrijgbaar in de betere Nederlandse boekhandel.

Beoordeling: 3 ½ sterren