Recensie: The Shallows (Jaume Collet-Serra, 2016)

Toen ik alweer enkele weken geleden een trailer zag van The Shallows raakte ik wel erg enthousiast. Nee, niet door Blake Lively in bikini. Waarschijnlijk verklaar je mij voor gek als ik zeg dat ik haar altijd wat saai heb gevonden. Het was de uitstraling van de trailer die mijn enthousiasme aanwakkerde. De beelden waren bijzonder mooi en het leek ook een hele serieuze film. Totaal geen Sharknado-achtige kolder waar wij de laatste jaren mee zijn bestookt.

Ik keek even naar de naam van de regisseur: Jaume Collet-Serra. Het zei mij niets eigenlijk dus ik checkte even IMDb om te kijken wat hij nog meer had gemaakt en... Oh yeah! De man maakte bijvoorbeeld eerder House of Wax in 2005 wat ik een hele leuke film vond. En hij heeft ook Orphan gemaakt in 2009. Een heerlijk film of een moordend weesmeisje met een twist. Ja hoor, ik wilde heel graag naar de persvoorstelling van The Shallows! Maar is het een goede film geworden? Let's find out!

De medicijnenstudente Nancy zoekt na de dood van haar moeder solaas in haar grote liefde: surfen. Ze vertrekt hals over kop met een vriendin naar Mexico om daar het strand te bezoeken waar haar moeder ooit eens rust zocht toen ze zwanger van haar was. Ze vindt het strandje en is onmiddellijk verliefd op de omgeving. Het is ook prachtig. Zoveel groen, prachtige golven en buiten haar zijn er maar twee andere surfers. Het lijkt erop dat haar missie is geslaagd: hier vindt zij rust. Na een hele middag golven te hebben gepakt ziet zij een dode walvis drijven. Ze gaat er op af om het lijk beter te bekijken, maar dat had zij beter niet kunnen doen. De walvis blijkt namelijk het feestmaal te zijn van een enorme witte haai die geen omstanders in zijn omgeving duldt...

https://www.youtube.com/watch?v=bFlu3w6ZDxA

The Shallows begint werkelijk heerlijk. Het beeld is ongelooflijk messcherp waardoor de prachtige omgeving van het strand en de golven er nog mooier uitzien. Je krijgt het gevoel naar een promotiefilmpje voor een exclusieve vakantie in Mexico te kijken. Ik doe niet aan surfen maar zou het bijna gaan doen als ik naar die beelden kijk.

When the shit hits the van verandert die relaxte stemming compleet. Blake Lively staat er vrijwel de gehele film alleen voor als zij gewond op een rots belandt en de haai ergens omheen in het water lurkt wachtend op een misstap. Het is te prijzen hoe Blake Lively dit doet. Je bent begaan met haar en je wilt dat ze het gaat overleven. En nee, dat komt niet omdat het bikini-broekje haar zo verdomd goed staat. Nee, het is duidelijk dat Lively wel degelijk een film kan dragen in haar eentje. Natuurlijk is daar ook de haai voor verantwoordelijk. Want hoewel cgi, deze haai ziet er echt goed uit. Ook is er naast Lively een andere acteur waar je meeleeft. Nou ja, acteur. Het gaat om een meeuw die door de hoofdpersoon Nancy wordt omgedoopt tot Steven Seagull. Steven is namelijk ook gewond en houdt haar gezelschap op de rots. Het is toch wel uitzonderlijk dat regisseur Jaume Collet-Serra iets simpels als een meeuw weet om te toveren tot iets waar je om gaat geven.

Hoewel het camerawerk prachtig is, het acteerwerk van Lively gewoonweg goed is en je het gevaar van de haai in het water continue voelt, zijn er ook wat mindere punten. Nancy is namelijk wel ontzettend slim. Dat zij als medicijnenstudente weet hoe zij zelf een wond weet te verbinden door middel van een oorbel en een ketting is al heel wat, maar dat zij ook een aantal wiskundige formules ertegenaan gooit om zo de haai te omzeilen is allemaal iets te. Want het blijft hier jammer genoeg niet bij. De film is vanuit de basis erg sterk, maar doet naarmate de toevalligheden opstapelen zich steeds meer voor als een B-film. Zonde, het had een hele goede spannende serieuze film kunnen worden.

Al met al is The Shallows niet een film die je aan je voorbij wil laten gaan. Hem zien op het grote scherm is het echt aan te raden en - hoewel je soms even niet teveel moet nadenken - The Shallows is ook erg vermakelijk. Je kan natuurlijk ook gewoon gaan voor om Lively in bikini te zien. Ryan Reynolds, haar man, is vast one happy motherfucker.

The Shallows draait vanaf 18 augustus in de bioscoop, maar er zijn - bijvoorbeeld vanavond in Pathé - diverse voorpremières.

[yasr_overall_rating size="--" postid="52838"]